ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο Ρουπακιώτης «πατρονάρει» τον Βουτσά της εποχής μας

Γράφει η ΑΤΡΟΠΟΣ

Ίσως τίποτα δε συμβόλισε περισσότερο τη φαυλότητα και κακοδαιμονία του νεοελληνικού κράτους από τη φράση του Κώστα Βουτσά «φτάνει να τρουπώσω», στην κλασσική κινηματογραφική κωμωδία, πριν από σχεδόν μισόν αιώνα.
 

Το όνειρο και ο στόχος των περισσότερων νεοελλήνων ήταν να «τρουπώσουν» στο Δημόσιο. Έτσι τους έμαθε η πολιτική τάξη, έτσι πορεύτηκαν.

– «Έστω με μιά τρίμηνη ή εξάμηνη σύμβαση», βρε αδερφέ.
– «Φτάνει να τρουπώσεις και έχει ο Θεός».

Τι έχει ο Θεός;
 

Προσφυγή στη Δικαιοσύνη και ασφαλιστικά μέτρα κατά της απόλυσης, όταν λήξει η σύμβαση. Και μετά, με έναν δικηγόρο -τζιμάνι, διαρκείς αναβολές στην εκδίκαση της ουσιαστικής υπόθεσης -αναβολές που μπορούν να φτάσουν και τα 5 -6 χρόνια.

Όταν έρθει η ώρα δε, η υπεράσπιση αναφωνεί «Κύριοι δικαστές δουλεύει στην υπηρεσία 5 ή 6 χρόνια, συνεπώς εξυπηρετεί μόνιμες ανάγκες, πώς είναι δυνατό να απολυθεί»;

Τόσο απλή είναι η «φάμπρικα» που έχουν στήσει, εδώ και δεκαετίες, υπουργοί, βουλευτές, διοικητές Οργανισμών, δήμαρχοι και περιφερειάρχες.

Έτσι, δημιουργήθηκαν οι πολίτες -πελάτες, που κρατούνται πολιτικοί όμηροι -και εκείνοι, με τη σειρά τους κρατούν όμηρο το δημόσιο.

Παρακολουθώντας την «ιερή οργή», που κατέλαβε τον υπουργό Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη, για το θέμα αυτό, προσπάθησα να καταλάβω το εξής απλό: ο νομομαθής υπουργός κόπτεται για το συμφέρον των συμβασιούχων (και του ιδιωτικού τομέα, σημειώνω) ή απλώς θέλει να παραμείνει το ίδιο ακριβώς καθεστώς;

Αν ισχύει το πρώτο, προφανώς έχει δίκιο και πρέπει να βρεθεί ο προσφορότερος τρόπος επίλυσης του προβλήματος. Είναι, πράγματι, απαράδεκτο να προωθεί τέτοιο σχέδιο ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, χωρίς να έχει ενημερώσει καν τον αρμόδιο επί της Δικαιοσύνης υπουργό.

Αν, όμως, πρόκειται για το δεύτερο ανακύπτουν σειρά ερωτημάτων. 

Με πρώτο το αν ο Αντώνης Ρουπακιώτης ενεργεί ως θεράπων της Δικαιοσύνης ή ως δικηγόρος -εργατολόγος, που επί δεκαετίες υπεράσπιζε συμβασιούχους (και θησαύριζε από αυτούς).

Το ερώτημα είναι βασανιστικό δεδομένου ότι ένας άνθρωπος του επιπέδου του Ρουπακιώτη αποκλείεται να μην καταλαβαίνει ότι ο συμβασιούχος που «τρούπωσε» ως ρουσφέτι στο Δημόσιο, για λίγους μήνες, δεν μπορεί να καταλαμβάνει ετσιθελικά τη θέση χιλιάδων επιτυγχόντων του ΑΣΕΠ, που παραμένουν άνεργοι ενώ διαθέτουν όλα τα αναγκαία προσόντα…