Είναι 70 χρόνων και επισκεπτόταν τα
μαγαζιά της γειτονιάς της ως αξιοπρεπής πελάτισσα. Πριν από λίγες μέρες
κάνοντας κάποια αγορά εκμυστηρεύτηκε στον καταστηματάρχη ότι ξοδεύει το
τελευταίο της ευρώ. Απέμεινε χωρίς λεφτά για φαγητό και φάρμακα.
Φόρεσε λοιπόν μια ξανθιά περούκα, έβαλε μια αποκριάτικη μάσκα
και κραδαίνοντας ένα κουζινομάχαιρο επιχείρησε να ληστέψει ένα από τα
μαγαζιά τα οποία ώς τότε την ήξεραν πελάτισσα και τώρα έμελλε να τη δουν
και λησταρχίνα. Ηταν και τόσο αδέξια η μεταμφίεση, που στο κατάστημα
την αναγνώρισαν και φώναξαν την αστυνομία. Κατά τη διάρκεια της
«σύλληψης» και μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των αστυνομικών, η γιαγιά,
ε, όσο να'ναι έπαθε την ταραχή της και τελικά κατέληξε στο νοσοκομείο.
Πολλοί θα έβρισκαν το περιστατικό ιδανικό για να του κολλήσουν
το χαρακτηρισμό «για γέλια και για κλάματα». Εμένα πάλι δεν μου έρχεται
να γελάσω με αυτή την ιστορία. Ούτε και να κλάψω, παρ' ότι υπάρχει κάτι
φαρσικά μελαγχολικό και στα αίτια και κυρίως στην άδοξη κατάληξη του
φιλόδοξου αυτού παραβατικού εγχειρήματος. Μάλλον το θαυμασμό μού κινεί
μία ηλικωμένη που μπροστά στα ζόρια και τη μοναξιά διάλεξε την
περιπέτεια από την παραίτηση και ρισκάρισε το «ρεζιλίκι» της σύλληψης
από την «αξιοπρέπεια» της ανημποριάς. Αξιοπρέπεια δίδαξε αυτή η κυρία,
την οποία κάπου εκεί κοντά και πάνω-κάτω την ίδια ώρα κάτι κύριοι την
χρειάζονταν όσο τίποτα άλλο:
Οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και εκείνος ο άλλος, του... Ανάπτυξης, εκστασιάζονταν, λίγο πιο πέρα, μπροστά στο μεγαλειώδες θέαμα, όπου κάτι μπουλντόζες σκάλιζαν κάτι χώματα. Ενδεείς και με τυμπανοκρουσίες καταχαίρονταν μπροστά στις κάμερες, διότι διέβλεπαν την επερχόμενη ανάπτυξη. Αλλο τώρα αν η μόνη ανάπτυξη που διαφαινόταν, και αυτή διά της βίας, ήταν εκείνος του... Ανάπτυξης, που κόμπαζε με στομφώδες ύφος: Εδώ είναι η Ελλάδα που παλεύει, η Ελλάδα που δεν το βάζει κάτω.
Αν ψάχνετε την Ελλάδα που δεν το βάζει κάτω, μάγκες μου,
διαβάστε την πρώτη παράγραφο του κειμένου. Διότι περούκες δεν φοράτε
(απ' όσο ξέρω, τουλάχιστον), μάσκες αποκριάτικες δεν έχετε,
κουζινομάχαιρα δεν κραδαίνετε, αλλά είστε για γέλια και για κλάματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου