Οπως λένε οι Κύπριοι «εν ιμπορώ άλλο!». Και όλα αυτά μετά μία νύχτα
χαράς για πολλούς, μετά το μεγάλο «όχι» του κυπριακού Κοινοβουλίου στο
σχέδιο διάσωσης Α, που πρότεινε η Ευρωζώνη.
Εχω υποστηρίξει ότι το εν λόγω σχέδιο αποτελούσε οδυνηρό λάθος,
περιγράφοντάς το ως νόμιμη τραπεζική ληστεία. Ομως, το σχέδιο
φορολόγησης των καταθέσεων ήταν μέρος ενός ευρύτερου, μέσω του οποίου η
Κύπρος θα αποκτούσε πρόσβαση σε άλλα 10 δισ. ευρώ, εφόσον συμφωνούσε με
την Ευρωζώνη. Με τους Κυπρίους να αναλογίζονται τώρα τις εναλλακτικές
πιθανές επιλογές τους, τα σχέδια Β, ας πούμε, η χαρά αρχίζει να
εξατμίζεται.
Ορισμένοι παρατηρητές εκτιμούν πως η Γερμανία θα κάνει τώρα πίσω. Ομως,
οι γενικές εκλογές του φθινοπώρου καθιστούν εξαιρετικά απίθανη αυτήν την
έκβαση. Το Βερολίνο έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να εγκρίνει
για την Κύπρο συνολικό ποσόν μεγαλύτερο των 10 δισ. ευρώ, που ήδη
αντιστοιχεί σχεδόν στο 60% του κυπριακού ΑΕΠ. Το πρόβλημα είναι ότι η
Λευκωσία χρειάζεται 17 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της
και για την κάλυψη των κρατικών δαπανών. Ορθώς, δε, το Βερολίνο αρνείται
τη χορήγηση του συνολικού αυτού ποσού, που θα εκτίνασσε το δημόσιο
χρέος της Κύπρου περίπου στο 160% του ΑΕΠ της, καθιστώντας το μη
βιώσιμο.
Ποιες είναι τώρα οι επιλογές της Κύπρου;
Πρώτον, μπορεί να πουλήσει την
ψυχή της στη Ρωσία, μπορεί να κηρύξει πτώχευση και να εγκαταλείψει την
Ευρωζώνη ή μπορεί να επιδιώξει μια νέα συμφωνία με τους Ευρωπαίους
εταίρους της.
Από την πλευρά της, η Μόσχα εμφανίζεται ανάστατη διότι ρωσικά κεφάλαια
έχουν τοποθετηθεί μαζικά σε κυπριακές τράπεζες και θα τύγχαναν της
προτεινόμενης φορολόγησης. Ομως, η Ρωσία έχει και συμφέροντα στην Κύπρο
που δεν συνδέονται με την τραπεζική αγορά της. Η Μεγαλόνησος διαθέτει
πιθανώς μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου και η θέση της, στην ανατολική
Μεσόγειο, ήταν ανέκαθεν ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας. Στη Μεγαλόνησο
υπάρχουν ακόμη και σήμερα δύο βρετανικές πολεμικές βάσεις. Είναι μήπως
πιθανόν, η Μόσχα, η οποία διαθέτει στη Μεσόγειο μόνο μία ναυτική βάση,
στη σε εμπόλεμη κατάσταση Συρία, να ενδιαφέρεται.
Η δεύτερη «επιλογή», της πτώχευσης, άρα της κατάρρευσης του τραπεζικού
συστήματος της Κύπρου, θα οδηγούσε στην επιβολή συναλλαγματικών ελέγχων
και στην έξοδο από το ευρώ. Κάποια στιγμή θα βρει η χώρα νέες ισορροπίες
ασφαλώς, όμως οι καταθέτες θα έχαναν πολύ περισσότερα από το σχέδιο Α. Η
Κύπρος ίσως εξωθείτο και εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η τελευταία λύση, η αναζήτηση συμφωνίας με την Ευρωζώνη. Τα καλά νέα εδώ
είναι ότι οι εταίροι της στην Ενωση δεν εμμένουν στη φορολόγηση των
καταθέσεων, ιδιαίτερα των λογαριασμών με λιγότερα από 100.000 ευρώ. Τα
άσχημα νέα είναι ότι χρειάζονται ακόμη 5,8 δισ. για να κλείσει η
χρηματοδοτική τρύπα. Μια επιλογή για τη Λευκωσία είναι να στραφεί στα
κεφάλαια των Ταμείων. Μια άλλη είναι η προεξόφληση πιθανής, μελλοντικής
παραγωγής φυσικού αερίου. Μπορεί ακόμη να βοηθήσει και η Εκκλησία της
Κύπρου, όπως έχει προθυμοποιηθεί.
Κάτι μου λέει όμως ότι, όσο περνούν οι
μέρες και όσο δεν ανοίγουν οι τράπεζες, το «εν ιμπορώ» των Κυπρίων θα
γίνει ένα μεγάλο «ναι, μπορώ!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου