ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Διά χειρός Χριστόφια

Του Σωκρατη Τσιχλια

Ας δεχθώ εξαρχής ότι η απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο ήταν ανόητη, αν όχι εγκληματική. Και γιατί καταστρατήγησε τη θεσμοθετημένη αρχή της προστασίας των καταθέσεων έως 100 χιλιάδες ευρώ και γιατί, με την πρότασή του, στην ουσία αποδομούσε ακαριαία το οικονομικό μοντέλο μιας χώρας. Ηταν επίσης απαράδεκτη όμως διότι, εάν εφαρμοζόταν ως είχε, μπορούσε να διασπείρει πανικό σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, με απρόβλεπτες συνέπειες.

 Ας δεχθώ ακόμη ότι η ηγεσία της Ευρωζώνης χρησιμοποιεί προσχηματικά την εξυγίανση της κυπριακής οικονομίας και ότι πίσω από τις προτάσεις της υπάρχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Σχέδια, δηλαδή, καθυπόταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ελέγχου του ενεργειακού της πλούτου.

Και μετά αυτές τις παραδοχές, όμως, παραμένουν αμείλικτα ερωτήματα που αφορούν τις πράξεις και τις παραλείψεις της πολιτικής ηγεσίας του πολύπαθου νησιού και ιδιαιτέρως του προηγούμενου προέδρου, Δημήτρη Χριστόφια. 

Τι έκανε άραγε ο ιστορικός πρόεδρος του ΑΚΕΛ τα τελευταία δυόμισι χρόνια, όταν οι πάντες στην Κύπρο μιλούσαν για την επερχόμενη λαίλαπα; 

Ποιες ήταν οι επιλογές του, εκτός από το ξεκοκάλισμα του δανείου 2,5 δισ. από τη Ρωσία; 

Πώς αντέδρασε όταν οι κυπριακές τράπεζες υπέστησαν το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων; 

Τι πρότεινε για την ανησυχητική «φούσκα» των ακινήτων; 

Τι μέτρα πήρε για τη μαζική υπερτίμηση στο νησί, όταν τιμές και κόστος εκτινάχθηκαν τα ύψη; 

 

Τι πολιτικές αντέταξε στο θηριώδες έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών που πριν από τέσσερα χρόνια είχε εκτιναχθεί στο 15% του ΑΕΠ; 

Ποια εναλλακτική λύση ετοίμασε ο αριστερόφρων κ. πρόεδρος στις ήδη γνωστές προτάσεις της ηγεσίας της Ευρωζώνης; 

Καμία. Απλώς, σαν άξιο τέκνο παλαιοκομματικής κοπής, άφηνε το πρόβλημα να σέρνεται και να διογκώνεται γιατί η μόνη του έγνοια ήταν να σώσει το «μαγαζί» του, το ΑΚΕΛ, από εκλογικό καταποντισμό.

Παρ’ όλα αυτά, παρά τα λάθη και τις παραλείψεις που βαρύνουν και τον ίδιο, ο κυπριακός λαός, που βασανίστηκε και μάτωσε από πολλούς τυράννους για περισσότερο από μισόν αιώνα, άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία. Ιδιαίτερα από μία Ενωση που ευαγγελίζεται αλληλεγγύη και ίσες ευκαιρίες.