"Επίγεια σοφία"

Αφιερωμένη στη μνήμη του Κύπριου ποιητή  Κώστα Μόντη.  

Του ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ποιητή (αυστηρά κατα την προσωπική ταπεινή μου γνώμη)  που γέννησε ποτέ  ο Ελληνισμός ο οποίος έφυγε σαν σήμερα το 2004

Προσπαθήστε να μη φύγετε οφειλέτες,
να μη σας τραβάν εκεί απάνω στα δικαστήρια.


Το τελευταίο πράγμα που ξεχνά η μνήμη είναι οι ενοχές


Τώρα έχουμε, Παναγιοτάτους, Παναγία μου. Τώρα έχουμε υπερθετικούς βαθμούς. Κι εσένα σ’ αφήσαμε στο θετικό βαθμό!


(Ο Θεός) Μας έκανε λίγους γιατί έχει πολλούς πούναι πολλοί.


Ως Θεός ή ως άνθρωπος μας αγάπησες Χριστέ μου; Εχει σημασία να ξέρουμε. 


Γιατί να επικαλεσθεί πως ήταν γιός του θεού; 
Δε χρειαζόταν το θεό. Ο θεός τον χρειαζόταν!



Είναι απίστευτο πώς μια σταγόνα πεπρωμένο μπορεί να επέμβει! 


Εντάξει ζωούλα,  μείναμε οι δυό μας! Ετοιμος!...


Γιατί τόσα μνημεία στον Αγνωστο Στρατιώτη
κι ουτ ένα στον Άγνωστο Ανθρωπο;
Εμείς πού[] τα στεφανια μας;


Περισσότερος ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου