ΙΡΑΚ: 10 χρόνια μετά την ανατροπή του Σαντάμ έγινε χώρα μπανανία με τα ανθρώπινα δικαιώματα να αποτελούν ανέκδοτο και τις γυναίκες να είναι διπλά ευάλωτες

Της ΛΗΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η Σαμπάχ Χασάν Χουσεΐν, Ιρακινή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ερευνούσε καταγγελίες για κακοποίηση των κρατουμένων γυναικών στις φυλακές του Τικρίτ. Προτού δημοσιεύσει τα στοιχεία της έρευνας, πέρσι ξαφνικά βρέθηκε κλεισμένη στην ίδια φυλακή και υπέστη την ίδια κακοποίηση: σωματική, ψυχολογική σεξουαλική.

Αντιμέτωπη με στημένες, όπως δηλώνει, κατηγορίες, λύγισε όταν οι φρουροί της έφεραν την 20χρονη κόρη της απειλώντας να τη βιάσουν, εάν εκείνη δεν ομολογούσε. Σε μια δίκη-παρωδία ο δικαστής την κατηγόρησε κάποια στιγμή για ένα τελείως διαφορετικό έγκλημα. Αφού έμεινε φυλακισμένη σχεδόν έναν χρόνο, αφέθηκε ελεύθερη τον περασμένο μήνα, απαλλαγμένη από όλες τις κατηγορίες. 

Η περίπτωσή της δεν είναι μοναδική σε μια χώρα όπου, 10 χρόνια μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν, η κακοποίηση και η παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων είναι περίπου δεδομένες. Ομως οι γυναίκες είναι διπλά ευάλωτες.

Διεθνείς και τοπικές οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι ένας μεγάλος αριθμός γυναικών στο Ιράκ κρατούνται και βασανίζονται στη φυλακή χωρίς βάσιμες κατηγορίες και για διαφορετικούς λόγους. Ο πιο απλός είναι ότι πέφτουν θύματα οικογενειακής διαμάχης, συχνά εξαιτίας εκδικητικών συζύγων που θέλουν να αποφύγουν το διαζύγιο και τη διατροφή.  

Ο πιο ακραίος είναι ότι γίνονται όμηροι στα χέρια των αρχών, που θέλουν να αναγκάσουν τους καταζητουμένους για σοβαρά εγκλήματα συζύγους τους να παραδοθούν. Και εδώ προστίθεται, σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης Human Rights Watch, η περίπτωση συνεργασίας διεφθαρμένων αστυνομικών και δικαστών που κρατούν τις γυναίκες φυλακισμένες ως «ύποπτες τρομοκρατίας» και εκβιάζουν τις οικογένειές τους ζητώντας λύτρα για να τις αφήσουν ελεύθερες.

Ιρακινοί ακτιβιστές επισημαίνουν ότι η δρακόντεια αντιτρομοκρατική νομοθεσία της χώρας έχει οδηγήσει σε μια κουλτούρα ατιμωρησίας των αστυνομικών και των δικαστικών, ευνοώντας πολλούς ασυνείδητους κρατικούς λειτουργούς που δρουν από απληστία ή σεχταριστική προκατάληψη. Επικαλούμενες την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, οι πανίσχυρες δυνάμεις ασφαλείας μπορούν να φυλακίσουν κάποιον επειδή ανήκει στη λάθος θρησκευτική κοινότητα, έχει τις λάθος πολιτικές απόψεις ή επειδή είναι απλώς ενοχλητικός.

Η Σαμπάχ δεν είναι πια στη φυλακή, αλλά η φυλακή τη στοιχειώνει. Αποφεύγει να βγαίνει έξω και φοβάται να επιστρέψει στη δουλειά. Θα αργήσει να ξαναενοχλήσει οποιονδήποτε.