Παρελθόν και ο ναργιλές στην
Τουρκία η οποία με τον τρόπο αυτό κάνει άλλο ένα -μικρό για την ίδια,
αλλά τεράστιο και συμβολικό στην πορεία εκσυγχρονισμού στα πρότυπα της
περιφερειακής μητρόπολης- βήμα που την απομακρύνει από τις όποιες ρίζες
και παραδόσεις.
Οχι ότι ο ναργιλές ήταν στην Τουρκία, ειδικά τα τελευταία
τριάντα χρόνια, το σύμβολο που ήταν στο παρελθόν. Ο τελευταίος σύγχρονος
«τεκές», δηλαδή ουσιαστικά το καφενείο όπου στο έμπα του ο μη καπνιστής
έκανε μεταβολή και έφευγε τρέχοντας, έκλεισε πριν από πολλά χρόνια.
Βρισκόταν κάτω από την παλιά γέφυρα του Γαλατά. Αυτή αντικαταστάθηκε το
1992 από τη νέα και έκτοτε δεν υπάρχει εκείνο το καφενείο όπου θαμώνες
ήταν κυρίως γεροντάκια.
Τα τελευταία χρόνια τα «ναργιλετζίδικα» στον Τοπχανά της Πόλης,
αλλά και σε διάφορες άλλες συνοικίες, ήταν χώροι σαν καφετέριες, όπου
σύχναζαν κυρίως νεαροί. Ωστόσο, η απαγόρευση του καπνίσματος δεν είχε
αγγίξει αυτά τα μαγαζιά. Λειτουργούσαν κανονικά.
Το περασμένο Σάββατο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της τουρκικής
κυβέρνησης η αλλαγή στον κανονισμό σχετικά με το κάπνισμα. Προστέθηκαν
και τα «ναργιλετζίδικα». Αυτά έχουν έξι μήνες διορία για να
προσαρμοστούν. Επειδή απαγορεύτηκε και ο ναργιλές στους κλειστούς
χώρους, τα μαγαζιά προφανώς θα τοποθετήσουν υπαίθριες θερμάστρες, όπως
έχουν πολλά εστιατόρια στην Πόλη. Κάθεσαι μεν έξω, αλλά υπάρχει θέρμανση
και καπνίζεις.
Αλλα παρόμοια βήματα «εκσυγχρονισμού» ήταν οι πινακίδες των
αυτοκινήτων που είναι εδώ και χρόνια σαν τις ευρωπαϊκές, τα διαβατήρια
που εδώ και μερικά χρόνια είναι ίδιου χρώματος και μεγέθους με αυτά της
Ε.Ε., ενώ τώρα σειρά έχουν οι άδειες οδήγησης. Για τον πατσά και το
κοκορέτσι δεν γίνεται λόγος προς το παρόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου