ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ
Η φίλη μου η Μάγια μού το παρήγγειλε
τηλεφωνικά…Όπως ξεπετάνε παραγγελιές στα μπουζούκια «Γράψε κάτι για την
ορθογραφία στο facebook. Θα στραβωθούμε καμιά ώρα με τόσα ορθογραφικά
λάθη που βλέπουμε».
Στο πρώτο δευτερόλεπτο σκέφτηκα ότι δεν με παίρνει. Κάνω και 'γω τα λάθη μου. Είχε κολλήσει όμως η ιδέα στο κεφάλι και δεν έφευγε. Να σας γράψω λοιπόν τι σκέφτηκα…
Ανήκω στη γενιά που παιδεύτηκε με κανόνες…Πολλοί κανόνες! Και με το που τους εμπέδωνες πλάκωναν οι εξαιρέσεις. Θα μου πεις, γι΄αυτό αξίζουν οι κανόνες…Για να τους τη σκαπουλάρουν μερικές εξαιρέσεις. Ας μην το πάμε όμως τόσο φιλοσοφικά. Η γενιά μου πάλεψε με πνεύματα (μπορεί και στην κυριολεξία του). Η ψιλή και η δασεία. Παλούκια! Μπορώ μέχρι και τώρα να σας πω σαν ποιηματάκι λέξεις που άρχιζαν από Ε και στολίζονταν με δασεία…Έλλη, Ελένη, ερπετά, εορτή και (το ξέχασα), έδρα, έτοιμος, Ελλάδα, Έλλη, Ελένη (πάλι η Ελένη;), εβδομάδα! Και να 'ταν μόνο τα πνεύματα; Είχαμε και τους τόνους. Οξεία και περισπωμένη. Λάτρευα την περισπωμένη! Έτσι που κυματιστά σχεδόν ανάλαφρα κάλυπτε προστατευτικά το γράμμα, αλλά του άφηνε και χώρο ν΄αναπνέει…Τώρα που το καλοσκέφτομαι… Μια ζωή, περισπωμένες στη ζωή μου έψαχνα. Μωρό μου είσαι η περισπωμένη μου. Μεγάλη ευλογία οι περισπωμένες!
Να μην τα πολυλογώ… Μάθαμε, μάθαμε, παιδευτήκαμε, πειθαρχήσαμε, εμπεδώσαμε και πάνω που απέκτησα παιδιά και έπρεπε να μεταλαμπαδεύσω γνώσεις και κανόνες και εξαιρέσεις (πτου!) να σου εμφανίζεται ο Ανδρέας Παπανδρέου και το 1982 μας παραδίδει σε μια δημοτική (που της αλλάξαμε τα πετρέλαια) και καταργεί πνεύματα και τονικά σημεία εκτός από την οξεία. Καθρέφτης η ορθογραφία της πολιτικής μας ζωής. Μην αναρωτηθείτε γιατί τα κατάργησε; Μην ταξιδέψετε το μυαλό σε μεγάλα ύψη και βάθη. Απλές οι εξηγήσεις όταν μιλάμε για πολιτική Παπανδρέου. Δυσκόλευε τους ανθρώπους και εκείνος τάχτηκε να μας διευκολύνει… Γενικώς. Όλες τις δυσκολίες τις καταργήσαμε τότε.
Αρκεί να σκεφτείς πόσες μάνες ψήφισαν ΠΑΣΟΚ γιατί τους έταξε ότι τα παιδιά τους θα έμπαιναν χωρίς εξετάσεις στα Πανεπιστήμια. Ε! Κάποια μάνα θα είπε ότι το παιδί της δυσκολεύεται και με την ορθογραφία και… και κάηκαν όλες οι μανάδες τις γενιάς μου. Γιατί ήταν αδύνατον να διαβάσεις παιδί. Ό,τι ήξερες είχε καταργηθεί. Νέος κόσμος! Ποιος τα χέζει τα πνεύματα! Υπήρχαν αιτήματα! Αιτήματα, δίκια, απαιτήσεις και δικαιώματα.
Και φτάσαμε στη χώρα του facebook. Κι έγινε ο κόσμος μια παρέα. Βρήκαν οι άνθρωποι οικονομικό καφενέ, να περνάνε την ώρα τους και να παρηγορούν τα αδιέξοδό τους.
Μεγάλη ευλογία η παρέα του facebook στα χρόνια της κρίσης… Παρηγορητής αλλά και μεγάλος καταδότης. Όλα τα ξεμπροστιάζει. Τον χαρακτήρα και τη ζωή του ανθρώπου στο δευτερόλεπτο. Και γίνονται οι άνθρωποι φίλοι. Και οι ήδη φίλοι «διπλο-φιλώνουν» για σιγουριά. (Έχω κάνει φίλο και τον άντρα μου ακόμα).
Και πάνω στην οικειότητα της φιλίας… με την παντόφλα στο πόδι και την πιζάμα και την τσίμπλα στο μάτι… ξεπετάς και ένα «Ο ανθροπος δεν ινε γομολαστοιχα να σβινει τα λαθοι του»
ΗΡΟΔΟΤΟΣ.
Και παίρνει χαρά και η ψυχή του Μποστ από ψηλά και χτυπάει και η φίλη μου η Μάγια και δίνει παραγγελιά θέμα για την Ορθογραφία στο facebook και κάνει και έναν σαματά και ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ από ψηλά, ότι και καλά δεν είχε πει ποτέ τέτοιες μαλακίες και ρίχνει έναν κεραυνό και ο Δίας και γελάει και ο Νίτσε και και και…
Ζόρικες βρε Μάγια οι μέρες μας… Μοναξιά, κατάθλιψη, αγωνία, απογοήτευση, προσγείωση, αυτομαστίγωμα… Άσε τον κόσμο να μιλάει, άσ' τον να γράφει, άσ' τον να επικοινωνεί και ακόμα και ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ θα δείξει κατανόηση. Θα ξαναβρούμε τα πνεύματα που χάσαμε…Τους ευλογημένους κανόνες που όριζαν μέτρα...μακάρι. Ίσως και τις προσωπικές μας περισπωμένες. Αν δεν αποστραβωθούμε στο ενδιάμεσο.
Στο πρώτο δευτερόλεπτο σκέφτηκα ότι δεν με παίρνει. Κάνω και 'γω τα λάθη μου. Είχε κολλήσει όμως η ιδέα στο κεφάλι και δεν έφευγε. Να σας γράψω λοιπόν τι σκέφτηκα…
Ανήκω στη γενιά που παιδεύτηκε με κανόνες…Πολλοί κανόνες! Και με το που τους εμπέδωνες πλάκωναν οι εξαιρέσεις. Θα μου πεις, γι΄αυτό αξίζουν οι κανόνες…Για να τους τη σκαπουλάρουν μερικές εξαιρέσεις. Ας μην το πάμε όμως τόσο φιλοσοφικά. Η γενιά μου πάλεψε με πνεύματα (μπορεί και στην κυριολεξία του). Η ψιλή και η δασεία. Παλούκια! Μπορώ μέχρι και τώρα να σας πω σαν ποιηματάκι λέξεις που άρχιζαν από Ε και στολίζονταν με δασεία…Έλλη, Ελένη, ερπετά, εορτή και (το ξέχασα), έδρα, έτοιμος, Ελλάδα, Έλλη, Ελένη (πάλι η Ελένη;), εβδομάδα! Και να 'ταν μόνο τα πνεύματα; Είχαμε και τους τόνους. Οξεία και περισπωμένη. Λάτρευα την περισπωμένη! Έτσι που κυματιστά σχεδόν ανάλαφρα κάλυπτε προστατευτικά το γράμμα, αλλά του άφηνε και χώρο ν΄αναπνέει…Τώρα που το καλοσκέφτομαι… Μια ζωή, περισπωμένες στη ζωή μου έψαχνα. Μωρό μου είσαι η περισπωμένη μου. Μεγάλη ευλογία οι περισπωμένες!
Να μην τα πολυλογώ… Μάθαμε, μάθαμε, παιδευτήκαμε, πειθαρχήσαμε, εμπεδώσαμε και πάνω που απέκτησα παιδιά και έπρεπε να μεταλαμπαδεύσω γνώσεις και κανόνες και εξαιρέσεις (πτου!) να σου εμφανίζεται ο Ανδρέας Παπανδρέου και το 1982 μας παραδίδει σε μια δημοτική (που της αλλάξαμε τα πετρέλαια) και καταργεί πνεύματα και τονικά σημεία εκτός από την οξεία. Καθρέφτης η ορθογραφία της πολιτικής μας ζωής. Μην αναρωτηθείτε γιατί τα κατάργησε; Μην ταξιδέψετε το μυαλό σε μεγάλα ύψη και βάθη. Απλές οι εξηγήσεις όταν μιλάμε για πολιτική Παπανδρέου. Δυσκόλευε τους ανθρώπους και εκείνος τάχτηκε να μας διευκολύνει… Γενικώς. Όλες τις δυσκολίες τις καταργήσαμε τότε.
Αρκεί να σκεφτείς πόσες μάνες ψήφισαν ΠΑΣΟΚ γιατί τους έταξε ότι τα παιδιά τους θα έμπαιναν χωρίς εξετάσεις στα Πανεπιστήμια. Ε! Κάποια μάνα θα είπε ότι το παιδί της δυσκολεύεται και με την ορθογραφία και… και κάηκαν όλες οι μανάδες τις γενιάς μου. Γιατί ήταν αδύνατον να διαβάσεις παιδί. Ό,τι ήξερες είχε καταργηθεί. Νέος κόσμος! Ποιος τα χέζει τα πνεύματα! Υπήρχαν αιτήματα! Αιτήματα, δίκια, απαιτήσεις και δικαιώματα.
Και φτάσαμε στη χώρα του facebook. Κι έγινε ο κόσμος μια παρέα. Βρήκαν οι άνθρωποι οικονομικό καφενέ, να περνάνε την ώρα τους και να παρηγορούν τα αδιέξοδό τους.
Μεγάλη ευλογία η παρέα του facebook στα χρόνια της κρίσης… Παρηγορητής αλλά και μεγάλος καταδότης. Όλα τα ξεμπροστιάζει. Τον χαρακτήρα και τη ζωή του ανθρώπου στο δευτερόλεπτο. Και γίνονται οι άνθρωποι φίλοι. Και οι ήδη φίλοι «διπλο-φιλώνουν» για σιγουριά. (Έχω κάνει φίλο και τον άντρα μου ακόμα).
Και πάνω στην οικειότητα της φιλίας… με την παντόφλα στο πόδι και την πιζάμα και την τσίμπλα στο μάτι… ξεπετάς και ένα «Ο ανθροπος δεν ινε γομολαστοιχα να σβινει τα λαθοι του»
ΗΡΟΔΟΤΟΣ.
Και παίρνει χαρά και η ψυχή του Μποστ από ψηλά και χτυπάει και η φίλη μου η Μάγια και δίνει παραγγελιά θέμα για την Ορθογραφία στο facebook και κάνει και έναν σαματά και ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ από ψηλά, ότι και καλά δεν είχε πει ποτέ τέτοιες μαλακίες και ρίχνει έναν κεραυνό και ο Δίας και γελάει και ο Νίτσε και και και…
Ζόρικες βρε Μάγια οι μέρες μας… Μοναξιά, κατάθλιψη, αγωνία, απογοήτευση, προσγείωση, αυτομαστίγωμα… Άσε τον κόσμο να μιλάει, άσ' τον να γράφει, άσ' τον να επικοινωνεί και ακόμα και ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ θα δείξει κατανόηση. Θα ξαναβρούμε τα πνεύματα που χάσαμε…Τους ευλογημένους κανόνες που όριζαν μέτρα...μακάρι. Ίσως και τις προσωπικές μας περισπωμένες. Αν δεν αποστραβωθούμε στο ενδιάμεσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου