ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο δεκάλογος του «μόνιμου»

To αποτέλεσμα έρευνας που πραγματοποίησε πριν από ένα χρόνο το υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης στην οποία πήραν μέρος οι δημόσιοι υπάλληλοι

 

Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ

1. ΝΟΜΟΙ

Δεν είναι καλοί, δεν είναι σύγχρονοι και, φυσικά, δεν εφαρμόζονται. Επτά στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους αποκαλύπτουν ότι η εφαρμογή της νομοθεσίας είναι πλημμελής. Σε ίδιο ποσοστό θεωρούν ότι η ποιότητά της είναι χαμηλή και μάλιστα ότι δεν έχει παρουσιάσει σημεία βελτίωσης την τελευταία δεκαετία (ποσοστό 60%). 

2. ΚΑΝΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ... ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ

Οι μισοί δηλώνουν ότι υπάρχει έλλειψη τυποποιημένων αρμοδιοτήτων στη διοικητική λειτουργία, δεν είναι ικανοποιημένοι από το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει την εργασία τους και αναλαμβάνουν πρωτοβουλία συγκεντρώνοντας συστηματικά σε αρχείο νόμους, αποφάσεις, εγκυκλίους, που χρειάζονται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Ταυτόχρονα, ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό (70%) ομολογεί ότι ακολουθεί άτυπες πρακτικές για την ταχύτερη επίλυση των υποθέσεων της δουλειάς τους.

3. ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Σχεδόν ολοκληρωτικά αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει συντονισμός, όχι μόνο με τις άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, αλλά και ανάμεσα στις μονάδες του ίδιου φορέα (ποσοστό 67%).

4. Ο ΤΟΛΜΩΝ ΔΕΝ ΝΙΚΑ ΠΑΝΤΑ

Χρειάζεται όντως μεγάλη τόλμη να παραδεχτεί κανείς ότι προσελήφθη γιατί είχε μπάρμπα στην Κορώνη. Σε ποσοστό 75%, οι δημόσιοι υπάλληλοι απαντούν ότι δεν προσλαμβάνονται με «μέσο»... Ανευ σχολίων!

 

5. ΟΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ «ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ»

Εξι στους δέκα δεν πιστεύουν στην αντικειμενικότητα του συστήματος αξιολόγησης και θεωρούν ότι οι κατέχοντες θέσεις ευθύνης δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις αυτή της θέσης. Το 83% πιστεύει ότι η αξιολόγηση στο Δημόσιο δεν είναι αντικειμενική. 

6. Ο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ

Εξι στους δέκα δηλώνουν ότι τα σημαντικά θέματα που αφορούν την υπηρεσία τους τα μαθαίνουν συνήθως πρώτα από φημολογίες. Νιώθουν αποκομμένοι από τις εξελίξεις, αποξενωμένοι από την πολιτική ηγεσία και το πολιτικό σύστημα συνολικά. Το περιβάλλον δεν ευνοεί την ανάπτυξη πρωτοβουλιών, καθώς το 45% δεν έχει υποβάλει ποτέ προτάσεις βελτίωσης και το 55% υπέβαλε προτάσεις που όμως πετάχτηκαν στα σκουπίδια... 

7. ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ: ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Σε συντριπτική πλειοψηφία (ποσοστό 75%) πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν στο Δημόσιο οι ευκαιρίες για να διακριθούν. Αναρωτιέται κανείς ακόμα γιατί κυριαρχεί η δύναμη της αδράνειας στις υπηρεσίες; 

8. ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ

Οκτώ στους δέκα παραδέχονται μια μεγάλη αλήθεια: ότι τα πειθαρχικά συμβούλια δεν λειτουργούν ικανοποιητικά, και δηλώνουν θαρραλέα (σε ποσοστό 70%) ότι αν κάποιος συνάδελφός τους παρανομήσει, θα τον καταγγείλουν. 

9. ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΕΦΥΓΑΝ... ΠΗΓΑΝ ΑΛΛΟΥ

Πρώτη φορά καταγράφεται ότι το να ψηφίζει κανείς το ίδιο κόμμα με τον συνάδελφό του δεν σημαίνει τα ίδια πράγματα όπως παλιά. Μόλις το 3% των υπαλλήλων δηλώνει ότι αισθάνεται αλληλεγγύη με εκείνους που έχουν κοινές πολιτικές πεποιθήσεις. 

10. ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ... ΚΙ ΕΓΩ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΙΜΑΙ

Σχεδόν όλοι (ποσοστό 85%) αισθάνονται βαθιά πληγωμένοι για την αρνητική εικόνα που έχει μερίδα των πολιτών για αυτούς, και θεωρούν υπεύθυνα τα ΜΜΕ για αυτή την κατάσταση, που, κατά τη γνώμη τους, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Επίσης, οκτώ στους δέκα πιστεύουν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι οκνηροί και εννέα στους δέκα ότι δεν είναι διεφθαρμένοι. Αφελής ερώτηση συντάκτη: Τότε ποιοι είναι εκείνοι που παίρνουν τα φακελάκια;...