ΤΟΥΡΚΙΑ: Μπλοκάρει επι 12 χρόνια την εκπαιδευτική χρήση των S300. Toν Απρίλιο του 2013 η ΠΡΩΤΗ εκπαιδευτική βολή από την προσκυνημένη μπανανία - Θα δώσει άδεια ο Ερντογάν ???

Του ΛΟΥΚΑ ΔΗΜΑΚΑ

Στις 9 Δεκεμβρίου του 2000 - δηλαδή πριν από σχεδόν 12 χρόνια! - ο «Μικροπολιτικός» των «ΝΕΩΝ», με σαφή ειρωνική χροιά, έγραφε: «Καλά, μην εκπλαγείτε αν μάθετε ότι μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς θα γίνουν οι πρώτες βολές από τους περίφημους S-300...».

Tότε οι αναγνώστες της εφημερίδας δεν εξεπλάγησαν, διότι η αναμενόμενη πρώτη επιχειρησιακή/εκπαιδευτική βολή του ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικού συστήματος της Πολεμικής Αεροπορίας δεν έγινε! Ούτε έχει γίνει ακόμα - αν και πλέον προγραμματίστηκε! 

Η πρώτη βολή του οπλικού συστήματος που αρχικά παραγγέλθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία πριν από σχεδόν 16 χρόνια και περιπετειωδώς εντάχθηκε στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία τον Μάρτιο του 1999 (φθάνοντας μυστικά στην Κρήτη) ανακοινώθηκε αρμοδίως ότι προγραμματίζεται να γίνει μέχρι τον Απρίλιο του 2013!

Οι λόγοι του μέχρι τώρα τρεναρίσματος είναι τόσο πολλοί και ποικίλοι που συγκροτούν επιτομή πλήρους σύγχρονης διπλωματικοκατασκοπευτικής και τεχνικοστρατιωτικής υπόθεσης! Και αυτό γιατί στη σκιά των S-300 απειλήθηκε ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος, εκδηλώθηκαν πολύπλευροι αμερικανικοί και βρετανικοί διπλωματικοί εκβιασμοί και πιέσεις σε Αθήνα και Λευκωσία, επιχειρήθηκαν (και έγιναν) κατασκοπευτικές αποστολές για τους πολυπόθητους κρυφούς κωδικούς λειτουργίας τους ή τη θέση τους, ανεβοκατέβηκαν καριέρες διπλωματών και πολιτικών, κόμματα αναταράχτηκαν, αποκαλύφθηκε η δυσκολία εμπορικής προσαρμογής των Ρώσων στα δεδομένα της Δύσης - και τελειωμό δεν έχει... 

Τώρα όλα δείχνουν ότι αυτή τη φορά το πρόγραμμα θα τηρηθεί. Για τη 12ετή καθυστέρηση της βολής φταίνε και οι δύο πλευρές: Και κάποιοι στην Ελλάδα έδειχναν απαράδεκτη «αυτοσυγκράτηση» μήπως δήθεν ενοχληθούν οι ΗΠΑ, και οι Ρώσοι επιβεβαίωναν τη ράθυμη γραφειοκρατία τους.

Η ιστορία

Ωστόσο η ιστορία των περιβόητων S-300 ξεκινά - τυπικά - πολύ παλιά: 

Στις 4 Φεβρουαρίου 1997, όταν στη Λευκωσία η κυπριακή και η ρωσική αντιπροσωπεία υπέγραψαν το συμβόλαιο για την αγορά του συστήματος, κόστους 250 εκατ. δολαρίων. «Τέκνο», εν μέρει, της πολιτικής του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου, η απόκτησή του είχε προφανώς την παρότρυνση του τότε υπουργού Αμυνας Γεράσιμου Αρσένη - και όχι μόνο αυτού. Ηταν ωστόσο μια απόφαση του πρόεδρου της Κύπρου Κληρίδη προκειμένου να ασκήσει, προς όλες τις πλευρές, τη μέγιστη πίεση για επίλυση του Κυπριακού. Η ρωσική προέλευση του όπλου ήταν καρφί στο μάτι των δυτικών.

Καθώς οι συζητήσεις γύρω από την πρόθεση αγοράς είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα, ήδη στα μέσα του 1996 ομολογείται από κυπριακής πλευράς ότι υπάρχουν πιέσεις - φωτογραφίζονται οι ΗΠΑ - να μην προχωρήσει η υπόθεση. Πιο ωμά, η Τουρκία αποφασίζει τα μέτρα αντίδρασης: καταστροφή των S-300, προληπτικά χτυπήματα στόχων της Εθνικής Φρουράς... Από κοντά και ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών στον χορό των πιέσεων...

Η Ελλάδα αρχικά υποστηρίζει πλήρως τον πρόεδρο Κληρίδη διά του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη - αν και φαίνεται να το κάνει δύσκολα καθώς βλέπει και τις άλλες πτυχές, όπως και ο Θ. Πάγκαλος. Στο παιχνίδι μπαίνει και η Ρωσία - δηλώνει ότι θα παραδώσει τους πυραύλους. Η Λευκωσία δίνει μια παράταση στην εγκατάσταση, αλλά δεν σταματά η πίεση. Το θέμα αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος (ΠΑΣΟΚ), αλλά και στο εσωτερικό της Κύπρου. Σημίτης-Κληρίδης έχουν συνεχείς συναντήσεις, και τελικά τον Δεκέμβριο του 1998 συμφωνείται η αγορά των S-300 από την Κύπρο και η εγκατάστασή τους στην Κρήτη - η Τουρκία διαφωνεί και για αυτό. Η Ελλάδα τυπικά πήρε την ιδιοκτησία το 2007.

TA NEA