ΣΚΟΠΙΑ: Ανοίγουν μέτωπο με την Ορθόδοξη Εκκλησία μεθοδεύοντας την θρησκευτική εξόντωση ορθοδόξων ιερωμένων

Του Σταυρου Tζιμα

Επτά χριστιανοί ορθόδοξοι ιερωμένοι πρόκειται να οδηγηθούν σε δίκη στα Σκόπια με βαρύτατες κατηγορίες, όπως ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, αποδοχή προϊόντων εγκλήματος κ.ά. Οι ίδιοι θεωρούν περίπου βέβαιη την καταδίκη τους, όχι γιατί παραδέχονται ότι διέπραξαν τα αδικήματα, αλλά, όπως υποστηρίζουν, διότι τα δικαστήρια ελέγχονται από την κυβέρνηση Γκρούεφσκι η οποία μεθοδεύει τη θρησκευτική τους εξόντωση.

Αν καταδικαστούν, θα οδηγηθούν στις φυλακές Ινζίροβο κοντά στα Σκόπια, όπου θα συναντήσουν τον Αρχιεπίσκοπό τους Ιωάννη Βρανίσκοφσκι, που εκτίει ποινή φυλάκισης δυόμισι χρόνων για κατάχρηση χρημάτων και ψευδορκία, κατηγορίες που ο ίδιος και οι πιστοί του καταγγέλλουν ως ψευδείς.

Εκ πρώτης όψεως η δίωξη εμφανίζει τα χαρακτηριστικά μιας καθαρά ποινικής υπόθεσης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια εξελισσόμενη οξύτατη θρησκευτική διαμάχη στους κόλπους της Εκκλησίας της ΠΓΔΜ συνδεδεμένης με την όλη επιχείρηση συγκρότησης «μακεδονικού έθνους» και κράτους, που όμως έχει ξεφύγει από τα όρια της εσωτερικής εκκλησιαστικής αντιπαράθεσης καθώς αγγίζει θέματα περιορισμού των θρησκευτικών ελευθεριών και διατάραξης της τάξης στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Πίσω στην ιστορία: 

 

Το 1967 η «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», στο πλαίσιο της στρατηγικής της Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας για ιστορική νομιμοποίηση του ανεξάρτητου-τεχνητού-ξεχωριστού εθνικού της χαρακτήρα, αποσχίζεται από το Ορθόδοξο Πατριαρχείο Σερβίας και ανακηρύσσεται αυτοκέφαλη με έδρα την Αχρίδα. Μολονότι συσπειρώνει το 80% του ορθόδοξου πληθυσμού της ΠΓΔΜ, δεν θα αναγνωρισθεί ποτέ επισήμως από τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, που παρέπεμπαν το θέμα στο Πατριαρχείο Σερβίας.  

Το πατριαρχείο αρνείται να δεχθεί τον όρο «Μακεδονική Εκκλησία» και το 2003 στον μεταξύ τους διάλογο ο τότε μητροπολίτης Βελεσών και Παραβαρδαρίου Ιωάννης προτείνει ως συμβιβαστική λύση το όνομα «Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αχρίδας». Η πρόταση όχι μόνο θα απορριφθεί, αλλά ο Ιωάννης θα εκδιωχθεί από τους κόλπους της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» και καθώς ο ίδιος με την υποστήριξη του τότε Πατριάρχη της Σερβίας Παύλου θα προχωρήσει στην ίδρυση της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας, που συγκεντρώνει σήμερα το 20% των ορθοδόξων της ΠΓΔΜ, θα ξεκινήσουν οι εναντίον του διωγμοί.

Οι Αρχές των Σκοπίων, που θεωρούν την παρουσία και δράση της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αχρίδας απειλή για τη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», θα τον σύρουν στα δικαστήρια κατηγορούμενο για «υποδαύλιση εθνοφυλετικού μίσους»(!) και για κατάχρηση χρημάτων της επίσημης Εκκλησίας, και θα τον κλείσουν στη φυλακή σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες.

Στο στόχαστρο θα βρεθούν στη συνέχεια και στενοί συνεργάτες του, επίσκοποι, μοναχοί, μοναχές, στους οποίους θα απαγγελθούν κατηγορίες ότι συνεργάστηκαν με τον φυλακισμένο ηγέτη τους σε οικονομικές ατασθαλίες. 

«Πρόκειται για καθαρά πολιτικές διώξεις που γίνονται μέσω των δικαστηρίων, τα οποία στη χώρα μας ελέγχονται απολύτως από την κυβέρνηση», θα πει  ο εκ των διωκόμενων επισκόπων, ο γέρων Δαβίδ, ενώ το θέμα έχει λάβει διαστάσεις διεθνώς. Απασχόλησε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατόπιν παρέμβασης του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου, τις αρμόδιες επιτροπές της Ε.Ε., ενώ επιστολή διαμαρτυρίας απέστειλε στον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβανόφ η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους.