Μέχρι σήμερα όλες οι αλλαγές συνόρων έγιναν στα βορειοδυτικά και
βορειοανατολικά της Τουρκίας. Για πρώτη φορά μετά την Αραβική Άνοιξη
παρατηρείται μια τάση αλλαγής συνόρων στα νότια και νοτιανατολικά της.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι μεταβολές αυτές θα αγγίξουν και τα
δικά της σύνορα.
Μετά την ενδεχόμενη διάλυση της Συρίας και του Ιράκ τρεις χώρες διεκδικούν να καταλάβουν το κενό που θα δημιουργηθεί: Το Ιράν, το Ισραήλ και φυσικά η Τουρκία.
Μετά την ενδεχόμενη διάλυση της Συρίας και του Ιράκ τρεις χώρες διεκδικούν να καταλάβουν το κενό που θα δημιουργηθεί: Το Ιράν, το Ισραήλ και φυσικά η Τουρκία.
Οι τρεις αυτές χώρες θα πρέπει
να καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να μην μεταβληθούν τα σύνορά τους
προς τα μέσα ή προς τα έξω.
Όπως είναι γνωστό, η Συρία και το Ιράκ με τη συνθήκη του 1926 έμειναν εκτός των ορίων του Misaki-Milli (εθνικού όρκου) που θεσπίστηκε το1920.
Ασφαλώς πολλοί στην Τουρκία ονειρεύονται και φιλοδοξούν να εντάξουν τα εδάφη αυτά, μαζί με τις πετρελαϊκές πηγές τους, στη χώρα τους. Για να το επιτύχουν πρέπει να πολεμήσουν ή να δεχθούν να συμμετάσχουν σε μια ομοσπονδία με τους Κούρδους, ενδεχομένως και τους Άραβες.
Το ερώτημα είναι αν οι Κούρδοι που αγωνίζονται εδώ και τόσα χρόνια για την ανεξαρτησία τους θα δεχθούν μια τέτοια λύση, τη στιγμή αυτή που το όνειρο τους γίνεται πραγματικότητα και έχουν ήδη εξασφαλίσει την ασφάλεια τους από την Αμερική με τις συμφωνίες πετρελαίου που υπέγραψαν με τις εταιρίες Exxon Mobil και Chevron.
Έγκριτοι Τούρκοι σχολιαστές βλέπουν ξεκάθαρα την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην περιοχή και επικρίνουν την πολιτική της κυβέρνησης και κυρίως το όραμα του στρατηγικού βάθους του κ. Νταβούτογλου.
Ενδεικτικά ο κ. Ερτουγρούλ Οζκιόκ σε άρθροτου με τίτλο «Η Αραβική Άνοιξη μετατράπηκε σε Κουρδική Άνοιξη», στην εφημερίδα Χουρριέτ, (26/7) επισημαίνει τα εξής:
Όπως είναι γνωστό, η Συρία και το Ιράκ με τη συνθήκη του 1926 έμειναν εκτός των ορίων του Misaki-Milli (εθνικού όρκου) που θεσπίστηκε το1920.
Ασφαλώς πολλοί στην Τουρκία ονειρεύονται και φιλοδοξούν να εντάξουν τα εδάφη αυτά, μαζί με τις πετρελαϊκές πηγές τους, στη χώρα τους. Για να το επιτύχουν πρέπει να πολεμήσουν ή να δεχθούν να συμμετάσχουν σε μια ομοσπονδία με τους Κούρδους, ενδεχομένως και τους Άραβες.
Το ερώτημα είναι αν οι Κούρδοι που αγωνίζονται εδώ και τόσα χρόνια για την ανεξαρτησία τους θα δεχθούν μια τέτοια λύση, τη στιγμή αυτή που το όνειρο τους γίνεται πραγματικότητα και έχουν ήδη εξασφαλίσει την ασφάλεια τους από την Αμερική με τις συμφωνίες πετρελαίου που υπέγραψαν με τις εταιρίες Exxon Mobil και Chevron.
Έγκριτοι Τούρκοι σχολιαστές βλέπουν ξεκάθαρα την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην περιοχή και επικρίνουν την πολιτική της κυβέρνησης και κυρίως το όραμα του στρατηγικού βάθους του κ. Νταβούτογλου.
Ενδεικτικά ο κ. Ερτουγρούλ Οζκιόκ σε άρθροτου με τίτλο «Η Αραβική Άνοιξη μετατράπηκε σε Κουρδική Άνοιξη», στην εφημερίδα Χουρριέτ, (26/7) επισημαίνει τα εξής:
«Ο υπουργός εξωτερικών αναζητά
τόπο για τον Άσαντ. Την ώρα που εκείνος ψάχνει τόπο για τον Πρόεδρο της
Συρίας ας αναζητήσουμε να βρούμε και μια νέα θέση για την Τουρκία.
Είτε συμφωνούμε είτε όχι με την πολιτική που ακολουθεί η χώρα μας στο
ζήτημα της Συρίας έχουμε πλήρη συναίσθηση της εικόνας που έχουμε μπροστά
μας: Αποκτήσαμε1.200 χλμ. σύνορα με τους Κούρδους!
Πριν από μια εβδομάδα είχαμε με τους Κούρδους 400 χλμ. σύνορα τώρα προστέθηκαν και άλλα 800. Φίλοι μου, η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα που χαράχτηκε με ακρίβεια από την στρατηγική βάθους είναι αυτή: Το μήκος των συνόρων μας με τους Κούρδους έφτασε τα 1200χλμ. Εμείς δεν τα βγάλαμε πέρα με τα 400χλμ, πώς θα τα βγάλουμε πέρα τώρα με τα 1200;
Η Αραβική Άνοιξη μετατράπηκε σε Κουρδική. Συμβαίνουν περίεργα πράγματα στη Συρία και το Ιράκ. Οι Άραβες πολεμούν μεταξύ τους, σκοτώνονται άνθρωποι και οι Κούρδοι κάνουν ένα ακόμα βήμα για τον σχηματισμό ανεξάρτητου κράτους. Το ΡΚΚ πολεμάει εντός της Τουρκίας αλλά μέχρι στιγμής δεν κέρδισε τίποτα. Ποιος μας εγγυάται ότι η Κουρδική Άνοιξη δεν θα έρθει και στην Τουρκία; Προς Θεού μην μου πείτε ο κ. Νταβούτογλου. Αρκεί αυτός να σταθεί μακριά. Ο Θεός να φυλάει την Τουρκία από τους μετασεισμούς της στρατηγικής βάθους…».
Επίσης, ο κ. Γιαλτσίν Ντογάν στην τακτική
του στήλη στην ίδια εφημερίδα (26/7) αποκαλύπτει ότι το σχέδιο που
εφαρμόζεται στην Μέση Ανατολή το εμπνεύστηκε ο πρίγκιπας Bandar Bin
Sultan και διέρρευσε στον αμερικανικό Τύπο το 2007. Ο πρίγκιπας έλεγε:
«Το Ιράν και ο Σιιτισμός είναι επικίνδυνα. Το καθεστώς Άσαντ πρέπει να
ανατραπεί. Η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ πρέπει να αναλάβουν την
οικονομική επιβάρυνση για την υλοποίηση αυτής της προσπάθειας. Πρέπει να
επιτευχθεί συμφωνία με το Ισραήλ».Πριν από μια εβδομάδα είχαμε με τους Κούρδους 400 χλμ. σύνορα τώρα προστέθηκαν και άλλα 800. Φίλοι μου, η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα που χαράχτηκε με ακρίβεια από την στρατηγική βάθους είναι αυτή: Το μήκος των συνόρων μας με τους Κούρδους έφτασε τα 1200χλμ. Εμείς δεν τα βγάλαμε πέρα με τα 400χλμ, πώς θα τα βγάλουμε πέρα τώρα με τα 1200;
Η Αραβική Άνοιξη μετατράπηκε σε Κουρδική. Συμβαίνουν περίεργα πράγματα στη Συρία και το Ιράκ. Οι Άραβες πολεμούν μεταξύ τους, σκοτώνονται άνθρωποι και οι Κούρδοι κάνουν ένα ακόμα βήμα για τον σχηματισμό ανεξάρτητου κράτους. Το ΡΚΚ πολεμάει εντός της Τουρκίας αλλά μέχρι στιγμής δεν κέρδισε τίποτα. Ποιος μας εγγυάται ότι η Κουρδική Άνοιξη δεν θα έρθει και στην Τουρκία; Προς Θεού μην μου πείτε ο κ. Νταβούτογλου. Αρκεί αυτός να σταθεί μακριά. Ο Θεός να φυλάει την Τουρκία από τους μετασεισμούς της στρατηγικής βάθους…».
Από μια σύντομη ματιά στη βιογραφία του πρίγκιπα προκύπτουν τα εξής: Ο πρίγκιπας σπούδασε στο Royal Air force College από το οποίο αποφοίτησε το 1968.Έκανε master στις διεθνείς σχέσεις στο John Hopking. Διετέλεσε Πρεσβευτής της Σαουδικής Αραβίας από το1983-2005. Στη συνέχεια έγινε Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας του βασιλιά Αμπντουλλάχ. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 2009 και μετά εξαφανίστηκε από το προσκήνιο.
Κάποιοι λένε ότι ήταν φυλακή, άλλοι ότι ήταν σε κατ΄ οίκον περιορισμό και κάποιοι ότι έκανε δυο χειρουργικές επεμβάσεις και θεραπείες στο νοσοκομείο John Hopkins.
Επανεμφανίστηκε τον Μάρτιο του 2011με αποστολές στο Πακιστάν, την Ινδία και στην Κίνα. Στις 19 Ιουλίου ο μυστηριώδης πρίγκιπας τοποθετήθηκε επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας…
Από όλα αυτά προκύπτει ότι το ΡΚΚ διεύρυνε το γεωγραφικό χώρο δράσης του.
Ο Μπαρζανί έγινε ο ρυθμιστής των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή. Ο κ. Ερντογάν παρά τους λεκτικούς λεονταρισμούς του στέλνει τον κ. Νταβούτογλου στο Β. Ιράκ για να ζητήσει να σταματήσει το ΡΚΚ και το παρακλάδι του PYD που ελέγχει τα σύνορα της Συρίας…
Θα πει στον κ. Μπαρζανί, όπως γράφει η εφημερίδα Yenicag: «Αυτό που κάνεις είναι ντροπή να μην το ξανακάνεις»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου