Οι Μεσογειακοί Αγώνες του 2013 θα πραγματοποιηθούν στην Τουρκία, αλλά
οι φιλοδοξίες της γειτονικής χώρας είναι μεγαλύτερες. Θα διεκδικήσει
την Ολυμπιάδα του 2020. Μέχρι τότε θα έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση στην
περιοχή που βρίσκεται σε συνεχή αναβρασμό μετά την κατάρρευση των
αραβικών καθεστώτων.
Η αραβική άνοιξη, όπως επικράτησε να λέγεται η
εξέγερση σε μεσογειακές αραβικές χώρες, από ορισμένους Δυτικούς
θεωρήθηκε αρχικά ένα βίαιο άνοιγμα στη δημοκρατία. Στην πράξη, ήρθαν
δυσάρεστες εκπλήξεις, επειδή επικρατούν οι ακραίοι ισλαμιστές. Η Ρωσία
χάνει παραδοσιακούς συμμάχους στη Μεσόγειο αλλά και η Τουρκία βρίσκεται
σε αμηχανία καθώς η εξέγερση που φάνηκε σαν μια ευκαιρία να αναλάβει
ευρύτερο ρόλο, κρύβει νέους κινδύνους.
Τα νέα αραβικά καθεστώτα
δεν αποδέχονται την πρωτοκαθεδρία της ως υπόδειγμα ισλαμικής χώρας, με
δημοκρατία και ανάπτυξη. Κι αυτό παρά την επιδείνωση των σχέσεων της
Τουρκίας με το Ισραήλ. Το μεγάλο, όμως, πρόβλημα προκύπτει στη Συρία. Η
παλιά εχθρότητα με το καθεστώς Ασαντ οδήγησε στην υποστήριξη της ένοπλης
αντιπολίτευσης από την τουρκική ηγεσία.
Παράλληλα έγιναν όλες οι
κατάλληλες κινήσεις και πολλές άλλες που προφανώς δεν γνωρίζουμε.
Διατύπωσαν σε όλους του τόνους τις επίσημες θέσεις της χώρας
για την προστασία της Βόρειας Συρίας από τους (Κούρδους) τρομοκράτες,
ακόμα και με στρατιωτικά μέσα αν χρειαστεί.
Συναλλάσσονται με τον
Μπαρζανί, τον ηγέτη του ιρακινού Κουρδιστάν που έχει εξελιχθεί σε στενό
σύμμαχο.
Προσπάθησαν να αξιοποιήσουν τις τοπικές αντιθέσεις ανάμεσα σε
χριστιανούς Αραβες, Κούρδους και Αραβες εθνικιστές.
Ολα έδειχναν
ελεγχόμενα, όταν ήρθε το αναπάντεχο. Το συριακό καθεστώς που καταρρέει,
απέσυρε τις πιστές μονάδες του από τη Βόρεια Συρία για να ενισχύσει τις
δυνάμεις στα αστικά κέντρα και τη Δαμασκό.
Ξαφνικά οι Κούρδοι της
Συρίας και ειδικά η Οργάνωση Δημοκρατικής Ενότητας που θεωρείται φιλική
προς το ΡΚΚ, απέκτησε συνοριακά φυλάκια και διεκδικεί τον έλεγχο της
περιοχής την οποία δεν αποκαλεί Βόρεια Συρία, αλλά Δυτικό Κουρδιστάν! Ο
ηγέτης τους δίνει συνεντεύξεις υποστηρίζοντας ότι δεν ζητούν
ανεξαρτησία, αλλά την προστασία του λαού που αναλαμβάνει την εξουσία
στις πόλεις που υπερτερεί. Εως τώρα κράτησαν αποστάσεις τόσο από την
αντιπολίτευση όσο και από τα κυβερνητικά στρατεύματα, προφανώς για να
αναλάβουν την τοπική διακυβέρνηση χωρίς απώλειες. Δημιουργείται νέο
κουρδικό «κρατίδιο» στα σύνορα της Τουρκίας. Ο ηγέτης τους, σε όσους
αιφνιδιάζονται επειδή μιλά άπταιστα την τουρκική, αποκαλύπτει ότι είναι
χημικός μηχανικός, απόφοιτος του Πολυτεχνείου της Κωνσταντινούπολης.
Ισως
πλησιάζει η ώρα που η Τουρκία θα αναγκαστεί να λύσει το δικό της
κουρδικό πρόβλημα. Πριν βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων άλλων χωρών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου