Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
«Πρέπει να γίνει σαφές, ότι το πλεονάζον προσωπικό των οργανισμών
που συγχωνεύονται ή καταργούνται δεν απολύεται, αλλά μετακινείται σε
θέση αντίστοιχη των προσόντων του και των αναγκών του Δημοσίου»,
ξεκαθαρίζει η χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Διοικητικής
Μεταρρύθμισης, μην τυχόν και περάσει από το μυαλό κανενός ότι μπορεί να
απολυθεί έστω και ένας δημόσιος υπάλληλος!
Και συνεχίζει: «Πρέπει ακόμη να γίνει σαφές ότι καμιά υπηρεσία
πραγματικά (sic) παρεχόμενη προς τον πολίτη δεν παύει να παρέχεται. Ολες
οι ώς τώρα πραγματικά παρεχόμενες υπηρεσίες από τους υπό κατάργηση ή
συγχώνευση φορείς θα παρέχονται, είτε από τους νέους συγχωνευμένους
οργανισμούς είτε από τα εποπτεύοντα υπουργεία».
Πράγμα που σημαίνει ότι το Δημόσιο παραδέχεται πως όλο αυτό το
πλεονάζον προσωπικό, όπως το χαρακτηρίζει, τόσα χρόνια πληρωνόταν
τζάμπα, γιατί η πραγματική δουλειά μπορεί να βγει με πολύ λιγότερους
υπαλλήλους. Εντούτοις, δεν απολύει όσους περισσεύουν!
Ολα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που ο ιδιωτικός τομέας μετράει περί
τους 700.000 νέους ανέργους από τότε που ξεκίνησε η κρίση. Και αν σ'
αυτούς προστεθούν και όσοι δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, οι θυσίες του
ιδιωτικού τομέα ξεπερνούν το ένα εκατ. θέσεις εργασίας. Διότι σύμφωνα
με ορισμένους υπολογισμούς, οι επιχειρήσεις καθυστερούν να πληρώσουν
περί τους 400.000 εργαζομένους. Στο Δημόσιο όμως, μήνας μπαίνει μήνας
βγαίνει, ο μισθός τρέχει.
Ακόμα και στην κρίσιμη καμπή στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα, ο
δημόσιος τομέας αρνείται να «συνεισφέρει» στον λογαρισμό της κρίσης έστω
μια θέση εργασίας. Οσο η πολιτική ηγεσία της χώρας προσπαθεί για
ψηφοθηρικούς λόγους να κρατήσει ανέγγικτο το σπάταλο και
αναποτελεσματικό κράτος, το οποίο ευθύνεται κατά κύριο λόγο για το
τεράστιο χρέος και τη γραφειοκρατία η οποία διώχνει επενδύσεις, τόσο η
χώρα θα βυθίζεται στη ύφεση και θα απομακρύνεται από την Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου