Και για να ’χουμε καλό ρώτημα: Ποιον ακριβώς ρόλο επέλεξε ο κ.
Βενιζέλος στις κυβερνητικές εξελίξεις; Του τροχονόμου των στελεχών;
Θέλει να συμβάλει στην προσπάθεια να γλιτώσουμε το μοιραίο ή απλώς
παραβρίσκεται και χαιρετίζει (τους υπουργούς να πηγαινοέρχονται);
Δεν
ξέρουμε πώς αλλιώς μπορεί να γίνει κατανοητή η δήλωση του προέδρου του
ΠΑΣΟΚ για το θέμα της θέσης του υπουργού Οικονομικών «είμαστε έτοιμοι να
δεχθούμε οποιοδήποτε πρόσωπο πληροί τις προϋποθέσεις καταλληλότητας».
Τι είναι, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ; Κάτι σε ΑΣΕΠ για να μετράει τα μόρια των
υποψηφίων;
Το φυσιολογικό σε μια κυβέρνηση συνεργασίας είναι να
προτείνουν οι εταίροι πρόσωπα που «πληρούν τις προϋποθέσεις
καταλληλότητας» –να ξέρουν, δηλαδή, αν μη τι άλλο, και ποιος είναι ο κ.
Πολ Κρούγκμαν– να συζητούν μεταξύ τους και να καταλήγουν στη βέλτιστη
επιλογή. Σε μια τέτοια διαδικασία, ο ρόλος του κ. Βενιζέλου θα ήταν πιο
πολύτιμος απ’ ό,τι των δύο άλλων αρχηγών, μια και ήταν ο ίδιος που
πρωταγωνίστησε στις διαπραγματεύσεις, ξέρει από πρώτο χέρι τα χούγια των
εταίρων. Αντ’ αυτού ο κ. Βενιζέλος προτιμά να δώσει στο ΠΑΣΟΚ τον ρόλο
του «πολιτικού κοσμοκαλόγερου»: Είμαστε εδώ, αλλά δεν αμαρτάνουμε.
Να
τρόμαξε τόσο πολύ από το 12% που έδωσαν οι ψηφοφόροι, επειδή το ΠΑΣΟΚ
κουβάλησε μόνο του τον σταυρό του Μνημονίου για δύο χρόνια και αποφάσισε
να μείνει έξω από τη φωτιά των επόμενων δύσκολων αποφάσεων;
Δεν
ξέρουμε, αλλά φοβόμαστε ότι ο κ. Βενιζέλος αποφάσισε πολιτική «λούφα και
παραλλαγή» για το επόμενο χρονικό διάστημα. Δεν κατανοεί, όμως, μερικά
απλά πράγματα:
Δεύτερον:
Ακόμη και αν δοξασθεί κρυπτόμενος, θα γελοιοποιηθεί εμφανιζόμενος,
όποτε κι αν αυτό γίνει. Αν δεν μας πιστεύει, ας ρωτήσει τον κ. Σαμαρά
που κρυβόταν δύο χρόνια πίσω από αντιμνημονιακές ανοησίες, από τις
οποίες έτσι κι αλλιώς κερδίζει μόνο η παλαβή Αριστερά.
Τρίτον: Η
χώρα αυτή τη στιγμή χρειάζεται τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια για να
βγει από το τέλμα. Χρειάζεται τους καλύτερους στο τιμόνι των υπουργείων,
κάτι που εκτός εξαιρέσεων δεν επιτεύχθηκε, ίσως και λόγω της αβελτηρίας
του κ. Βενιζέλου. Πρέπει όλα τα κόμματα να δώσουν τον καλύτερό τους
εαυτό (κάτι καλύτερο, τέλος πάντων, από π.χ. τους κ. Στυλιανίδη και
Λυκουρέντζο), να συστρατευθούν στον κοινό αγώνα αντί να περιμένουν στα
μετόπισθεν.
Μπορεί να το κάνει ο κ. Βενιζέλος ή είναι πολύ κουρασμένος
και χρειάζεται κατ’ οίκον θεραπεία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου