Πάμε για εκλογές χωρίς αλλαγές;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ

Ας γίνει θεέ μου

να παραδοθώ κι εγώ στη μοίρα μου

σαν τα σκυλιά της Πανεπιστημίου & της Κοραή

Τάσος Γαλάτης, «Τα σκυλιά της Κοραή»

Είναι πολύ δύσκολο να δουλεύει κανείς ταυτόχρονα για το καλό του κόμματός του και για το καλό της ενότητας (η οποία, εκτός των άλλων, προϋποθέτει και κοινό πρόγραμμα). 

Προσοχή στη στρατηγική του διαμελισμού του αντιπάλου. Πάντοτε θέλουμε να κοπούν σε φέτες οι άλλοι, όμως συχνά γινόμαστε κι εμείς «σαλάμι».
 

Η πολιτική έχει ανάγκη από κανόνες κι όχι από τζογαδόρους ή showmen.
 

Παλαιότερα θέλαμε να δικαιωθούμε γιατί πιστεύαμε. Τώρα να πιστέψουμε αφού πρώτα δικαιωθούμε.
 

Τα νέα πολιτικά παιχνίδια γίνονται με νέα τράπουλα, γι’ αυτό όποιος  σήμερα  εξακολουθεί να  προσπαθεί να σημαδέψει τα χαρτιά, θα βρεθεί γρήγορα ταπί.
 

Φιλοδοξίες – εμπάθειες – μικρότητες: Τριλογία του παλαιοκομματισμού ή χρόνια πολιτική «ψυχοπάθεια»;
 

Αριστερός σημαίνει αντιστασιακός και στη δική του εξουσία. Σας θυμίζει κάποιον;
 

Σισυφισμός: Γεροντική ασθένεια της Νέο Αριστεράς;
 

Υπάρχει αριστερή αράχνη ή ταραντούλα που επιθυμεί να πνίγει όποιον καλεί σε φιλικό δείπνο;
 

Ποια είναι η κότα και ποιος το αυγό, με άλλα λόγια ποιος γεννάει τι σ’ αυτή την κυκλική αιτιώδη σχέση ανάμεσα στη φτώχεια και με τη βία, την ανομία και τη διαφθορά, την απονομιμοποίηση της Δημοκρατίας και τις ακραίες κραυγές μίσους και διχασμών;