ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - "ΠΕΡΙ ΔΡΑΧΜΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ" (4): Τρεις "λεπτομέρειες" που πρέπει να γνωρίζουν οι εραστες της νεας δραχμης

Του Γιαννη Κοτοφωλου

Οσοι Ελληνες πολιτικοί ερωτοτροπούν με την επιστροφή στη δραχμή, είτε το κάνουν φανερά είτε το κάνουν ύπουλα, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αναλαμβάνουν τον κίνδυνο να σκάσει στα χέρια τους η βόμβα της καταστροφής του τόπου, με ό, τι αποκρουστικό και επώδυνο αυτό συνεπάγεται. Της εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας και της ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης που θα ακολουθήσει. Το έντονο φλερτ με τη δραχμή αντιστοιχεί με μία κυριολεκτικά ολέθρια σχέση… Για την Ελλάδα πρωτίστως, αλλά και για τους ίδιους τους πολιτικούς, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επιδιώκουν την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή, για την οικονομία και την ελληνική κοινωνία; Οι απαντήσεις είναι πολύ σαφείς:

Πρώτον, σημαίνει ότι η νέα δραχμή θα είναι ένα νόμισμα πολύ υποδεέστερης αξίας και μειωμένης αγοραστικής δύναμης. Με δεδομένη σήμερα τη δημοσιονομική κατάρρευση, τα δυσθεώρητα χρέη, τα ελλείμματα και την πολύ χαμηλή ανταγωνιστικότητα, το νέο εθνικό νόμισμα θα υποτιμηθεί δραματικά με το καλημέρα… Τα φτωχότερα οικονομικά στρώματα θα υποστούν περαιτέρω δραματική συμπίεση του εισοδήματός τους. Θα έχουν στα χέρια τους ένα αναξιόπιστο πληθωρικό χρήμα, πολύ μειωμένης αξίας. Καθώς το δημοσιονομικό έλλειμμα θα παραμένει αμείωτο και ο Χολαργός θα κόβει χρήμα για να καλύψει τη διαφορά εσόδων και δαπανών, αφού τα δανεικά από τους ξένους θα έχουν σταματήσει, ο πληθωρισμός θα κινείται για χρόνια στα επίπεδα του 30% και 40%, διαλύοντας τη χώρα κατά τα τριτοκοσμικά δεδομένα. Ο πληθωρισμός θα οδηγήσει και σε νέες υποτιμήσεις, σε έναν διαρκή φαύλο κύκλο…

Δεύτερον, τα περισσότερα βασικά καταναλωτικά αγαθά στη χώρα μας, δυστυχώς, είναι εισαγόμενα. Για να τα προμηθευτούμε θα είναι αναγκαστική η καταβολή των χρημάτων σε ξένο σκληρό νόμισμα, ευρώ ή δολάριο. Κανείς δεν θα εμπιστεύεται τη δραχμή και δεν θα την αποδέχεται στις εμπορικές συναλλαγές με το εξωτερικό. Εκτός συνεπώς ότι οι τιμές όλων αυτών των βασικών αγαθών, αλλά και των καυσίμων, των φαρμάκων, των πρώτων υλών κ. λπ., θα εκτιναχθούν σε απίστευτα ύψη, θα γνωρίσουμε και φοβερής κλίμακας ελλείψεις στην αγορά, κατά τα πρότυπα των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Οι ξένες επιχειρήσεις θα ζητούν από τους Ελληνες εισαγωγείς την προκαταβολή του ποσού που θα αντιστοιχεί στα εμπορεύματα σε ξένο νόμισμα. Από πού θα αντλούν συνάλλαγμα οι Ελληνες, αφού δεν θα υπάρχουν ευρώ και οι (πρώην) εταίροι δεν θα μας δανείζουν;

Τρίτον, με το ιστορικό πισωγύρισμα στο τύπωμα νέου νομίσματος, οι τραπεζικές καταθέσεις θα δραχμοποιηθούν, αλλά δεν θα δραχμοποιηθούν τα περισσότερα δάνεια των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Τα χρέη θα παραμείνουν σε ευρώ ή άλλο ξένο νόμισμα (με δεδομένο ότι τα περισσότερα έχουν «τιτλοποιηθεί» στις διεθνείς αγορές), οπότε οι υποχρεώσεις επιχειρήσεων και νοικοκυριών θα αυξηθούν δραματικά. Θα καταστεί αδύνατον να τις εκπληρώσουν. Το τραπεζικό σύστημα, εάν έτσι εξελιχθούν τα πράγματα, θα γίνει συντρίμμια και τα ερείπια αυτά θα τα πάρει στις πλάτες του το κράτος. Η Ελλάδα θα υποστεί ένα ανυπολόγιστου μεγέθους κραχ, το οποίο θα χρειαστεί δεκαετίες ολόκληρες για να το ξεπεράσει. Η χώρα θα βυθιστεί στην απομόνωση, τη βαθιά φτώχεια και την ανυποληψία.