Η Γερουσία των κληρονόμων

Tου Σεραφείμ Κωνσταντινίδη

serkon@otenet

Γιατί κάποια παιδιά ακολουθούν το επάγγελμα του πατέρα; Το ερώτημα έχει απασχολήσει διεθνώς ψυχολόγους και κοινωνιολόγους, αλλά στην Ελλάδα το θέμα είναι κυρίως πολιτικό. Πολλά παιδιά πολιτικών ακολουθούν το επάγγελμα του πατέρα τους. Στις επερχόμενες εκλογές και παρά την κατάρρευση του πολιτικού σκηνικού, πάνω από 20 νέοι υποψήφιοι βουλευτές όλων των κομμάτων θα δοκιμαστούν στο πεδίο που είχε πετύχει ο πατέρας τους. Υπάρχουν, μάλιστα, και ένας - δύο που ενώ κυκλοφορεί η φήμη ότι θα πολιτευτούν, αρνούνται να την επιβεβαιώσουν. Θέλουν να κληθούν ως αναγκαίοι για τη σωτηρία του τόπου…

Η επιστημονική διαπίστωση είναι ότι το επάγγελμα του πατέρα ασκεί σημαντική επίδραση στην απόφαση για το επάγγελμα που επιλέγει ο νέος. Υποστηρίζεται, μάλιστα, ότι στις περιπτώσεις που ο πατέρας έχει «προβεβλημένο» επάγγελμα, ο γιος συνήθως (αλλά και η θυγατέρα) διαλέγει επάγγελμα ανάλογου κύρους. Η επιρροή του πατρικού επαγγέλματος καθορίζεται από την αντίληψη των παιδιών για το επάγγελμα των γονιών. Ειδικοί (Trice, A. D., and; Tillapaugh, P. “Children’s estimates of their parents’ job satisfaction”, στο Psychological Reports), επισημαίνουν ότι τα παιδιά πιθανότατα εμπνέονται από το επάγγελμα των γονιών εφόσον αντιλαμβάνονται ότι οι γονείς είναι ικανοποιημένοι από την απασχόλησή τους.

Και επιπλέον όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται ως θετική την κατάσταση των γονιών, αναζητούν από αυτούς περισσότερες επαγγελματικές πληροφορίες, επιζητώντας μεγαλύτερη ενθάρρυνση (αποδοχή) από τους γονείς (Seligman, L., Weinstock, L.,and; HeXin, E.N. (1991), “The career development of 10-year-olds”).

Τελικά δεν είναι τυχαία η κληρονομική απασχόληση που εμφανίζεται κυρίως στην πολιτική. Τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι οι γονείς τους είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή και ακολουθούν τον ίδιο δρόμο! Υπάρχουν δικηγόροι που έχουν πατέρα δικηγόρο, δημοσιογράφοι, λίγοι τραγουδιστές με πατέρα τραγουδιστή, μερικοί ηθοποιοί αλλά κυρίως βουλευτές!  

Εφόσον οι πολίτες επιμένουν να ψηφίζουν κληρονόμους κι αφού καταργήθηκε η βασιλική δυναστεία πρέπει να βρεθεί δημοκρατική λύση. Να συσταθεί κάτι σαν τη Βουλή των Λόρδων ή Γερουσία! Σ’ αυτήν να συγκεντρώνονται απόγονοι επιφανών βουλευτών, να τιμώνται με ισόβια θέση πολιτικοί όπως ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, που ετοιμάζεται να ανανεώσει τη βουλευτική ιδιότητα που κατέχει από το ’60, προσωπικότητες που κοσμούν πολλές δεκαετίες επιδοτούμενους φιλανθρωπικούς θεσμούς ή κρατικούς οργανισμούς που πρέπει να καταργηθούν.

Ολοι αυτοί, καθώς και πολιτευόμενοι παλαιάς κοπής, μαζί με «μαϊντανούς» που εμφανίζονται ως εκφραστές Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων ή απλώς ως κοσμικοί, να τοποθετηθούν στη Γερουσία. Η πολιτεία πρέπει να αποδειχθεί γενναιόδωρη στην περίπτωση αυτή. Τα μέλη του Σώματος θα είναι δύο χιλιάδες άτομα. Τόσοι περίπου πρέπει να αποσυρθούν από την ευρύτερη δημόσια ζωή για να αλλάξει η δυσάρεστη ατμόσφαιρα.