Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ
Η βία και η νοθεία, με εκτελεστικό όργανο τον Χωροφύλακα και φόβητρο τα διαβόητα «πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης», στο παρελθόν αποτελούσαν την «οδό τη μετάγουσα» στη διαιώνιση του «Συστήματος».
Με τον βιασμό των συνειδήσεων, στο βάθος του ερεβώδους τούνελ αντηχούσε ο γόος των «αναβαπτιζομένων» στους χώρους της «Εθνικής Αναμόρφωσης», υπό την καθοδήγηση του Άγγλου «ειδικού» Ρώλινγκς και των ράβδων από μπαμπού, υπό το αδιάφορο βλέμμα ξένων στρατιωτικών αποστολών και τον «πλάγιο ήχο» της εγχώριας «πνευματικής ηγεσίας»!
Ο αδέκαστος Ιστορικός δεν έχει χρεία άλλων μαρτυριών ει μη να φυλλομετρήσει τα scripta των σελίδων του περιοδικού «Σκαπανεύς» και να… αποθαυμάσει τους υποποδίους ύμνους της «κατεστημένης», και τότε, «πνευματικής ηγεσίας», εγχωρίου κατά μείζονα λόγο και κατ' ήσσονα των εκπροσώπων των ξένων επικυρίαρχων!
Και τότε και νυν, ο βιασμός των συνειδήσεων εδραιώνεται επί του Φόβου. Τότε του σωματικού πόνου, νυν της κάμψης της ψυχικής αντίστασης με τη διαδικασία προβολής του φάσματος της εξοντωτικής, μέχρι σημείου βιολογικής εξόντωσης, διαρκούς λιτότητας!
Πρωταγωνιστές, οι ίδιοι παράγοντες. Η «καθεστηκυία τάξη» και η χορωδία της «κατεστημένης πνευματικής ηγεσίας», υπό την μπαγκέτα των ξένων επικυρίαρχων.
Ο Ιστορικός του μέλλοντος δεν έχει χρεία άλλων μαρτυριών ει μη να εγκύψει στην επιφυλλιδογραφία, κατ' αυτάς, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (;) των οργάνων του Μεταπρατικού Κεφαλαίου. Εκεί θα «αποθαυμάσει» τις… νουθεσίες των κυρίων κυρίων «καθηγητών» του «κομματικού σωλήνα», που άδουν εν συγχορδία το άσμα της υποταγής, «Βασίλη, κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης…»!
Προφανώς το «Σύστημα» αγνοεί («μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…») ότι η δεδοκιμασμένη «λογική του Φόβου» έχει μείνει στη συλλογική μνήμη περισσότερο για τις αποτυχίες της - επειδή οι αποτυχίες αυτές καθιστούν έντονη την ανάγκη ύπαρξης και λειτουργίας ενός Κώδικα Ηθικής και διαρρύθμισης των Ανθρώπινων Σχέσεων σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο, ο οποίος να διασφαλίζει αρμονικό κοινωνικό βίο.
Οι Λαοί της Ευρώπης ήδη προβάλλουν δυναμικώς τη θέλησή τους για τη διαφύλαξη του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας - τη μεγαλύτερη κατάκτηση στη μακρόσυρτη πορεία τους για την απαλλαγή τους από τον Φόβο και τη Γεύση της Ευτυχίας στη Ζωή.
Το «Σύστημα», και δη στην εκφυλισμένη εκδοχή του, όπως παρουσιάζεται στη Χώρα μας τη Μεταπολιτευτική περίοδο, αυταπατάται αν πιστεύει ότι η επιστράτευση του Φόβου οδηγεί στην εξαπάτηση του Λαού… Επιπλέον, ίσως λόγω ημιμάθειας των Ανεπάγγελτων Επαγγελματιών της Πολιτικής, παρερμηνεύεται η παρατήρηση του Άγγλου φιλοσόφου Τόμας Χομπς ότι σ' έναν διαγκωνισμό, μια σύγκρουση στη διεκδίκηση της Εξουσίας, «η δύναμη και η απάτη είναι οι κύριες αρετές». Επιπροσθέτως, οι Νεοδαμώδεις σωτήρες της Πατρίδας, οι εξ Εσπερίας ορμώμενοι (π.χ., Νότης Μηταράκης, Έλενα Παναρίτη και οι συν αυτοίς), δεν έχουν κατανοήσει (;) ότι ο ίδιος Άγγλος φιλόσοφος θεωρεί ήδη από τον 17ο αιώνα πως η διεθνής σκηνή είναι μια αρένα αέναου πολέμου και παρουσιάζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, και δη στη σημερινή της φάση, σαν να κινείται στα βήματα που χάραξαν οι «Πατέρες της Ευρώπης» για μια Ένωση Ισοπολιτείας, Ισηγορίας, Ισονομίας και Αλληλεγγύης. Αντιθέτως, στη σημερινή ΕΕ, με πρωταγωνιστές τη Γερμανία της Άνγκελα Μέρκελ και τους Μερκοζί, παρατηρείται μια ιμπεριαλιστική βουλιμία για τη συγκρότηση Ζωνών Επιρροής και τη μετατροπή των ασθενέστερων οικονομικώς κρατών-μελών της Ένωσης σε αποικίες των ισχυρότερων.
Ως προς τα καθ' ημάς, η διακήρυξη του Τόμας Χομπς («Στη διεκδίκηση της Εξουσίας η δύναμη και η απάτη είναι αρετές…») εγκολπώνεται αναισχύντως από το «Κόμμα του Μνημονίου» και οι σημερινοί εκθεμελιωτές του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας, διασαλπιστές της οικονομικής υποτέλειας της Χώρας, εκποιητές του Εθνικού Πλούτου και της Εθνικής Κυριαρχίας, το τρίδυμο Παπαδήμου - Βενιζέλου - Σαμαρά, εμφανίζονται στην προεκλογική αρένα ως σωτήρες των Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Λαού!
Ω της αναισχυντίας! Και μάλιστα τη στιγμή που επιβάλλουν περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, ενώ ταυτοχρόνως εμφανίζονται στην πράξη «κιμπάρηδες» στη διάσωση των μεγαλοτραπεζιτών.
Οι «θαυματοποιοί», με επικεφαλής τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, δεν παραδειγματίζονται ούτε με αυτά που τους υποδεικνύει ένας ομότεχνός τους, ο τραπεζίτης Τζορτζ Μάγκνους, επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων της τράπεζας UBS, όπως σημειώνει η εκλεκτή οικονομική αναλύτρια Ζέζα Ζήκου
Ο Μάγκνους, ο τραπεζίτης, ενώπιον της σημερινής οικονομικής κρίσης προσφεύγει στη σκέψη του Κάρολου Μαρξ και υψώνει φωνή: «Δώστε στον Μαρξ την ευκαιρία να σώσει τις οικονομίες».
Το επιστέγασμα της σκέψης του Μάγκνους συναπαντάται με εκείνη του «αιρετικού» του 19ου αιώνα και συνυπογράφει εκείνο που είχε διαβλέψει πριν από δύο αιώνες ο ερημίτης μελετητής της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Λονδίνου, ότι όχι στο μακρινό μέλλον «θα εκδηλωθεί σύγκρουση κεφαλαίου και εργασίας».
«Το τελικό αίτιο όλων των κρίσεων παραμένει πάντα η φτώχεια και η περιορισμένη κατανάλωση των μαζών», έγραψε ο Μαρξ.
Και συμπληρώνει ο Μάγκνους ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να συνεχίσουν να καταναλώνουν οι εργαζόμενοι, και αυτός δεν είναι άλλος από τον τραπεζικό δανεισμό, αλλά υπό κρατικό έλεγχο, ώστε να μην κυριαρχήσει η πλεονεξία των τραπεζιτών για κέρδη, που αναποφεύκτως οδηγεί στις οικονομικές κρίσεις.
Όμως το πραιτώριο των Βρυξελλών και τους εκπροσώπους του στην Αθήνα, το «Κόμμα του Μνημονίου», το τρίδυμο Παπαδήμου - Βενιζέλου - Σαμαρά, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διασώσουν «τον έναν πόλο της συσσώρευσης του πλούτου», παραβλέποντας σκοπίμως ότι «ταυτοχρόνως επέρχεται συσσώρευση αθλιότητας» στον έτερο πόλο, την πλειονότητα του εργαζόμενου Λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου