Του Mιχάλη Iγνατίου
mignatiou@aol.com - Twitter: @mignatiou
Το τελευταίο διάστημα, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, βρίσκεται στο στόχαστρο πολιτικών, δημοσιογράφων, οικονομολόγων, «συντρόφων» του και γενικά της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων, που τον θεωρούν ως το μοναδικό υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας.
Κάποτε ήταν ο «βασιλιάς» και στο πρόσωπό του πάρα πολλοί άνθρωποι έβλεπαν το «σωτήρα» της χώρας και της οικονομίας της. Ηταν εποχές κουραστικές, αλλά όμορφες για τον ίδιο, καθώς απολάμβανε την προσοχή των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης και η παρουσία του προκαλούσε συναγερμό στους δημοσιογράφους.
Θυμάμαι ότι στη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, τον Απρίλιο του 2010, το Γραφείο Τύπου του Ταμείου αναγκάστηκε να του δώσει τη μεγάλη αίθουσα, όπου χώρεσαν 500 και πλέον δημοσιογράφοι, καθώς ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε μεταβληθεί στον άνθρωπο, ο οποίος με μία κουβέντα του, «τάραζε» τις παγκόσμιες αγορές.
Ευρισκόμενος στις πρώτες θέσεις της αίθουσας, και παρά το γεγονός ότι διέκρινα να κυριαρχείται από αλαζονεία, στράφηκα στο συνάδελφο Αθανάσιο Ελλις και του είπα πως ο τότε τσάρος της Οικονομίας «είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο που διαθέτει η Ελλάδα σήμερα». Και το πίστευα.
Από τότε πέρασαν 23 μήνες. Η Ελλάδα, εάν δεν επιτύχει το νέο πρόγραμμα, θα οδηγηθεί στην «άτακτη χρεοκοπία» και ο κ. Παπακωνσταντίνου, που στο μεταξύ εγκατέλειψε άρον-άρον το υπουργείο Οικονομικών, βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα». Δικαίως; Αδίκως; Θα το κρίνουν οι μήνες που έρχονται και στη συνέχεια η ιστορία.
Παρά το γεγονός ότι επί παντοκρατορίας του είχαμε αρκετές συγκρούσεις και μάλιστα ζήτησε παρέμβαση στο δελτίο του Mega για να καταγγείλει τις πηγές μου και εμένα, που μιλούσαμε για την επερχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους, πιστεύω πως ο άνθρωπος αυτός -αν και παρουσιαζόταν εντελώς ανεξάρτητος από τον τότε πρωθυπουργό- δεν έπραξε απολύτως τίποτα χωρίς να ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου και να λάβει την άδειά του.
Πρώτα και πάνω απ' όλα είναι πολύ έξυπνος για να πάρει στις πλάτες του τις φοβερές ευθύνες της προσφυγής στον άγριο και αμείλικτο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και δεύτερον, πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι προσπαθούν να ενοχοποιήσουν μόνο το σημερινό υπουργό Περιβάλλοντος έχοντας ως στόχο να αποενοχοποιήσουν τον κατ΄εξοχήν υπεύθυνο, που ήταν ο τότε πρωθυπουργός.
Είναι αδύνατον να αποδεχθώ πως ο κ. Παπακωνσταντίνου και οι συνεργάτες του αποφάσισαν ένα καλό πρωί να ακολουθήσουν τη μοιραία πορεία προς το μηχανισμό και ο κ. Παπανδρέου το πληροφορήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης.
Δεν υπήρχε περίπτωση ούτε ο Ντομινίκ Στρος Καν ούτε οι ηγέτες της Ευρώπης να αποδέχονταν την προσφυγή της Ελλάδας, εάν δεν ήταν βέβαιοι πως ο πρωθυπουργός ήταν αυτός που το ζητούσε. Μπορεί να πήρε κάποιο χρόνο στον κ. Παπανδρέου να το καταλάβει, αλλά ήταν αυτός που έλαβε την ευθύνη και μάλιστα πίστευε περισσότερο και από τον κ. Παπακωνσταντίνου ότι ο μηχανισμός ήταν ο μοναδικός δρόμος προς τη σωτηρία.
Εάν η Βουλή πιστεύει πραγματικά ότι έφτασε η μεγάλη στιγμή για να αποδοθούν ευθύνες, πρέπει να καλέσει μόνο δύο πολιτικά πρόσωπα: τον κ. Παπανδρέου και τον προκάτοχό του, Κώστα Καραμανλή.
Οι πραγματικοί ηγέτες αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και δεν αναζητούν «αποδιοπομπαίους τράγους».
ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
Αν αυτός ο "εξυπνος" Μιχάλη μου ήταν "το μεγαλύτερο κεφάλαιο που διαθέτει η Ελλάδα" τότε μάλλον πρέπει να δέσουμε όλοι μαζί μια πέτρα στο λαιμό μας και να τραβήξουμε για θάλασσα μεριά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου