Μεταλλαγμένο λάιφσταϊλ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Tης Γιωτας Συκκα

Την ώρα που σχολιάζουν χαιρέκακα κάθε κίνηση, απολογία και αντίδραση του Eλληνα βασιλιά του λάιφσταιλ στις εκπομπές τους, θυμίζοντας με κρυφή ικανοποίηση την πτώση της αυτοκρατορίας του, την ίδια στιγμή ανεβοκατεβάζουν με έπαρση και στόμφο του αέρα, τις καλοντυμένες και κακοντυμένες επώνυμες.

Πρωταγωνίστριες της μεσημεριανής απάθειας, στις εκπομπές τους που θυμίζουν όλο και περισσότερο πολτό, από τη μια μιλούν για την αλληλεγγύη της κρίσης, πονούν -στα μέτρα τους πάντα- τους άστεγους του αθηναϊκού κέντρου και από την άλλη αστυνομεύουν τους επαγγελματίες επώνυμους για το τι φορούν. Στις ίδιες εκπομπές, όλες αυτές που ανακάλυψε, ανέθρεψε και επέβαλε το μοντέλο Κωστόπουλου, τα κορίτσια που διασκέδαζαν στα ίδια στέκια και παραλίες της Μυκόνου, αυτές που απλώνονταν λαμπερές σε κάθε «σαλόνι» των περιοδικών του, τώρα υψώνουν το φρύδι για όσα του ξέφυγαν.

Αντιγράφοντας τη δική του αναίδεια, έστησαν τις δικές τους εκπομπές και σχολιάζουν εκείνον και τον κόσμο τους, μαζί με λίγη σάλτσα συμπόνιας για όσους βασανίζει η κρίση. Μιλούν για τα συσσίτια του δήμου, φιλοξενούν ρεπορτάζ για τη φτώχεια, αλλά με λαϊφστάιλ αγωγή.

Σαν να πρόκειται για το σημαντικότερο πράγμα του κόσμου, σχολιάζουν αστέρες του δικού τους συστήματος -τηλεόρασης και περιοδικών- τι φορούν, πώς το φορούν και κυρίως πώς τολμούν και δεν συμφωνούν οι στυλιστικές τους επιλογές. Κυρίαρχοι της σάχλας, κριτές και κρινόμενοι, επιδεικνύονται το βράδυ ζώντας για το τηλεοπτικό σχόλιο της επόμενης μέρας.

Η τρίτη δεκαετία της φούσκας δεν έχει ως πρότυπα τα σέξι μοντέλα και την απενοχοποίηση του ξεφαντώματος. Δηλώνει απολιτίκ, διασκεδάζει κι αυτή στα πρώτα τραπέζια, αλλά πρωταγωνιστεί με τα νεογέννητα παντού. Επώνυμες μαμάδες με τα παιδιά στα καρότσια και τις νταντάδες σε απόσταση ασφαλείας στηρίζουν το νέο λαϊφστάιλ που δεν βασίζεται στην ιδεολογική επίδειξη αλλά περιφέρει την οικογενειακή θαλπωρή.

Τα in και τα out μια ολόκληρης γενιάς, τα must και τα trendy της επόμενης που ακόμη καθορίζουν συμπεριφορές στην Ελλάδα της κρίσης και της ανόητης τηλεόρασης, η οποία υποκλίνεται στις νέες της φούσκες, για το θερμόμετρο του στυλ και της σαββατιάτικης οικογενειακής βόλτας.  

Είναι το βαθύ λαϊφστάιλ που δεν ξεριζώνεται, αλλά φωτογραφίζεται μεταλλαγμένο στις βιολογικές λαϊκές, με το απλό τζιν, τη βλεφαρίδα κάγκελο και τη σακούλα με τα τζίντζερ στο χέρι.