Ο χριστιανισμός διευρύνεται με ρυθμούς σχεδόν αντίστοιχους μ’ αυτούς της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά οι αριθμοί κάθε άλλο παρά εγγύηση αποτελούν για τα 2,2 δισ. των πιστών του. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι η μεγαλύτερη θρησκεία του κόσμου διαδίδεται πλέον προς τις πιο «καυτές» (υπό πολλές έννοιες) περιοχές του πλανήτη. Σύμφωνα με έρευνα του «Pew Forum» που δόθηκε στη δημοσιότητα προ δεκαημέρου, το ποσοστό των χριστιανών στην υποσαχάρια Αφρική αυξήθηκε μέσα σ’ έναν μόνο αιώνα από 9% σε 63%. Την ίδια στιγμή, πάντως, το ποσοστό των χριστιανών στην Ευρώπη και στην Αμερική μειώθηκε από 95% σε 76% και από 96% σε 86% αντιστοίχως.
Η εξάπλωση από τον ήρεμο Βορρά στον δυναμικό Νότο δεν συνεπάγεται ένα μέλλον δίχως προβλήματα για τον χριστιανισμό. Στη Νιγηρία, εκατοντάδες χριστιανοί σκοτώθηκαν τους τελευταίους μήνες σε βομβιστικές επιθέσεις, πίσω από τις οποίες κρύβονται εξτρεμιστές του Ισλάμ. Στο Ιράν και στο Πακιστάν, υπάρχουν χριστιανοί που αναμένουν την εκτέλεση της θανατικής τους καταδίκης για αποστασία - «προδοσία του Ισλάμ» ή βλασφημία. Δεκάδες εκκλησίες στην Ινδονησία πυρπολήθηκαν, ενώ στο Ιράκ τα δύο τρίτα του χριστιανικού πληθυσμού της χώρας υποχρεώθηκαν σε φυγή.
Φυσικά, όλες οι πληγές του χριστιανισμού δεν οφείλονται στους ισλαμιστές. Οι χριστιανοί υπόκεινται διώξεις στα κομμουνιστικά καθεστώτα της Κίνας και του Βιετνάμ, ενώ στην Ινδία οι ινδουιστές εθνικιστές τιμωρούν παραδειγματικά όσους προσπαθούν να προσηλυτίσουν συμπατριώτες τους.
Σε σύγκριση με τους μεγάλους θρησκευτικούς πολέμους του παρελθόντος, βέβαια, ελάχιστο αίμα έχει χυθεί. Ο βαθμός της βαναυσότητας, όμως, έχει τη δική της σημασία. Ακόμα και αν οι δυτικές δυνάμεις έχουν προ πολλού πάψει να θεωρούν την προώθηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων ως συνυφασμένη μ’ αυτά του χριστιανισμού, ουδείς μπορεί να φανταστεί τους Αμερικανούς ευαγγελιστές να γυρίζουν την πλάτη σ’ ένα μαζικό κλείσιμο των κατ’ οίκον εκκλησιών στην Κίνα. Παράλληλα, οι ψηφοφόροι στη Δύση, ανεξαρτήτως των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, ανησυχούν για τη μοίρα των χριστιανών. Τα καθεστώτα, άλλωστε, που διώκουν σήμερα τους χριστιανούς, αύριο θα καταπιέζουν μια άλλη μειονότητα.
Στον φιλελεύθερο τρόπο σκέψης, η ελευθερία άσκησης οποιασδήποτε θρησκείας ή και καμίας, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο. Η αμερικανική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη από το Σύνταγμα να διασφαλίζει αυτό ακριβώς το δικαίωμα. Λόγω των ιδανικών της αυτών, η Αμερική ανησυχεί το ίδιο για τις διώξεις σε βάρος θρησκευτικών μειονοτήτων, είτε πρόκειται για μουσουλμάνους και χριστιανούς στην Κίνα, είτε για Εβραίους και μπαχαϊστές στο Ιράν. Και φυσικά εκφράζει την αντίθεσή της όταν χριστιανικά κράτη, όπως η Λευκορωσία, διώκουν άλλες μειονότητες. Ορισμένα πιο κοσμικά κράτη της Δύσης οφείλουν να κάνουν πολλά περισσότερα, προκειμένου να προστατέψουν το δικαίωμα στην ελεύθερη πίστη.
Καμία θρησκεία δεν είναι τελείως αθώα: από το Νέο Δελχί μέχρι την Ιερουσαλήμ, πολλοί απ’ αυτούς που προωθούν το μίσος είναι «άνθρωποι του Θεού». Με το Ισλάμ, ωστόσο, το πρόβλημα είναι πιο συγκεκριμένο. Ο ισλαμικός νόμος σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλει τη θανατική καταδίκη όσων αλλαξοπιστούν. Υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό θα αλλάξει και ήδη ο Οργανισμός για την Ισλαμική Συνεργασία εντείνει την προσπάθεια, προκειμένου να «παγώσει» ο νόμος περί βλασφημίας. Η Δύση δεν πρέπει να υποχωρήσει στο ζήτημα της ανεξιθρησκείας. Σε διαφορετική περίπτωση, οι πιστοί, χριστιανοί και μη, θα παραμείνουν σε κίνδυνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου