Το πνεύμα των Χριστουγέννων...

Του ΚΩΣΤΑ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑ

( Cyber View  25-12-2000 )

Ούτε ξέρω πόσες φορές έχει χρησιμοποιηθεί ο τίτλος. Χίλιες; Δέκα χιλιάδες; Από το 1880 μέχρι σήμερα δεκάδες χρονογράφοι, από τους Άγιους Παπαδιαμάντη και Παλαμά μέχρι τους ταπεινούς εργάτες της δημοσιογραφίας του 20ου αιώνα, χρησιμοποίησαν το τίτλο για το «κομμάτι» που έγραψαν σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικά χρονογραφήματα όπως το Cyber View! 

Το γιατί είναι εύκολο να καταλάβουμε. 

Όλοι προσπαθούσαν (και ακόμα προσπαθούν) να βρουν μία δικαιολογία για να εκφράσουν τους φόβους και τις επιθυμίες, να ακουμπήσουν κάπου, να πουν ότι η ζωή είναι άχρηστη χωρίς όνειρα. 

Γιατί, μη μου πείτε ότι υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει στο …«πνεύμα των Χριστουγέννων»! Μια συνθήκη είναι και τίποτα άλλο. Μια συμφωνία που έκαναν οι άνθρωποι που λέει ότι, κάθε χρόνο θα «γιορτάζουμε» κάτι που εμείς εφεύραμε, και στη συγκεκριμένη περίπτωση τη γέννηση του θεανθρώπου. Ο οποίος «θεάνθρωπος» δεν είναι ούτε καν ιστορικό πρόσωπο, αλλά δημιούργημα (όπως όλοι οι θεοί και θεάνθρωποι) μιας συγκεκριμένης κάστας που, με αυτό το τρόπο, έχει τεράστια οφέλη. Να όμως που, παρά την …κατεδαφιστική μου θέση είμαι ένας από τους πιο φανατικούς οπαδούς του Πνεύματος των Χριστουγέννων! Κι’ αυτό γιατί, όπως έχω πει και γράψει δεκάδες φορές, κανένας άνθρωπος, κανένας λαός, κανένα κράτος ή έθνος δεν «ζει» χωρίς τα κατά συνθήκη ισχυρά του ψεύδη και, το Πνεύμα των Χριστουγέννων όπως και ο Χριστός, η Παναγία, ο Μωάμεθ, ο Βούδας, ο …Δίας, όλοι οι θεοί και οι δαίμονες είναι απολύτως απαραίτητοι για να μπορέσει ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των πρώτων …1δισ. ετών! 

Το Πνεύμα των Χριστουγέννων ή εκείνο του Προφήτη, του Βούδα, του Ρα ή του …Δία θα αρχίσει να σβήνει καθώς η επιστήμη προχωρεί βαθύτερα στο βιβλίο της ζωής. Όταν, σε λίγα χρόνια, οι άνθρωποι θα μπορούν να δημιουργούν ζωή οι παλιές γιορτές θα δώσουν τη θέση τους σε νέες που δεν θα έχουν καμία σχέση με τα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα. 

Οι Παπαδιαμάντηδες και οι Παλαμάδες του μέλλοντος θα μιλάνε για το χάος του διαστήματος, για τις νέες μορφές ζωής που ανακαλύφθηκαν στους δορυφόρους του Δια και στους πλανήτες του αστερισμού της Ανδρομέδας ή των Διδύμων. Μπορεί, εκεί γύρω στο 2400 μ.Χ. να μην υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου που έψελνε ο σκιαθίτης αναχωρητής, μπορεί ο και Αϊ Βασίλης να αποτελεί μακρινή ανάμνηση, αλλά προσπαθήστε να αφουγκραστείτε τη μουσική που κάνουν οι νεογέννητοι πλανήτες, οι μαύρες τρύπες και οι υπερχορδές και θα δείτε ότι πάντα θα; υπάρχει ένα Πνεύμα να μας καθοδηγεί στο ατέλειωτο ταξίδι προς την ανακάλυψη του «θεού»...