Πες μου τι γράφεις στο Ιντερνετ για να σε προσλάβω! (Social Media History Becomes a New Job Hurdle)


Εναν ακόμα κίνδυνο εγκυμονούν για τους φανατικούς και άφρονες χρήστες τους οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, αν και πολλοί λίγοι είναι αυτοί που το συνειδητοποιούν.

Είναι γνωστό ότι πολλές επιχειρήσεις προτού προχωρήσουν στην πρόσληψη κάποιου συνεργάτη, αναζητούν τους «σκελετούς» που πιθανώς να κρύβει στο «ντουλάπι» του και ψάχνουν τα πάντα από το ποινικό του μητρώο, τις οφειλές που έχει σε πιστωτικές κάρτες, εάν βρίσκεται για κάποιο λόγο στον «Τειρεσία» κ.λπ. Το Διαδίκτυο διευκολύνει σημαντικά το έργο τους και συχνά οι εργοδότες χρησιμοποιούν μηχανές αναζήτησης όπως το Google για να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν για τον άνθρωπο που θέλουν να βάλουν στη δουλειά τους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα πολλοί επιχειρηματίες ζητούν από τους επίδοξους υπαλλήλους τους να περάσουν και από έλεγχο… δραστηριότητας που ανέπτυξαν στις διάφορες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Σε αυτό τους βοηθά η Social Intelligence μία εταιρεία που ιδρύθηκε μόλις προ έτους κι ήδη κάνει χρυσές δουλειές, καθώς αναλαμβάνει να αποκαλύψει οτιδήποτε είπε ή έκανε στο Διαδίκτυο την τελευταία επταετία ο συγκεκριμένος υποψήφιος που διεκδικεί τη θέση εργασίας.

Τα στοιχεία που προσκομίζει στον επιχειρηματία είναι αποδείξεις για ρατσιστικά σχόλια και αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, αναφορές στη χρήση ναρκωτικών, φωτογραφίες λίγο πιο προκλητικές από το σύνηθες, γραπτά μηνύματα και βίντεο, απεικονίσεις όπλων ή βομβών και γενικότερα κάθε δραστηριότητα που υποδεικνύει ότι το άτομο που ερευνάται έχει ροπή προς τη βία.

«Δεν είμαστε ντετέκτιβ» εξηγεί ο Μαξ Ντράκερ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. «Απλά συγκεντρώνουμε αυτά που ούτως ή άλλως υπάρχουν στο Διαδίκτυο και αφορούν κάποιο άτομο». Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου, παρότι το περασμένο φθινόπωρο διατύπωσε ανησυχία για τη δραστηριότητα της Social Intelligence, τελικά κατέληξε ότι δεν παραβιάζει κανέναν νόμο. Ωστόσο, πολλοί πιστεύουν ότι τα στοιχεία που συγκεντρώνονται δεν έχουν καμία σχέση με την απόδοση στην εργασία και κατά συνέπεια δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους εργοδότες.

Ποιες, όμως, είναι οι πληροφορίες που ίσως κάνουν έναν εργοδότη να μην προσλάβει κάποιον; 

 «Αρκετές», εξηγεί ο Μαξ Ντράκερ και θυμάται ότι κάποιος επίδοξος υπάλληλος απορρίφθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι είχε χρησιμοποιήσει το craiglist ψάχνοντας να αγοράσει ένα ισχυρό ναρκωτικό, ενώ μία γυναίκα δεν προσελήφθη σε ένα νοσοκομείο όταν ανακαλύφθηκε ότι είχε αναρτήσει γυμνές της φωτογραφίες στο Διαδίκτυο, ενώ ένας τρίτος δεν κατάφερε να βρει τη δουλειά που ήθελε όταν αποκαλύφθηκε ότι ανήκε στην ομάδα του Facebook «Εδώ είναι ΗΠΑ. Δεν πρέπει να χρειάζεται να «πατήσω το 1» για να μιλήσω στα αγγλικά».

Βέβαια ο Ντράκερ υποστηρίζει ότι από τις εκθέσεις που παραδίδει στις εταιρείες αφαιρεί οποιοδήποτε στοιχείο αναφέρεται στη θρησκεία του υποψηφίου, την εθνικότητα, την οικογενειακή κατάσταση, τυχόν αναπηρίες κ.ο.κ, θέματα, δηλαδή, που δεν επιτρέπεται να ρωτήσουν οι εργοδότες τον υποψήφιο υπάλληλο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.

To ένα τρίτο των πληροφοριών προέρχεται από ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, Twitter, MySpace. Αλλά όπως ο Ντράκερ παραδέχεται, τα πιο επιβαρυντικά στοιχεία προέρχονται από την ενδελεχή έρευνα του Διαδικτύου, από σχόλια στην μπλογκόσφαιρα και αναρτήσεις σε λιγότερο δημοφιλείς ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και από τις ομάδες χρηστών του Yahoo. Eξίσου ενοχοποιητικά μπορεί να αποδειχθούν βίντεο και φωτογραφίες που πολλοί αναρτούν στο Facebook και το YouTube αλλά και άλλες ιστοσελίδες όπως το Flickr, Picasa, Yfrog και αλλού.

Μάλιστα, οι φωτογραφίες και τα βίντεο είναι αυτά που προκαλούν τους μεγαλύτερους μπελάδες. «Είναι εντελώς ακατανόητο γιατί ο κόσμος ανεβάζει στο Διαδίκτυο φωτογραφίες με έντονα ερωτικό περιεχόμενο, με όπλα, με παραβατική συμπεριφορά, ακόμα και με ναρκωτικά», λέει ο Ντράκερ και θυμάται ότι υπήρχε κάποιο άτομο με 15 σελίδες φωτογραφίες στις οποίες απεικονιζόταν να κρατά διάφορα όπλα μεταξύ των οποίων και ένα αυτόματο. Ενας άλλος είχε φωτογραφηθεί στο μέσο μιας χασισοφυτείας.

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο περισσότερος κόσμος δεν συνειδητοποιεί ότι οι διαδικτυακές αναρτήσεις είναι -τις περισσότερες φορές- ορατές σε όλους.

Ο Μαρκ Ρότενμπεργκ, πρόεδρος του κέντρου πληροφοριών για την προστασία του «ιδιωτικού βίου» στον κυβερνοχώρο τονίζει ότι οι μεταβολές των ρυθμίσεων απορρήτου στο Facebook κατά πάσα πιθανότητα δυναμίτισαν τις πιθανότητες πολλών χρηστών να βρουν τη θέση εργασίας που επιθυμούσαν. «Το Facebook συγκέντρωνε τις προσωπικές πληροφορίες που οι χρήστες αναρτούσαν για φίλους και συγγενείς και τις δημοσιοποιούσε ευρύτερα» εξηγεί ο κ. Ρότενμπεργκ, προσθέτοντας ότι εκκρεμούν πολλές δικαστικές υποθέσεις για τις πρακτικές του Facebook.

Ο Τζο Μπότκε, της Επιτροπής Ισων Ευκαιριών στην Εργασία, συχνά υπενθυμίζει σε εργοδότες και εταιρείες ότι δεν μπορούν στις διαδικασίες πρόσληψης να χρησιμοποιούν στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει από το Διαδίκτυο παραβιάζοντας την αμερικανική νομοθεσία κατά των διακρίσεων στην εργασία.

«Ο,τι δεν μπορείς να ρωτήσεις, στο πλαίσιο μιας συνέντευξης, έναν υποψήφιο δεν πρέπει να τα βρεις ερευνώντας το Διαδίκτυο ή μάλλον δεν πρέπει να τα εκμεταλλευτείς». Από την άλλη παραδέχεται ότι το 75% των εταιρειών αναζητεί τέτοιες πληροφορίες στον κυβερνοχώρο προκειμένου να αποφασίσει κατά πόσο θα προσλάβει έναν υποψήφιο, ενώ το 70% έχει απορρίψει υποψηφίους με βάση στοιχεία που εντοπίστηκαν μετά από τέτοια έρευνα.

Ομως δεν είναι μόνο οι απλοί υπάλληλοι που βλέπουν τις πιθανότητες εργασίας να εξανεμίζονται επειδή το Διαδίκτυο έκανε τα «εν οίκω και εν δήμω». Ακόμα και τα υψηλόβαθμα στελέχη υποβάλλονται σε τέτοιες έρευνες. Οπως λένε οι ειδικοί οι πληροφορίες που υπάρχουν σήμερα για τον καθένα μας είναι απεριόριστες. Ομως αυτό που έχει σημασία είναι όποιος αποφασίζει για τις προσλήψεις να κατανοεί ποια από αυτές τις πληροφορίες είναι σημαντική και ποια όχι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου