Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ
Στροφή στην αποκέντρωση και την περιφερειακή ανάπτυξη πραγματοποιούν οι πιο ισχυρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της ενέργειας. Στόχος, η αποκόμιση σημαντικών κερδών από την αξιοποίηση των προσφάτως ανακαλυφθέντων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην «περιφέρεια», αλλά και η ανάδειξη των λεγόμενων πολύτιμων μετάλλων που βρίσκουν πληθώρα εφαρμογών στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Η ανακάλυψη «νέων προσοδοφόρων επαρχιών» ξυπνά το ενδιαφέρον των μεγάλων εταιρειών, και δη της Κίνας και της Γαλλίας, οι οποίες το τελευταίο διάστημα ακολουθούν ιδιαιτέρως επιθετική επενδυτική πολιτική.
Στο χορό πρώτη έχει μπει η γαλλική Total, η οποία προ ολίγων ημερών έθεσε σε λειτουργία τη νέα της μονάδα παραγωγής και αποθήκευσης πετρελαίου, την «κολοσσιαία» φορτηγίδα Pazflor, μήκους 325 μέτρων και χωρητικότητας 120.000 τόνων, ανοιχτά των ακτών της Ανγκόλας.
Μία μονάδα FPSO (Floating Production, Storage and Offloading unit), όπως είναι η Pazflor, χρησιμοποιείται στη βιομηχανία πετρελαίου για την επεξεργασία των παραγόμενων υδρογονανθράκων έως ότου διοχετευθούν στην αγορά μέσω των πετρελαιοφόρων ή των πετρελαιαγωγών.
Η επιλογή της Total να προχωρήσει σ' αυτή την επένδυση των 6 δισ. ευρώ από κοινού με τη νορβηγική Statoil (23,3%), την αμερικανική Exxon (20%) και τη βρετανική ΒΡ (16,7%) για την πραγματοποίηση γεωτρήσεων σε μια έκταση 600 τ.χλμ. δεν είναι διόλου τυχαία.
Τα διαπιστωμένα πετρελαϊκά αποθέματα κάνουν λόγο για 590 εκατ. βαρέλια, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις η ημερήσια παραγωγή θα ανέλθει στα 220.000 βαρέλια την ημέρα επί μία εικοσαετία τουλάχιστον.
Ακόμη δύο υπεράκτια σχέδια της Total βρίσκονται στα σκαριά προς το παρόν και αφορούν την Ανγκόλα, το «Clov» για το 2014 και το «Kaombo» για το 2016, ενώ στις αρχές του 2011 «έκλεισε» η συμφωνία για την εξερεύνηση της λεκάνης Kwanza, της ζώνης εκείνης όπου πριν από 150 εκατ. χρόνια αποτελούσε το σημείο τριβής της τεκτονικής πλάκας της Βραζιλίας και της Ανγκόλας...
Δεν πρόκειται όμως για τα μόνα «θαρραλέα» βήματά της.
Από κοινού με τη βρετανική Tullow Oil σκοπεύει να αξιοποιήσει τα κοιτάσματα πετρελαίου που κρύβονται στο υπέδαφος μίας από τις μεγαλύτερες λίμνες της αφρικανικής ηπείρου, της λίμνης Αλμπερτ, στα σύνορα της Ουγκάντας με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Λόγος γίνεται για 1 δισ. βαρέλια πετρελαίου αλλά, σύμφωνα με τη γαλλική εταιρεία, το κοίτασμα, από την εκμετάλλευση του οποίου αναμένεται να τροφοδοτηθούν οι ασιατικές αγορές, μέσω ενός υποθαλάσσιου αγωγού που θα διασχίζει τον Ινδικό Ωκεανό, πρέπει να είναι κατά πολύ πιο σημαντικό.
Παρά τα πολλά υποσχόμενα κοιτάσματα της Αφρικής, η Total δεν κατάφερε να «παίξει» και στο μεταπολεμικό Ιράκ καθώς, σύμφωνα με την εταιρεία, ο πλούτος της Μέσης Ανατολής είναι ανεκτίμητος.
Η αφρικανική ήπειρος στο σύνολό της κατέχει το 9,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων, ενώ οι χώρες της Μέσης Ανατολής το 61%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΒΡ Statistical Review of World Energy.
Επιπλέον, το πετρέλαιο της δεύτερης είναι καλύτερης ποιότητας, ενώ είναι ευκολότερη από τεχνική άποψη η αξιοποίησή του.
Πόρτα Ιράν στην Gazprom
Αυτό που δεν κατάφερε η Γαλλία, όπως φαίνεται, το πετυχαίνει η Κίνα. Και αυτό διότι μόλις πριν από δύο ημέρες η κυβέρνηση του Ιράν έκανε γνωστό ότι εγκαταλείπει τη ρωσική Gazprom έναντι κινεζικών εταιρειών ή εναλλακτικά μιας κοινοπραξίας ιρανικών επιχειρήσεων, προφασιζόμενη ότι παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος Azar, που βρίσκεται στα σύνορα με το Ιράκ.
Με τον τρόπο αυτό η Τεχεράνη άναψε το «πράσινο φως» στο Πεκίνο να «εισχωρήσει» εκ νέου και δυναμικότερα στην ενεργειακή αγορά της περιοχής.
Οι δύο χώρες, Κίνα και Ιράν, από κοινού αναμένεται να επενδύσουν έως και 12 δισ. δολάρια μέσα στα επόμενα 10 χρόνια για την περαιτέρω ανάπτυξη του κοιτάσματος Azadegan, των 5,2 δισ. βαρελιών πετρελαίου, ενώ το Ιράν «έκλεισε» παράλληλα προνομιούχα συμβόλαια για την ανέγερση από κινεζικές κατασκευαστικές εταιρείες τεσσάρων διυλιστηρίων.
Την ίδια στιγμή, όμως, σύμφωνα με το Bloomberg, η Κίνα φέρεται να «βάζει φρένο», προς το παρόν τουλάχιστον, στα σχέδιά της στο Ιράν, γεγονός που έχει προκαλέσει την οργή της Τεχεράνης, η οποία την κατηγορεί ότι κωλυσιεργεί υποκύπτοντας στις πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ηνωμένων Εθνών που έχουν επιβάλει κυρώσεις στη χώρα.
Από την άλλη πλευρά, η συμμετοχή της Κίνας στην ενεργειακή βιομηχανία του Ιράν κρίνεται ζωτική, διότι μέχρι στιγμής είναι η μόνη χώρα που φαίνεται πως μπορεί να παράσχει τα ποσά εκείνα που απαιτούνται για την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου.
Οι δυναμικότερες κινεζικές πετρελαϊκές εταιρείες, Sinopec, Cnpc, Cnooc και PetroChina, αναζητούν όλο και περισσότερες ευκαιρίες στο εξωτερικό, καθώς οι ενεργειακές ανάγκες της κινεζικής εγχώριας αγοράς και βιομηχανίας διαρκώς αυξάνονται.
«Κοιτάζουν δεξιά και αριστερά όλη την ώρα», σημειώνει ο αναλυτής της Citi, Γκράχαμ Κάνινγκαμ, και προσθέτει ότι «ειδικά στην περίπτωση που οι τιμές του πετρελαίου ακολουθήσουν πτωτική πορεία, οι κινεζικές εταιρείες θα κοιτάξουν να αδράξουν ευκαιρίες για συγχωνεύσεις και εξαγορές».
Στον τομέα αυτό ήδη οι κινεζικές πετρελαϊκές επιχειρήσεις διατηρούν εξάλλου τα πρωτεία
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου