Σύγχυση

Του ζωγράφου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥΤΑΡΑ

Οι ιδέες μετακινούνται στη γη, όπως οι τεκτονικές πλάκες εισχωρούν η μία στην άλλη και δημιουργούν νέα γεωγραφία, την οποία συχνά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.

Ενα παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ:

Τι είναι η Κίνα σήμερα; Μια κομμουνιστική χώρα με αναπτυσσόμενο καπιταλισμό και σχετική δόση δικτατορίας.

Τι είναι η Τουρκία; Μια δημοκρατία με στρατιωτική κηδεμονία.

Τι είναι η Ρωσία; Μια χώρα που έχασε το κόκκινο χρώμα της και εντάσσεται στον καπιταλισμό.

Πιστεύω ότι όλες οι χώρες διατηρούν πολιτεύματα με πολύ ωραία ονόματα αλλά μεγάλη δόση φασισμού. Εχουμε σοσιαλιστικό φασισμό, δημοκρατικό φασισμό, φιλελεύθερο φασισμό. Αν εξαιρέσουμε τη Βόρεια Κορέα, η οποία έχει έναν δικτατορικό φασισμό και την Κούβα που έχει κληρονομικό κομμουνισμό και ασφυκτιά στο εμπάργκο, προσπαθώντας να περάσει στον καπιταλισμό.

Θα συναντήσουμε δεκάδες αποχρώσεις πολιτευμάτων που εξυπηρετούν κατά περίπτωση τους λαούς. Τα κράτη της Αφρικής, τα οποία βρίσκονται σε ταραχή κινούνται ανάμεσα στις κληρονομικές δικτατορίες και τις πετρελαϊκές διεκδικήσεις των μεγάλων δυνάμεων.

Ας έρθουμε όμως στον τόπο μας. Οι αλλεπάλληλες βροντερές συνομιλίες στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας μάς έχουν δημιουργήσει μια ντόπια σύγχυση με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Πιστεύω ότι ο μέσος Ελληνας πολίτης αγνοεί τι σημαίνει δημόσιο χρέος και Μνημόνιο και κανείς δεν μας έχει εξηγήσει ποιος τελικά φταίει για το οικονομικό πρόβλημα. Αγνοεί συνήθως ποια είναι η ιδεολογία των μικρών αριστερών κομμάτων, λίγος κομμουνισμός με λίγο σοσιαλισμό, λίγο Δεξιά και οι δόσεις αυτές ανεβοκατεβαίνουν κατά περίπτωση. 

Το Κ.Κ. έχει σταθερές και μόνιμες ιδεολογίες, όπως ο αγώνας με κάθε μέσο εναντίον του κεφαλαίου και μάλιστα μέχρι τελικής εξόντωσης. Αυτό θυμίζει Οκτώβρη του '17 αλλά δεν φαίνεται και πολύ πρακτικό προς το παρόν. Δεν είναι όμως μόνο τα κόμματα αλλά και ομάδες με πολλαπλά συμφέροντα, ιδιαίτερη δύναμη, που επηρεάζουν το πανελλήνιο.  

Υπάρχει φασιστικός συνδικαλισμός, με πατριωτικές κορόνες υπέρ των εργαζομένων. Μια απεργία που διεκδικεί δίκαια ημερομίσθια στοιχίζει στον ελληνικό λαό 500 φορές περισσότερο απ' ό,τι κερδίζουν οι εργαζόμενοι.

Υπάρχει θρησκευτικός καπιταλισμός με μακραίωνη παράδοση. Μια παρένθεση, το ιερατείο είναι το πρώτο επάγγελμα των ανθρώπων. Είχε πάντοτε πολλή δύναμη και χρήματα, αμύθητα πλούτη στο Βατικανό, στην Ελλάδα υπάρχουν μοναστήρια με οφσόρ εταιρείες. Ποτέ δεν άκουσα από το ραδιόφωνο της εκκλησίας ανάλυση της εντολής για τους δύο χιτώνες που πρέπει να μοιραζόμαστε, ούτε ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε τον Θεό και τον Μαμωνά μαζί. Το παζάρι στον Ναό του Σολομώντα συνεχίζει και η διδασκαλία του Ιησού Χριστού έχει πεταχτεί στα άχρηστα.

Η αθλητική ποδοσφαιρική οικογένεια είναι άγρια ζούγκλα με πολλά θύματα γεμάτη φανατισμό. 

Και τι κάνει ο ελληνικός λαός; Τρέχει σαν γαϊδούρι συνεχώς, πίσω από τα κομματικά καρότα.