Μήπως είναι ώρα ν’ αλλάξουμε την παγκοσμιοποιημένη αισθητική ;

Tης Σαντυς Τσαντακη

Ολα είναι θέμα αισθητικής. Στη δεκαετία του '70 τα σπίτια στην Ελλάδα είχαν ψυχεδελικές κουρτίνες, αντίκες, καθρέφτες. Στη δεκαετία του '80 προστέθηκαν φλοκάτες, χρυσές κορνίζες, έπιπλα τηλεόρασης σε κάθε δωμάτιο. Στη δεκαετία του '90 και μετά, με τις εισαγόμενες αλυσίδες επίπλων και αντικειμένων ντιζάιν, όλα άλλαξαν. Εγιναν (ξανά) της μόδας τα ξύλινα έπιπλα και οι χάρτινες λάμπες.

Στην εποχή του Habitat πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, που έπρεπε να φορέσεις τα... καλά σου για να πας το Σάββατο -όπως συνέβαινε αντίστοιχα στην Αγγλία στα sixties-, γνωρίζοντας ότι θα ήταν σημείο συνάντησης, τα σπίτια άρχισαν να μοιάζουν μεταξύ τους. Η ίδια ομπρέλα στη βεράντα ή στον κήπο, το ίδιο φωτιζόμενο σκαμπό, παρόμοια χνουδωτά στολίδια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, ίδια σεντόνια και τραπεζομάντιλα. Και μετά, ήρθε η εποχή του ΙΚΕΑ, όπου όλα πια ήταν εύκολα. Η λογική «φτιάξ' το μόνος σου» και άλλαξέ το όσο συχνά θες μάς πηγαίνει πολύ σαν λαός.

Κυρίως τώρα. Στην κρίση. Η εφημερίδα Guardiaαναφέρθηκε πρόσφατα στην «κρίση» του Habitat στην Αγγλία, καθώς απειλούνται 750 θέσεις εργασίας, αν και θα διατηρηθούν τα τρία καταστήματα στο κεντρικό Λονδίνο. «Είναι η εταιρεία που, μέχρι τον ερχομό του IKEA, εκμοντέρνισε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τα σπίτια της βρετανικής μέσης τάξης».

Και στην Ελλάδα; Με την παγκοσμιοποίηση, σημασία δεν έχει τι γράφει η σακούλα ή το πακέτο. Με τόση ομοιομορφία, ίδιο χτένισμα, ίδιες τσάντες, ίδια παπούτσια, ίδιο κώδικα ντυσίματος, καλά θα κάνουμε να διαφοροποιούμε τουλάχιστον τα σπίτια που φτιάχνουμε.

Ναι, το χειροποίητο είναι πάντα πιο καλό. Ειδικά αν έχεις σχεδιάσει μόνος σου αυτό που θέλεις, το γραφείο σου, το κρεβάτι, ένα παραβάν, τότε η ικανοποίηση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Και φυσικά, υπάρχουν και όλες οι άλλες εταιρείες, ελληνικές, ευρωπαϊκές, αμερικανικές...

Η επανάσταση έχει, όμως, ήδη γίνει. Με το Habitat ο Τέρενς Κόνραν πούλησε ντιζάιν υψηλής ποιότητας σε προσιτές τιμές. Και τώρα για να αντέξει τον ανταγωνισμό η εταιρεία που έχει αλλάξει πλέον χέρια θα χρειαστεί να επενδύσει σε εγχώρια ταλέντα, ντιζάινερ αγνώστους. με όραμα. Μήπως βρούμε και κανένα νέο φωτιστικό οριγκάμι...