Αρειος Πάγος: Επιστροφή... δώρων εάν διαλυθεί ο αρραβώνας

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΥΛΩΝΙΤΗ

Η διάλυση ενός αρραβώνα και της προοπτικής για γάμο σημαίνει αυτόματα και την υποχρέωση επιστροφής όλων των δώρων που είχε ανταλλάξει το ζευγάρι στη διάρκεια της μνηστείας. Σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου, καθένας οφείλει στην περίπτωση αυτή να επιστρέψει στον άλλο ό,τι του δώρισε πιστεύοντας ότι η μνηστεία θα οδηγήσει σε γάμο, και αν δεν γυρίσει πίσω τα δώρα ή τις οικονομικές ενισχύσεις (εν όψει της έγγαμης συμβίωσης) τότε η επιστροφή τους μπορεί να διαταχθεί δικαστικά, με βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.

Η γνωστή ρήση "δώρον άδωρον" δεν μπορεί να έχει καμία εφαρμογή στην περίπτωση που "σπάει" ο αρραβώνας και δεν έχουν επίσης καμία θέση και τύχη οι ισχυρισμοί που μπορεί να υποστηριχθούν από πάλαι ποτέ μελλόνυμφους ότι οι δαπάνες και τα δώρα δεν έγιναν λόγω της προοπτικής ότι θα παντρεύονταν αλλά για λόγους αβροφροσύνης και ότι συνεπώς καταχρηστικά αξιώνεται η επιστροφή τους.

Ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι η μνηστεία μπορεί να διαλυθεί ανά πάσα στιγμή από οποιονδήποτε από τους δύο με μονομερή δήλωση, ρητή ή σιωπηρή, η οποία δεν υπόκειται σε κανέναν περιορισμό και μπορεί να γίνει χωρίς να συντρέχει κανένας σπουδαίος λόγος.

Ομως η διάλυση της μνηστείας δημιουργεί αυτόματα αμοιβαία υποχρέωση να επιστρέψει ο ένας στον άλλον οτιδήποτε είχε πάρει ως δώρο ή ως σύμβολο του αρραβώνα, αλλιώς παραβιάζονται οι διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση ο Αρειος Πάγος δικαίωσε έναν άνδρα ο οποίος μόλις διαλύθηκε ο αρραβώνας με πρωτοβουλία της πρώην συντρόφου του αξίωσε να του καταβάλει ποσό 32.400 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους), το οποίο είχε δώσει για την αποπεράτωση της ημιτελούς κατοικίας της, αφού τότε ίσχυαν οι ρητές και αμοιβαίες υποσχέσεις για σύναψη γάμου μεταξύ τους.

Μολονότι ο χωρισμός ήταν δική της επιθυμία, εκείνη αντιτάχθηκε στην επιστροφή των χρημάτων. Ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρξε μνηστεία μεταξύ τους αλλά συμφωνία ελεύθερης συμβίωσης, γιατί προκειμένου να τον παντρευτεί του είχε θέσει ως προϋπόθεση να μετατεθεί στην Πάτρα και να αποδεχθεί τη δημιουργία οικογένειας.

Υποστήριξε ακόμα ότι η συμμετοχή του στις δαπάνες αποπεράτωσης της κατοικίας ήταν πολύ μικρότερη με ποσό ύψους περίπου 12.000 ευρώ, καθώς και ότι εκείνος καταχρηστικά ζητά πίσω τα χρήματα, αφού οι παροχές και τα δώρα δεν έγιναν με πρόθεση αναζήτησής τους ούτε δόθηκαν με την προοπτική του γάμου, αλλά για λόγους αβροφροσύνης.

ΕΘΝΟΣ