Έφριξε η γη, απεστράφη ο ήλιος και του ναού το καταπέτασμα εσχίσθη. Μόνο η βιβλική ποίηση μπορεί να αποδώσει τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αλλά και όσα μπορούν να συμβούν στην Ευρώπη σήμερα.
«Ακόμα ένα λεπτό δήμιε» λέει η Ελλάδα λίγο πριν την εκτέλεση-πτώχευσή της σύμφωνα με γαλλικό περιοδικό.
Αντιθέτως, σε βοήθεια της Ελλάδας προστρέχουν… 70 πολυεθνικές οι οποίες στην κοινή ανακοίνωσή τους αναφέρουν ότι «Οι λύσεις όπως ο εξοστρακισμός χωρών από την ευρωζώνη ή το σχίσμα μεταξύ μίας Ένωσης των χωρών του Βορρά και μίας του Νότου, δεν είναι καλές». Οι επικεφαλείς των οικονομικών κολοσσών επισημαίνουν στους πολιτικούς της Ευρώπης, κυρίως σ’ αυτούς της Γερμανίας και της Γαλλίας πως η ενιαία αγορά και το κοινό νόμισμα είναι τα μεγάλα τους πλεονεκτήματα.
Είναι πασίγνωστο το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα των δύο βιομηχανικών χωρών έναντι των περιφερειακών. Γι’ αυτό «μία αποτυχία του ευρώ θα είναι μοιραία για την Ευρώπη» καταλήγουν τα ηγετικά στελέχη των πολυεθνικών.
Δεν διαφωνούν οι πολυεθνικές με τον Σόιμπλε. Κοινός τόπος και των δύο μερών είναι οι «πιο αυστηροί κανόνες σταθερότητας», «οι δομικές αλλαγές στην εργασία». Κάντε συνεπώς τους εργαζόμενους δούλους και όλα τα δάνεια δικά σας!
Αλλά εκείνος ο Ζαν Κλοντ Γουνκέρ κατάλαβε από το μακρινό Λουξεμβούργο ότι οι Έλληνες έχουν φθάσει στα όριά τους. Παρόλα αυτά υπάρχουν Έλληνες που διαφωνούν με τον πρόεδρο της ευρωζώνης, όπως ο αρθρογράφος εκείνος του οποίου η αισθητική και το βλέμμα φρικιούν μπροστά στην «τριτοκοσμική εικόνα της Αθήνας» λόγω της κατασκήνωσης των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα! Ανάλογη είναι και η απορία άλλου αναλυτή που εξανίσταται για τις διαμαρτυρίες πολιτών που έχουν κατά τη γνώμη του το δημοκρατικό δικαίωμα κάθε τέσσερα χρόνια να εκλέγουν κυβέρνηση ή ακόμη και να την αλλάζουν.
Αυτός ο κύριος δεν γνωρίζει τάχα για τα πολιτικά ψεύδη («λεφτά υπάρχουν»), δεν γνωρίζει για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης μέσω της πλύσης εγκεφάλου των μίντια, δεν γνωρίζει για το πελατειακό σύστημα, για την εξαγορά της ψήφου;
Άλλος –ροπαλοφόρος οπαδός της βιοπολιτικής του φόβου- μέμφεται τους «Ηρακλειδείς της αγανάκτησης» και κάθε αγανάκτησης που προέρχεται από τα «κάτω». Αντίθετα οι «πάνω», όπως αυτός και οι 32 συνάδελφοί του, μπορούν να διασύρουν και να κατασυκοφαντούν ή έστω να εκφράζουν τις αντίθετες απόψεις τους για τους αγώνες των άλλων, ενώ όταν οι άλλοι τους απαντούν, αυτό συνιστά «ιδεολογική τρομοκρατία».
Οι κύριοι αυτοί παραπέμπουν σ’ εκείνους τους… ευαίσθητους νεοφιλελεύθερους που θέλουν την εξανάσταση των απελπισμένων να μοιάζει σαν τον καφέ χωρίς καφεΐνη, σαν βόλτα σε πάρκο διαδηλώσεων φυτοφάγων που έχουν λάβει άδεια για να διαμαρτυρηθούν!
Αλλά γιατί άραγε η αδιαφορία για ένα εκατομμύριο ανέργους, γιατί η υποστήριξη στην εκτέλεση με «ζωντανό θάνατο» ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, γιατί τάχα αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να καταδικάζεται και να τρομοκρατείται ηθικά, ιδεολογικά και πολιτικά; Γιατί απλούστατα το έγκλημα γίνεται από τους «πάνω», από στους συστημικούς, από τα τσοπανόσκυλα της εξουσίας που επιδιώκουν την επιστροφή σε μία σύγχρονη δουλεία. Και η ειρηνική τρομοκρατία των «κάτω», των απελπισμένων των πλατειών, των ανέργων –ένας στους δύο νέοι- είναι χειραφετητική, καθώς εξαλείφει τη δουλική αντίληψη ότι ο νόμος είναι φυσικός.
Μάλιστα, αυτή η μη βίαιη «τρομοκρατία» δικαιώνεται καθώς η κοινωνία που θα αναδυθεί μέσα απ’ αυτήν θα αποδειχθεί αληθινά ανθρώπινη καθώς θα πάψει να αφαιρεί από τους ανθρώπους το «πρόσωπό» τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου