Αχ πατρίδα...

Του ΗΛΙΑ Α.

Την εικόνα σου, είδα, πατρίδα µου κι έφριξα! Δεν είναι εικόνα ευρωπαϊκής και πολιτισµένης χώρας αυτή η εικόνα! Είναι η πατρίδα µου, βουτηγµένη στη διαφθορά, κολυµπά στα χρέη της, αγκοµαχάει καθώς πορεύεται αµήχανη, αδύναµη και ακυβέρνητη.

Εχει τη Δικαιοσύνη της αµφισβητούµενη, τραυµατισµένη από τους ίδιους τους δικαστές και από άλλους παράγοντες και άλλες εξουσίες και ευρισκόµενη στα όρια της αρνησιδικίας. Εχει, την Παιδεία της σε µαύρα χάλια, την Υγεία της καταχρεωµένη και τη Δηµόσια Διοίκησή της σε κατάσταση αποσύνθεσης και διάλυσης. 

Είναι η πατρίδα µου, µια χώρα που την κυβερνούν οι µέτριοι, οι µικρόνοες και οι ολιγόνοες. Οι άριστοι έλληνες πολίτες απέχουν, απογοητεύτηκαν, έφυγαν και πήγαν στο εξωτερικό ή στα σπίτια τους και ιδιωτεύουν και δεν ασχολούνται µε τα κοινά και τη δηµόσια ζωή.

Στην πατρίδα µου, ο τζόγος (κρατικός και παράνοµος) και τα τυχερά παίγνια επικρατούν, και οι τράπεζες έγιναν ήδη τοκογλύφοι.

Οι φυλακές της πατρίδας µου γέµισαν, δεν χωρούν άλλους πια. Η διαπλοκή και η διαφθορά όζουν, µια µπόχα, µια δυσοσµία αναδίδεται στον αέρα, παντού όπου σταθείς και περπατήσεις.

Σε λυπάµαι πατρίδα µου, έτσι που σε κατάντησαν διάφοροι αγύρτες, τσαρλατάνοι, κλέφτες και απατεώνες, διεφθαρµένοι διαχειριστές, κυβερνήτες και παρατρεχάµενοί τους.

“Κλέφτες! Πω! Πω! Στα σπίτια σας, µε σίδερα, κλεισθείτε, και θάψετε, αν έχετε, στο χώµα, τον παρά σας, φυλάξετε τα ρούχα σας και ό,τι κι αν φορείτε … Κλέφτες! Πω! Πω!

Για όνοµα Θεού, πεντάρα µην κρατείτε, βλέπετε εδώ, βλέπετε εκεί, εις τον περίπατόν σας, κλεψιά εδώ, κλεψιά εκεί, κλητήρες, αστυνόµοι, εισαγγελία, δικαστές, συντάγµατα και νόµοι… Κλέφτες!

Πω! Πω! Κλέφτες!…”. 

(Γεώργιος Σουρής, απόσπασµα από σατιρικό ποίηµά του).

Την εικόνα σου είδα, πατρίδα µου, κι έκλαψα, έκλαψα πικρά κι έφερα στον νου µου παλιές ηµέρες, καλές και ευτυχισµένες. Πρέπει να βοηθήσουν την Ελλάδα οι άριστοι έλληνες πολίτες, οι διανοούµενοι, οι επιστήµονες και οι τεχνοκράτες της χώρας, αυτοί που δεν έχουν διαβρωθεί ακόµη από το σάπιο, πολιτικό, οικονοµικό και κοινωνικό σύστηµα που έχει επικρατήσει και διαφεντεύει τις τύχες της πατρίδας µου. Πρέπει να βοηθήσουν την Ελλάδα, τώρα, οι άριστοι έλληνες πολίτες, οι οποίοι απέχουν, βρίσκονται στα σπίτια τους, ή ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό.  

Πρέπει να βοηθήσουν την πατρίδα µας οι έλληνες πολίτες που την αγαπούν και θέλουν να την δουν να προοδεύει, να προχωράει µπροστά, να γίνει ισχυρή, δυναµική, πλούσια, εύρωστη