Οι χρηματοδότες της τεμπελιάς

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΡΑΛΟΓΛΟΥ

Η μετά μανίας, συντήρηση, για 35 χρόνια, της «ελληνικής Σοβιετίας» ακόμη και με δανεικά 340 δισ. ευρώ, «δικαίωσε» τελικά τους οπαδούς της. «Στερέωσε» ένα μηχανισμό κρατικοδίαιτων «φρουρών του συστήματος» έτοιμο (πάντοτε) «στο όνομα του λαού» να υπονομεύσει κάθε κίνηση και κάθε σκέψη για διάλυση της.

Η σημερινή αυτή πραγματικότητα προκύπτει αν ανατρέξουμε και αναλύσουμε δεδομένα και στοιχεία από εξελίξεις των ημερών που δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση. Ας δούμε τα δεδομένα αυτά προσεκτικά.

Πρώτο στην κορυφή των εξελίξεων η (πραγματική και όχι η κατασκευασμένη) δήλωση του αντιπρόεδρου της Κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλου στην Κωνσταντινούπολη ότι το πολιτικό σύστημα άφησε να δημιουργηθεί ένας απαράδεκτος τεμπέλικος μηχανισμός λειτουργίας του δημοσίου που μας οδήγησε και στην κρίση.

Το γεγονός ότι ένας πολιτικός με πολυετή και πολύμορφη συμμετοχή στην μεταπολίτευση αποδέχεται (αυτό που άλλωστε οι πάντες ομολογούν) ότι το χρέος και την κρίση τα προκάλεσε η πολιτική ανοχή των τελευταίων δεκαετιών σε φαινόμενα εκμετάλλευσης του δημόσιου τομέα είναι κατά την άποψη μου ιδιαίτερα αποκαλυπτικό.

Επιβεβαίωση του συμπεράσματος του σημερινού μου σημειώματος έρχεται και από τις καθημερινές αποκαλύψεις για το προσκύνημα (χωρίς εισαγωγικά) όλων των κυβερνήσεων στις χτισμένες από το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης πάσης μορφής συντεχνίες.

Ξεκινώ από τις συντεχνίες των κλειστών επαγγελμάτων (φορτηγά, βυτιοφόρα, φαρμακεία, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι) που «πολέμησαν» όλα αυτά τα χρόνια για την στήριξη της Σοβιετίας.

Αποτέλεσμα ήταν να εξασφαλίζουν εγγυημένα οικονομικά οφέλη (σε βάρος βέβαια της ανταγωνιστικότητας και κατ΄ επέκταση της οικονομίας), μέσω νόμων και υπουργικών αποφάσεων «φωτογραφιών».

Η προστασία κερδών που βγάζουν μάτι είναι αυτή των φορτηγών, των δικηγόρων και των συμβολαιογράφων.

Με δεδομένη λοιπόν την «δουλεία» των πολιτικών στο «σύστημα Σοβιετίας» ποιος ο λόγος να εκσυγχρονιστούμε και να δεχθούμε τον ανταγωνισμό που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις οδηγίες για άνοιγμα των επαγγελμάτων;

Προτιμότερο από το άνοιγμα είναι ένας πόλεμος που (ακόμη και σήμερα με την κρίση) τελικά κερδήθηκε.

Απόδειξη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση που κατάλαβε το «άνοιγμα μαϊμού» μας ετοιμάζει νέες «ειδικές για την Ελλάδα» οδηγίες που δεν πρόκειται να αργήσουν.

Ας πάμε τώρα στις συντεχνίες των ΔΕΚΟ και αφού ξεπεράσουμε τα δισεκατομμύρια δραχμών και ευρώ (σημερινά πάνω από 20 δισ. ευρώ) που πλήρωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι σε Ολυμπιακή και σε δεκάδες βιομηχανικές, μεταλλευτικές και άλλες κρατικές επιχειρήσεις-πειράματα της «ελληνικής Σοβιετίας» που έγιναν βορά των αφισοκολλητών - βιομηχάνων, της νομενκλατούρας και των συντεχνιών θα φωτίσουμε μόνο τα σημερινά στοιχεία.

Στην κορυφή ο κρατικός κλάδος των μεταφορών που φόρτωσε με απόφαση της σημερινής κυβέρνησης 10 δισ. ευρώ ζημιές της τελευταίας δεκαετίας.

Κεφάλαια δηλαδή του κρατικού κορβανά που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν πραγματικά έργα και πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας αν είχαμε αφήσει τον ανέκαθεν ζημιογόνο αυτόν χώρο στα χέρια στρατηγικών επενδυτών με μικρή συμμετοχή του δημοσίου. Τα πρόχειρα και αναπόδεικτα παραμύθια των βολεμένων συντεχνιών για ανεξέλικτες τιμές αν περάσουν στους ιδιώτες τα απορρίπτει το πραγματικό άνοιγμα της κινητής και ιδίως της σταθερής τηλεφωνίας και τα απολύτως ορατά αποτελέσματα του ανταγωνισμού στον τομέα αυτό.

Και ας μεταφερθούμε στην ΔΕΗ όπου οι (χωρίς εισαγωγικά) προσκυνητές της ΓΕΝΟΠ υπουργοί Ανάπτυξης των τελευταίων 20 ετών κατέστρεψαν την πολιτική η επαγγελματική σταδιοδρομία ( ας πρόσεχαν βεβαίως και οι ίδιοι...) όλων των Διοικήσεων που έβαλαν στην ΔΕΗ (παλαιότερα και στον ΟΤΕ και στην Εμπορική) αφού τους άφηναν να νομίζουν ότι Διοικούσαν την ΔΕΗ ενώ η αλήθεια, που όλοι γνωρίζουμε, είναι ότι την ΔΕΗ τελεί υπό την «κατοχή», εδώ και 30 χρόνια, της ΓΕΝΟΠ και τις αποφάσεις της υπογράφουν θέλουν δεν θέλουν οι προϊστάμενοι υπουργοί που τις επιβάλλουν στις Διοικήσεις. Απαράβατος όρος, στο καραγκιοζιλίκι και την κατάντια αυτή, ήταν και είναι: «Να μην κατέβουν οι διακόπτες». Οι χρηματοδοτήσεις της ΓΕΝΟΠ για τα ταξιδάκια της νομενκλατούρας είναι ένα απλό αστειάκι στην όλη κωμωδία. Αλλά και εδώ αξίζει να προσέξει κανείς ότι από τα 27 εκατ. ευρώ της χρηματοδότησης της ΓΕΝΟΠ τα 20 περίπου δόθηκαν από την Νέα Δημοκρατία που είχε ψηφιστεί από τους οπαδούς της «...για να αλλάξει το κράτος».

Όταν λοιπόν και οι συντεχνίες χρηματοδοτούνται να ξεχάσουν την συνδικαλιστική ιδιότητα τους... Και όταν ένα σύστημα στηρίζεται στον κρατικό κορβανά με την βιτρίνα της «Σοβιετίας», που ήταν αποδεκτή και από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας της μεταπολίτευσης, πως θα καταρρεύσει;

Θα σταθεί ακόμη και σήμερα που επιβάλλεται η ριζική αναδιάρθρωση κράτους και πολιτικής. Και με την βοήθεια πολιτικών που είναι στα κέντρα λήψεως αποφάσεων το «σύστημα» απλώς θα περιμένει να αναπαραχθεί...

george.kraloglou@capital.gr