Του Πετρου Παπακωνσταντινου
ΤΡΙΠΟΛΗ. Περιδιαβαίνοντας τα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης, ανάμεσα σε μπουκαμβίλιες και ιβίσκους, συναντάμε, απέναντι από τον Καθολικό Ναό, ένα σεμνό κτίριο με την ελληνική σημαία και τον χαρακτηριστικά κυκλαδίτικο συνδυασμό του λευκού και του γαλάζιου. Περνώντας την παραδοσιακή πύλη και αφήνοντας πίσω μας το ορφανοτροφείο, φτάνουμε σε μια εσωτερική αυλή όπου μας περιμένει, μπροστά στην είσοδο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, ο Μητροπολίτης Θεοφύλακτος. Μαζί με τον πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας, Δημήτρη Αναστασίου και τους ανθρώπους της κυπριακής πρεσβείας που έμεινε ανοιχτή -οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές έκλεισαν μετά την έναρξη των βομβαρδισμών με εξαίρεση την προεδρεύουσα της Ε.Ε. Ουγγαρία- ο ιερωμένος από την Πιερία είναι ο ντε φάκτο εκπρόσωπος του ελληνικού στοιχείου στη βομβαρδισμένη Τρίπολη, σ’ αυτή τη μακρόσυρτη Εβδομάδα των Παθών για τον λιβυκό λαό.
Σε μικρή απόσταση από αυτά εδώ τα σοκάκια, άνθρωποι σκοτώθηκαν από σφαίρες τις πρώτες ημέρες των ταραχών, ενώ από την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών επιδρομών κάμποσες βόμβες έπεσαν σε μικρή απόσταση από το σπίτι του κ. Θεοφύλακτου, σε ένα θερμό σημείο της πρωτεύουσας, λόγω της κεραίας της κρατικής τηλεόρασης που βρίσκεται εκεί. Ωστόσο, ο παλιός Βατοπεδινός, που ήρθε στην Τρίπολη ως ιερέας το 1991 και ανέλαβε την Μητρόπολη το 2004, δεν εννοεί να φύγει, παρότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχε προσφερθεί να τον μεταφέρει, μαζί με άλλους Ελληνες, με ασφάλεια στην Αθήνα. «Δεν μπορεί ο ποιμενάρχης να εγκαταλείπει το ποίμνιο την ώρα της δοκιμασίας - και τι μάθημα θα δίναμε, ως χριστιανοί, αν φοβόμαστε τόσο πολύ τον θάνατο;»
Ελληνας τρίτης γενιάς, γεννημένος στην Ιταλία από Καλύμνιους μετανάστες, αλλά με άπταιστα ελληνικά, ο Δημήτρης Αναστασίου έχει πολύ ελεύθερο χρόνο τελευταία. Δουλειά του είναι να φτιάχνει πισίνες, αλλά αυτές τις μέρες, οι μεν ξένοι εργάτες που απασχολούσε έφυγαν, οι δε πιστώσεις από τις τράπεζες σταμάτησαν και οι κατασκευαστικές δραστηριότητες έχουν παγώσει. Ο ίδιος είδε και άκουσε πολλά, αλλά προτιμά να είναι φειδωλός στις αφηγήσεις και τις εκτιμήσεις του - κάτι υπέρ του οποίου συνηγορούν και οι δύο «συνοδοί» μας από το υπουργείο Τύπου που δεν μας χάνουν ούτε λεπτό από το οπτικό τους πεδίο, από το κεφαλόσκαλο.
«Παλαιότερα, είμαστε στην Τρίπολη μέχρι και 4.000 Ελληνες και εκπροσωπούσαμε μια από τις πιο παλιές κοινότητες της πόλης, με διαρκή παρουσία από την αρχαιότητα. Τώρα έχουμε μείνει κάπου 150, κι αυτές τις μέρες, με τις ταραχές και τους βομβαρδισμούς, πολλοί έφυγαν, περιμένοντας να τελειώσουν όλα αυτά για να γυρίσουν πίσω», μας λέει ο κ. Αναστασίου. Μάρτυρας της διαχρονικής ελληνικής παρουσίας και ο ίδιος ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γεωργίου, που οικοδομήθηκε το 1647, όταν οι Ελληνες ήταν υπόδουλοι των Οθωμανών. «Μια παλλακίδα, ευνοούμενη του πασά τον έπεισε να δώσει την άδεια», αφηγείται ο μητροπολίτης. «Αλλά ήρθαν άλλοι πασάδες, που τον γκρέμισαν, δύο φορές. Την τρίτη φορά, οι Ελληνες εκμεταλλεύθηκαν τον άγραφο νόμο που έλεγε ότι, αν η ανατολή του ηλίου έβρισκε χτισμένο τον τρούλο της εκκλησίας, οι αρχές δεν είχαν δικαίωμα να τον γκρεμίσουν. Από τότε, έχουμε τον Αη Γιώργη, τον οποίο ανακαινίσαμε ριζικά, πρώτα το 1993 κι ύστερα το 2007, με τη βοήθεια της κυπριακής εταιρείας J&P».
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Τρίπολης (στους οποίους, εκτός από τους Ελληνες και τους Κύπριους, περιλαμβάνονται Ρώσοι, Βούλγαροι κ.ά.) δεν είχαν ποτέ προβλήματα σε σχέση με την άσκηση των θρησκευτικών τους καθηκόντων, μας λέει ο κ. Θεοφύλακτος. Αν και απέφυγε οποιαδήποτε ανάμειξή του στα πολιτικά πράγματα που θα χρωμάτιζε την εδώ παρουσία του προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, στάθηκε πάντα στο πλευρό των απλών ανθρώπων αυτής της χώρας, που πλήρωναν πάντα τα σπασμένα των εσωτερικών και διεθνών κρίσεων. Προ ετών, ο μητροπολίτης είχε πρωτοστατήσει σε κοινή έκκληση των χριστιανικών δογμάτων υπέρ της άρσης του εμπάργκο που είχε επιβληθεί στη Λιβύη από τις μεγάλες δυνάμεις. Τώρα, υπέγραψε παρόμοια έκκληση για την ειρήνευση και τον τερματισμό των εχθροπραξιών, σ’ αυτόν τον παράξενο, λιβυκό πόλεμο με τους τρεις αντιπάλους - κυβέρνηση, αντιπολίτευση, ΝΑΤΟ.
Εδώ, στον ναό του Αγίου Γεωργίου, ο μητροπολίτης Θεοφύλακτος και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Τρίπολης θα γιορτάσουν την Ανάσταση. «Αλλες χρονιές, ο Επιτάφιος κατέβαινε τη Μ. Παρασκευή από την Παλιά Πόλη στο λιμάνι και πέρναγε από την Πράσινη Πλατεία προτού επιστρέψει στον ναό, ενώ την Ανάσταση τη γιορτάζαμε κανονικά, τα μεσάνυχτα. Φέτος, λόγω των γεγονότων, αναγκαστικά θα τη γιορτάσουμε το μεσημέρι του Μ. Σαββάτου. Τι να κάνουμε, θα το υπομείνουμε, θα περάσει κι αυτό…».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου