Το εθνικό μας ψέμα

Tου Κ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η µεταπολεµική Ελλάδα, η Ελλάδα του Αλβανικού Επους και της µεγαλειώδους Αντίστασης, δεν χάρηκε τα αγαθά για τα οποία αγωνίστηκε.

Οι ανεπαρκείς και ανίκανες ηγεσίες όλων των κοµµάτων, κατώτερες του ηρωικού λαού που εκπροσωπούσαν, έγιναν παίγνια στα χέρια των άσπονδων συµµάχων, των Αγγλων.

Κυβέρνησαν για χρόνια πολλά, µε ένα πολίτευµα κοινοβουλευτικής δικτατορίας. Βία, φόβος, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονηµάτων. Ετσι ξεκίνησε τηνιστορία της η µεταπολεµική Ελλάδα.

Σε ένα οδυνηρό ψέµα στηρίχτηκαν τα θεµέλιά της. Η πυραµίδα των αξιών κατέρρευσε. Η απληστία του κέρδους κυριάρχησε.

Αρκετοί από τους αξιωµατούχους µε ελαστική συνείδηση πλούτισαν εις βάρος του λαού. Ε, και;

Μικρό το κακό. Πταίσµα.

Μέσα στην υποκρισία και το εθνικό ψέµα πορευτήκαµε.

Μαθηµατικώς βέβαιο ότι κάποτε θα φτάναµε στο σηµερινό κατάντηµα.

Πού να φανταζόµασταν εµείς, οι δάσκαλοι της γενιάς του 1950, γέροντες τώρα, ότι θα βλέπαµε την πατρίδα µας το 2010 σε αυτό το χάλι; Τότε νέοι και δυνατοί βάλαµε πλάτη για να ανορθώσουµε την κατεστραµµένη µας πατρίδα. Πλαισιώσαµε τα ρηµαγµένα χωριά.Ανοίξαµε κλειστά σχολεία. ∆ουλεύαµε σκληρά, µόνοι, µε 100-150 παιδιά κάτω από αντίξοεςσυνθήκες, που δεν µπορεί να φανταστεί ο σηµερινός Ελληνας. Κι όµως αντέξαµε. Σηκώσαµε κι εµείς µαζί µε άλλους τη ρηµαγµένη πατρίδα όρθια.

Τώρα φοβάµαι. ∆εν µε φοβίζει το χρέος. Με φοβίζουν οι συµπατριώτες µου. Αλλαξαν. Εγιναν αλλιώτικοι. Αρκετοί, ηλίθιοι επαναστάτες του “δεν πληρώνω”, δεν κάνουν την απλή λογική σκέψη ότι αν ακολουθήσουµε το παράδειγµά τους δεν θα έχουµε συγκοινωνία.

Και οι πρωταίτιοι της οικονοµικής καταστροφής, οι βουλευτές, περιφέρονται στα κανάλια και χωρίς τσίπα εξακολουθούν το µπλα µπλα τους, µε την ίδια κοµµατική εµπάθεια και συµπεριφορά. Η κοµµατική τους αναλγησία, τους κάνει να µη βλέπουν την πραγµατικότητα. Ντροπή τους!