Η αταραξία του ελληνικού πνεύματος

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Αυτό που συνέβη χθες στη Βουλή είναι από εκείνα που είτε περνούν απαρατήρητα από τους πολλούς είτε θεωρούνται σχεδόν φυσιολογικά. Για εμάς όμως, τους κάπως εξοικειωμένους με τα μυστήρια του Ελληνισμού, τέτοια περιστατικά είναι αυτά που μας κάνουν να στεκόμαστε και να θαυμάζουμε την ακλόνητη αταραξία του ελληνικού πνεύματος, που δεν μπορεί παρά να πηγάζει από τη βαθύτερη γνώση του πεπρωμένου μας.

Χθες, λοιπόν, είχε ορισθεί για τις 9.30 το πρωί η κοινή συνεδρίαση τριών κοινοβουλευτικών επιτροπών, με τη συμμετοχή των μελών της επιτροπής που έχει συστήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διερεύνηση των αιτίων της κρίσης. Είναι αλήθεια ότι, λόγω του διακοσμητικού χαρακτήρα του Ευρωκοινοβουλίου, οι πολιτικοί που το στελεχώνουν δεν είναι της πρώτης διαλογής. Δεν παύουν, ωστόσο, να είναι ξένοι και μάλιστα φιλοξενούμενοι εδώ και, συνεπώς, επιβάλλεται οι δικοί μας να είναι, με τη συμπεριφορά τους, απολύτως τυπικοί απέναντί τους. Αν όχι για οτιδήποτε άλλο, επειδή το υπαγορεύει η στοιχειωδώς νοούμενη εθνική υπερηφάνεια.

Από τους περίπου 120 Ελληνες βουλευτές, που όφειλαν να βρίσκονται εκεί πριν από την ώρα έναρξης, ένας έφθασε στις 9.25 π. μ. Ηταν ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος βρήκε μια θαυμάσια ατμόσφαιρα στην αίθουσα. Ολοι οι ξένοι ήσαν εκεί και περίμεναν, ενώ ο ίδιος ήταν ο μοναδικός Ελληνας που είχε φθάσει στην ώρα του. Στις 9.35 π. μ. κατέφθασε (ολοστόλιστη φρεγάτα...) και η πρόεδρος της επιτροπής, η κυρία Ροδούλα Ζήση. Η κοινή συνεδρίαση ξεκίνησε δέκα λεπτά αργότερα, στις 9.45, ενώ είναι ζήτημα αν ο αριθμός των παρισταμένων Ελλήνων βουλευτών ξεπερνούσε τους επτά ή οκτώ. Βέβαια, κατά την πορεία των εργασιών, συνέχισαν να καταφθάνουν και άλλοι δικοί μας. Το μόνο παρήγορο ήταν ότι η αδιαφορία του πολιτικού κόσμου για τα ζητήματα που μας έφεραν στο χείλος της αβύσσου δεν έγινε αντιληπτή από τους ξένους ευρωβουλευτές. Διότι όλοι τους, άνδρες και γυναίκες, είχαν μαγευτεί από την παρουσία της κυρίας Ζήση και δεν είχαν μάτια για τίποτε άλλο...