Ανοιχτή επιστολή προς τον Θεό!

Της ΡΙΚΑΣ ΒΑΓΙΑΝΗ

Αγαπητέ Θεέ, σου γράφω σήμερα από πολύ μακριά. Ισως το γράμμα μου σου φανεί λίγο άγαρμπο, άλλα το γράφω με μεγάλη ειλικρίνεια και πολύ σεβασμό: το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να Σε εκνευρίσω, ειδικά τέτοια εποχή.

Διότι, χωρίς παρεξήγηση, αγαπητέ Θεέ, τον τελευταίο καιρό δείχνεις -πώς να το πω;- πολύ ζοχάδας. Χίλια συγνώμη, αλλά τι Σου συμβαίνει; Γιατί δεν μας αφήνεις να κλείσουμε ούτε δεκαπενθήμερο, σ' αυτόν τον ρημαδο-πλανήτη, χωρίς να μας φύγουν τα κλαπέτα από την τρομάρα;

Μας έχεις κάνει καρδιακούς Μεγαλοδύναμε. Πλημμύρες. Χρεοκοπίες. Σεισμοί. Καταποντισμοί. Τσουνάμια. Πόλεμοι. Πυρηνικά ατυχήματα (ξέρω, αυτό το τελευταίο να μη Σου το χρεώνω, αλλουνού είναι η στραβή, αλλά ας μην κολλάμε στις λεπτομέρειες: δεν σου γράφω για να τσακωθούμε, αλλά για να τα βρούμε).

Πες μου, Παντοδύναμε, τι δεν πάει καλά τελευταία; Εχεις μοναξιές; Μας κάνεις κάποια πλάκα; Κάναμε κάτι εμείς; Μήπως διαφωνείς με την ελληνική συμμετοχή στη Γιουροβίζιον; Να στείλουμε άλλο τραγούδι! Μήπως δεν σου αρέσει η Ευγενία Μανωλίδου στο «Μάστερ Σεφ»;

Να την αλλάξουμε! Να κάνουμε και την υπέρτατη θυσία δηλαδή. Είμαστε ανοιχτοί σε διαπραγματεύσεις, δεν χρειάζεται να μας ξεκάνεις όλους μαζί. Εχεις κάτι προσωπικό με τους Ιάπωνες, τους Λίβυους, τους Αυστραλούς ή τους Νεοζηλανδούς και τους καρπαζώνεις επιλεκτικώς; 'Η τα έχεις πάρει γενικώς με όλους μας και μας αλλάζεις τον αδόξαστο; Είσαι θυμωμένος μαζί μας;

'Η μήπως (Θεέ μου συχώρα με) απλώς βαριέσαι; Ο,τι και να συμβαίνει, Πανάγαθε, το πιάσαμε το υπονοούμενο. Εχεις τα νεύρα σου. Σε παρακαλούμε τώρα να δώσεις ημίχρονο, να χτυπήσεις ένα κουδούνι, να βγούμε στην αυλή για διάλειμμα. Ο,τι καταλαβαίνεις Εσύ τέλος πάντων. Αρκεί να πάρουμε μια ανάσα. Με άλλα λόγια, βάλε μια ρέγουλα στις σφαλιάρες, Παντελεήμονα. Οι πελάτες εδώ δυσανασχετούν ?και ο Αλλος είναι πολύ καλός πλασιέ?

Στην πατρίδα μου χθες γιορτάζαν τον Ευαγγελισμό: η λέξη αυτή σημαίνει «καλό νέο». Τι περιμένεις; Στείλε ένα!

Συγνώμη για το θράσος και που τα λέω έτσι άγαρμπα. Είπαμε, στις προσευχές είμαι σκράπας. Αλλά ένα «καλό νέο», Πανάγαθε, μπορώ να το αναγνωρίσω: ένα φωτεινό σημάδι μέσα στο σκοτάδι, είμαι σε θέση να το διακρίνω. Εστω κι αν το στέλνεις από πολύ μακριά.