Οταν ακούω τους ηγέτες όλων των κομμάτων μας, δυστυχώς και της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου της Δημοκρατίας μας (ποιας Δημοκρατίας μας;) να μιλάνε για το λαό (ποιο λαό;) και δώσ' του για το λαό, μου σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής μου.
Και γνωρίζοντας από χρόνια, πάνω στο πετσί μου, τι κούφια λόγια μεγάλα και ηχηρά είναι όλα αυτά, μια οργή ασίγαστη με πνίγει.
Οταν ακούω, λοιπόν, όλους τους ηγέτες μας (και τα υποζύγιά τους) να μιλάνε συνεχώς για την πατρίδα, για τη «σωτηρία» της, για τις «θυσίες» της, για τον «πολιτισμό» της και δώσ' του ξανά για την πατρίδα (ποια πατρίδα;), που θέλουν να τη σώσουν και την κατεδαφίζουν (για τις καρέκλες τους, για τις κονομησιές τους - γεια σας Τσοχατζόπουλοι), αναγουλιάζω.
Και μιλούν ποιοι για το λαό και την Πατρίδα; Ολοι αυτοί που την ξεχαρβάλωσαν, που την έκαναν χοιροστάσιο. Ολοι αυτοί που τη μετέτρεψαν σε αμαρτωλό ναό, για να τροφίζονται απ' αυτόν, μεταβάλλοντας το εκκλησίασμά του σε όχλο ψηφοφόρων, τότε μου έρχεται να φύγω από την Ελλάδα. Ομως πού να πάω, αφού όπου και αν πάω, αυτή η πατρίδα (η δική μου, όχι η δική τους) θα με κυνηγάει; Θα κυνηγάει τη σκέψη μου, την καρδιά μου, με τη μνήμη μου κατάφορτη από τις θυσίες της και τα αίματά της για να υπάρξει διά μέσου των αιώνων.
«Λαός». «Πατρίδα», λοιπόν, αστείρευτες πηγές πλούτου για τους κρατούντες μας. Πηγές παρανομιών, ληστειών και παχυλώς αμειβόμενης προδοσίας όλων των ιερών του τόπου μας, του χθες και του σήμερα.
Κάποτε στο Κράτος μας (ποιο Κράτος;) λειτουργούσαν ως... θεσμός τα «κοινωνικά φρονήματα», για τους «μη υγιώς σκεπτόμενους Ελληνες». Φρονήματα που τα θέσπισαν ο προδότες της Πατρίδας: οι συνεργάτες των Γερμανών, των Αγγλων, των Αμερικανών κ.λπ. Καταστρέφοντας μ' αυτά γενιές Ελλήνων. Αχρηστεύοντας ζωές γονιών, παιδιών, συγγενών, φίλων.
Τώρα από χρόνια και πάλι (και επί Ν. Δημοκρατίας και επί ΠΑΣΟΚ), ο θεσμός των «κοινωνικών φρονημάτων» και πάλι υφίσταται με τούτο το περιεχόμενο: Οσοι Ελληνες λειτουργούν με αγάπη, με τιμιότητα, με ευθύνη για την πατρίδα, αχρηστεύονται, αποβάλλονται, περιθωριοποιούνται. Ακριβώς γιατί, με την πατριωτική τους αυτή στάση, περιέχουν εν δυνάμει τον κίνδυνο για τους κρατούντες μας μια μέρα να τους στείλουν στον αγύριστο.Γι' αυτό και βαράτε τους (βάρεσαν και τη δικιά μου κόρη στο κεφάλι), πνίχτε τους στα χημικά, σκοτώστε τους. Καημένε Γρηγορόπουλε και καημένοι δεκάδες και δεκάδες άλλοι τραυματισμένοι πολίτες από τα Σώματα Ασφαλείας (που όλο και γυμνάζονται και όλο και πληθύνονται) με τις μηνύσεις σας «κατ' αγνώστων» ποτέ δεν θα δικαιωθείτε. Κι αυτό γιατί η Δικαιοσύνη μας δεν έχει χρόνο για σας. Αλλά έχει χρόνο να φυγαδεύει μιζαδόρους. Και χρόνο να μην ερευνά και να σκεπάζει τα οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του Τύπου και όλων αυτών που αγαπούν την πατρίδα τους, των μη υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων!
Ενώ είναι υγιώς σκεπτόμενα τα τέκνα και εγγόνια του Γεωργίου Παπανδρέου - του παλαιού. Τα «τέκνα» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του παλαιού. Τα τέκνα του... απέθαντου Μητσοτάκη, αλλά και όλα τα τέκνα που κονομάνε απ' αυτούς. Κι αυτά όλα τα «τέκνα» λοιπόν (με ποιους αγώνες για τον τόπο;) μας παρουσιάζονται ως «σωτήρες» του λαού και της πατρίδας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου