Το νέο «Συμφωνητικό της πωληθείσης Ελλάδος»…

Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...

10 Απριλίου 1823. Το μαχόμενο έθνος συνεδριάζει στη Β’ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευση στο Άστρος της Κυνουρίας. Τα σύννεφα κείνο τον «γελαστό Απρίλη» συσσωρεύονται βαριά στον ουρανό και προμηνύουν την ήττα του Κοινωνικού Μηνύματος της Φιλικής Εταιρείας.

Το απελευθερωτικό σάλπισμά της «εξεγέρθημεν ίνα αποτινάξωμεν τον ζυγόν των τε Οθωμανών και Κοτζαμπάσηδων» (Διακήρυξη Δ. Υψηλάντη, εκπροσώπου της Αρχής) υπονομεύεται δολίως από τον συνασπισμό της αντεπανάστασης, Φαναριώτες (ετερόχθονες), Κοτζαμπάσηδες, ανώτερο Ιερατείο, πλην μερικών τιμητικών εξαιρέσεων και «πολιτικών», που επιζητούν «ο λαός-ραγιάς ν' αποδεχθεί την αντικατάσταση του οθωμανικού ζυγού απ' εκείνο των εγχώριων Τουρκοκοτζαμπασήδων» (Μακρυγιάννης).

Πρωταγωνιστής στη συνωμοσία «κατά των δικαίων του Λαού και των Αρμάτων» ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, «το ντζογλάνι του Ρεΐζ Εφέντη», κατά την ελευθεριάζουσα έκφραση του «Σταυραετού της Ρούμελης» Γεώργιου Καραϊσκάκη.

Οι Ανυπότακτοι «με τις λερές φουστανέλλες» (Κλέφτες και μερικοί Αρματολοί»), η πλειοψηφία του εξεγερμένου Λαού, οι Φιλικοί και οι ντόπιοι Διαφωτιστές, με ιδεολογική βάση αναβρύζουσα από τα «Δικαιώματα του Ανθρώπου» του Ρήγα, την αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία και τις ιδέες για ισονομία και ελευθερία της Γαλλικής Επανάστασης, δίνουν αγώνα να στερεωθεί ένα αυτόνομο, ακηδεμόνευτο Νεοελληνικό Κράτος.

Στην αντεπανάσταση, –με ιδεολογικό φλάμπουρο τη γνωστή φαρμακερή «Πατρική Διδασκαλία» του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμου– απάντησε καθώς άρμοζε στους τότε Γραικύλους ο Εθνοδιδάσκαλος Αδαμάντιος Κοραής με την «Αδελφική Διδασκαλία». 

Ο Άνθιμος, το ανώτατο δηλαδή Ιερατείο, αφόριζε και καταριόταν τον Αγώνα για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, αλλά και την απολύτρωση του ραγιά από την καταδυνάστευση των «Τουρκοκοτζαμπασήδων» και συνακολούθως τη δημιουργία ενός ακηδεμόνευτου, αυτόνομου Νεοελληνικού Κράτους:

«Κλείστε τ' αυτία σας και μην δώσετε καμίαν ακρόασιν -συνιστούσε ο Πατριάρχης- εις ταύτας τας νεοφανείς ελπίδας της ελευθερίας εναντίον εις τα ρητά της Θείας Γραφής και των Αγίων Αποστόλων, οπού μας προστάζουν να υποτασσόμεθα εις τας υπερεχούσας αρχάς, όχι μόνον τας επιεικείς, αλλά και σκολιάς, διά να έχωμεν θλίψιν εις αυτόν τον κόσμον…».

Απρίλιος 1823, Άστρος Κυνουρίας. Η αντεπανάσταση κυριαρχεί. Πρώτο μέλημά της «η εκποίησις των Εθνικών Γαιών», δηλαδή του αίματος, των δακρύων, των «Δικαίων του Λαού και των Αρμάτων», της αγωνίας του αγωνιζόμενου έθνους. Η αναγεννώμενη Ελλάδα πωλείται!

Οι Ανυπόταχτοι αντιδρούν, έστω και συμβολικά… Γράφουν σε μια σκοροφαγωμένη σανίδα με κάρβουνο: «Εθνικαί Γαίαι. Εκποίησις», την κρεμάνε σε μια παρακείμενη του χώρου των συνεδριάσεων της Εθνοσυνέλευσης λεμονιά και αρχίζουν να την πυροβολούν…

Στον αχό του καριοφιλιού διαχέεται πέρα για πέρα, σε φαράγγια και κορφοβούνια του αγωνιζόμενου έθνους: «Η Ελλάδα δεν πωλείται»…

Μάιος 2010 - Φλεβάρης 2011… Με το «Νέο Συμφωνητικό της πωληθείσης Ελλάδος» (Μνημόνιο) οι εγχώριοι και εξωχώριοι σύνδικοι εκποίησης και πάλι αποτολμούν «εκποίηση Εθνικών Γαιών»… Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά τη δεύτερη αυτή φορά ας ελπίσουμε ως φάρσα…

Αν ζούσε ο φιλέλληνας Φρανσουά Πουκεβίλ ίσως συμπλήρωνε την Ιστορία του σε σύγχρονη εκδοχή, με εκείνο που είχε παρατηρήσει πριν από περίπου δύο αιώνες:

«Οι Έλληνες έχουν τους πιο μεγάλους εχθρούς ανάμεσά τους. Είναι οι κοτζαμπάσηδές τους, που σέρνονται μπροστά στα πόδια των Τούρκων και βασανίζουν σκληρά εκείνους που έπρεπε ν' αγαπούν και να παρηγορούν… Με την αναίδειά τους, την αλαζονεία τους και τη χαμέρπειά τους βάλανε όρια ανάμεσα σ' αυτούς και στο ελληνικό έθνος…».

Αλλά οι σύγχρονοι patres patriae και δη εκείνοι της πλειοψηφίας, καθεύδουν…  

Αντί να κρεμάσουν σε μια λεμονιά του προαυλίου της Βουλής μια σαρακοφαγωμένη σανίδα με χαραγμένα τα λόγια της σανίδας του Άστρους «Εθνικαί Γαίαι. Εκποίησις» και ν' αρχίσουν να την πυροβολούν, ενασχολούνται με τις υπόγειες διαδρομές «ηγετικών» και «αντιηγετικών», τις συσπειρώσεις πέριξ των «μοχλών», Γιάννης Ραγκούσης και Ευ. Βενιζέλος, και τον διαφαινόμενο διαγκωνισμό για τη διαδοχή στην ηγεσία του νεο-ΠΑΣΟΚ, ευθύς ως έλθει το πλήρωμα του χρόνου και η νυν ηγεσία απέλθει σε άλλους «υψιπετείς» διεθνείς χώρους… και «ας πάει το παλιάμπελο Ελλάς»!

Βεβαίως, δεν είναι μόνο οι patres patriae της πλειοψηφίας… Είναι και η «Συμμαχία των Προθύμων» (Ντόρα Μπακογιάννη, το αποφώλιο της Αριστεράς, η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, και οι «υπερπατριώτες» του ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη)…

Είναι τα αδόμενα σε «πλάγιο ήχο» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ενασχολείται τις κρίσιμες αυτές στιγμές για το μέλλον του τόπου με τη χωροταξική διαρρύθμιση της υπερπολυτελούς νέας στέγης της στη Συγγρού!

Είναι οι κανοναρχούντες των ΜΜΕ, των οποίων η ιοβόλος «ενημέρωση» εξαντλείται στην ανηλεή κατασυκοφάντηση του «Εχθρού Λαού»…  

Είναι το υπουργείο Α-Παιδείας της πολυφέρνου κ. Άννας Διαμαντοπούλου. 

Είναι οι «πνευματικοί ταγοί» των ΑΕΙ, που προσφέρουν τη σιωπή τους σε αντάλλαγμα για την απουσία επιστημοσύνης κατά την αναρρίχησή τους στα περίβλεπτα αξιώματα του «πανεπιστημιακού δασκάλου»… 

Είναι η Κοινωνία της Αναξιοκρατίας που δυναστεύει τη χώρα…

Είναι οι πολιτικές «Φαμίλιες», που έχουν μεταλλάξει το πολίτευμα της χώρας από Κοινοβουλευτική Δημοκρατία σε «Κοινοβουλευτική Μοναρχία των Τριών»…

Το σκηνικό επαναλαμβάνεται 188 χρόνια μετά

Τάλαινα Ελλάς, ωιμέ τη συμφορά σου…