Πολιτικό αδιέξοδο στην Αλβανία

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Κρίσιμη για το άμεσο πολιτικό μέλλον της Αλβανίας είναι η εβδομάδα που άρχισε. Η διαρκής πολιτική κρίση που σοβεί στη χώρα από τις νόθες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2009, μέσω των οποίων ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα υφήρπασε την εξουσία, εισήλθε ήδη σε φάση αιματηρής κλιμάκωσης. Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει αν οι τέσσερις δολοφονημένοι διαδηλωτές από την αστυνομία του καθεστώτος Μπερίσα την Παρασκευή αποτέλεσαν την κορύφωση αυτής της φάσης βίαιης αντιπαράθεσης ή αν αντιθέτως σηματοδοτούν την έναρξή της.

Το βέβαιο είναι πλέον ότι όσο διαρκέσει ο βίος αυτής της κυβέρνησης (κανονικά οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα γίνουν τον Ιούνιο του 2013) αποκλείεται οι σοσιαλιστές και οι υπόλοιποι σύμμαχοί τους της αντιπολίτευσης να επανέλθουν στη Βουλή για να λειτουργήσει τυπικά, με δημοκρατικοφάνεια, η διακυβέρνηση της Αλβανίας.

Ο Σαλί Μπερίσα και η κυβέρνησή του αντί να ζητήσουν συγνώμη για τις δολοφονίες που διέπραξαν μέσω της αστυνομίας τους και για τις οποίες φέρουν ακέραιη την πολιτική ευθύνη ως εκ της θέσεώς τους, όχι μόνο δεν είχαν επιτρέψει μέχρι την ώρα που γράφονταν χθες αυτές οι γραμμές τη σύλληψη έξι πραιτοριανών δολοφόνων που είχε διατάξει η εισαγγελία, αλλά προσπαθούσαν να βγουν κι από πάνω. Ο ίδιος ο Σαλί Μπερίσα κατηγόρησε τον ηγέτη των Αλβανών σοσιαλιστών Εντι Ράμα για... «απόπειρα πραξικοπήματος» και του επέρριψε την πολιτική ευθύνη για τους νεκρούς!

Δεν έχει σημασία το πολιτικό θράσος του Μπερίσα - αυτό χαρακτηρίζει όλους τους Αλβανούς πολιτικούς. Επιφανειακή είναι και η ερμηνεία ότι δήθεν τα αιματηρά επεισόδια οφείλονται στην προβολή στην αλβανική τηλεόραση ενός βίντεο που δείχνει τον παραιτηθέντα εξαιτίας αυτού αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μπερίσα, τον «αποστάτη» Ιλίρ Μέτα, ο οποίος υπήρξε και ηγέτης του... Σοσιαλιστικού (!) Κόμματος, να πιέζει τον τέως υπουργό Οικονομικών Πρίφτι να δώσει κάποιο έργο σε άλλη εταιρεία από αυτές στις οποίες είχε κατακυρωθεί μέσω διαγωνισμού.  

Καμιά κυβέρνηση στην Αλβανία δεν είναι δυνατόν να πέσει λόγω διαφθοράς - οι Αλβανοί δεν είναι... Σουηδοί ή Φινλανδοί να συγκινούνται από τέτοιες κατηγορίες. Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν υπάρχει περίπτωση να κατεβεί κάποιος σε διαδήλωση... σοκαρισμένος από φρίκη επειδή αποδείχθηκε ότι κάποιος υπουργός τα πιάνει για να δώσει ένα έργο σε μια εταιρεία! Ας μην πάμε μακριά, είδαμε κανέναν Ελληνα να κατεβαίνει έξαλλος στους δρόμους γιατί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ κουκούλωσαν το σκάνδαλο Ζίμενς ή γιατί η ΝΔ κατάπιε το σκάνδαλο υποκλοπής των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του πρωθυπουργού της από την αμερικανική πρεσβεία;

Προφανώς, λοιπόν, καθόλου αυθόρμητη διαδήλωση «αγανακτισμένων πολιτών» δεν ήταν αυτή στα Τίρανα. Σαφώς και ήταν προσπάθεια του Σοσιαλιστικού Κόμματος να εκμεταλλευθεί πολιτικά τον εξευτελισμό του Ιλίρ Μέτα, ώστε αφενός να σβήσει από τον πολιτικό χάρτη τον αποστάτη σοσιαλιστή και αφετέρου να κλονίσει όσο περισσότερο μπορέσει την κυβέρνηση Μπερίσα. Εκανε βήματα προς την υλοποίηση και των δύο στόχων της, αλλά απέχει ακόμη πολύ από την επίτευξή τους. Πρώτον, επειδή ο Ιλίρ Μέτα δεν συσπειρώνει τα στελέχη και τους οπαδούς του στη βάση της πολιτικής και της ιδεολογίας του, αλλά στη βάση της εξαγοράς συνειδήσεων με οικονομικά μέσα. Αν ο Μέτα ξεμείνει από λεφτά, έσβησε. Αν συνεχίσει να έχει λεφτά, όχι ένα, αλλά δέκα βίντεο θα αποδειχθούν πιθανόν ανίκανα να πετύχουν την πολιτική του εξόντωση.

Δεύτερον, ο Μπερίσα δεν παραδίνεται αμαχητί - και χρησιμοποιούμε τη λέξη τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά! Τα όπλα των κομματικών μηχανισμών -και υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες όπλα διάσπαρτα σε όλη την Αλβανία- θα παίξουν κι αυτά τον δικό τους ρόλο στην παρούσα πολιτική κρίση, η οποία βεβαίως δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη λαϊκή εξέγερση του 1997.

Τότε οι άνθρωποι του Μπερίσα είχαν φάει με τις «πυραμίδες» λεφτά από όλον τον αλβανικό λαό που ξεσηκώθηκε και τους έδιωξε με τα όπλα.

Τώρα η κρίση είναι τεχνητή και μόνο το αίμα που χύθηκε μπορεί να προκαλέσει ανάφλεξη άλλου είδους.

Διχασμός

Δοκιμάζεται το καθεστώς Μπερίσα

Το βαθύτερο πρόβλημα της Αλβανίας συνίσταται στο ότι είναι μια χώρα ανειρήνευτα διχασμένη σε δύο πολιτικά στρατόπεδα - του Μπερίσα και των «σοσιαλιστών». Δεν πρόκειται όμως για σύγκρουση Δεξιάς - Κεντροαριστεράς. Δεν έχουν ουσιαστικές ιδεολογικοπολιτικές διαφορές. Σε ηγετικό επίπεδο πρόκειται για δύο μαφιόζικους σχεδόν συνασπισμούς εξουσίας που σφυρηλατούν τις συμμαχίες τους σε οικονομικά συμφέροντα και στη συνέχεια αποκαθιστούν ωμά πελατειακές σχέσεις με ομάδες πληθυσμού. Τα στρατόπεδα αυτά διατηρούνται σε εκλογική ισοδυναμία, εξαγοράζοντας κάθε φορά αδίστακτα όσα μικρά κόμματα και βουλευτές χρειάζονται για την εξουσία, οι οποίοι όμως είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να εξαγοραστούν εκ νέου από τον αντίπαλο!

ΕΘΝΟΣ