Ποιους εκπροσωπούν οι 300 «εθνοπατέρες»

Toυ Σταμου Zουλα

Τελικώς οι βουλευτές δεν εκπροσωπούν το Εθνος, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, ούτε καν τους ψηφοφόρους των περιφερειών τους. Προτάσσουν την εκπροσώπηση των κατ’ ιδίαν επαγγελματικών και συντεχνιακών τους συμφερόντων. Τούτο πράττουν, οσάκις τους παρέχεται η ευκαιρία να τα «προάγουν», συνήθως με μια μεταμεσονύκτια και άσχετη τροπολογία κάποιου νομοθετήματος και κυρίως όταν απειλούνται, όπως συμβαίνει σήμερα. Η κυβέρνηση δεν το κρύβει, ούτε διστάζει να το παραδεχθεί. Η αναβολή, τουλάχιστον για έναν μήνα, της συντάξεως και ψηφίσεως του νομοθετήματος για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, οφείλεται στις έντονες αντιδράσεις των «θιγομένων» δικηγόρων, μηχανικών, γιατρών κ. ο. κ. βουλευτών, οι οποίοι συμβαίνει να αποτελούν πάντοτε την συντριπτική πλειοψηφία των «Πατέρων του Εθνους». Η κυβέρνηση, λοιπόν, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία έχει επίσης ταχθεί υπέρ της καταργήσεως και στη χώρα μας του επαγγελματικού προστατευτισμού, φοβούνται τις αντιδράσεις των βουλευτών τους. Αντιδράσεις, οι οποίες πιθανώς θα εκδηλωθούν έντονα, με την αξίωση να διατηρηθούν συντεχνιακά και επαγγελματικά συμφέροντα των «θιγομένων»...

Τα συγκεκριμένα επαγγέλματα εκπροσωπούνται, εξίσου «πλειοψηφικώς» και στο υπουργικό συμβούλιο. Ετσι, πολλοί «ομοιοεπάγγελτοι» υπουργοί έχουν αρχίσει σύντονες διαπραγματεύσεις, με τα συνδικαλιστικά όργανα των κλάδων τους. Οπως εγράφη, στόχος αυτής της τακτικής είναι να επιτευχθεί ένας γενικός συμβιβασμός, προκειμένου η απελευθέρωση να μη γίνει με επιθετικό και ισοπεδωτικό τρόπο. Κατά τα ίδια δημοσιεύματα, το σχετικό μέτωπο που θ’ ανοίξει πιθανώς θα είναι ένα από τα πιο σκληρά για την κυβέρνηση. Και τούτο διότι «εντός του υπουργικού συμβουλίου υπάρχουν πολλά πρόσωπα, τα οποία είναι πρόθυμα και αποφασισμένα να εκφράσουν και να προστατεύσουν ένα μέρος των κεκτημένων, που έχουν εξασφαλίσει εδώ και χρόνια συγκεκριμένοι επαγγελματικοί κλάδοι». (!) (Βήμα 27-12-10).

Ας προστεθεί ότι τα περισσότερα «κεκτημένα» προνόμια «εξασφαλίσθηκαν» νύκτωρ, όπως σημειώσαμε και προήλθαν επίσης από την ηυξημένη εκπροσώπηση των κλάδων αυτών στη Βουλή (και των λοιπών) Ελλήνων. Συνεπώς επιχειρείται μια κραυγαλέα και προκλητική διάκριση των κατεχόντων την κοινοβουλευτική πλειοψηφία κλάδων των δικηγόρων, των μηχανικών, των γιατρών, κ. λπ. έναντι των θυσιών που υφίστανται ήδη οι... μη εκπροσωπούμενες επαρκώς στο ελληνικό Κοινοβούλιο τάξεις των μισθωτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων, κ. λπ.  

Κατόπιν τούτου, στους «εξαιρούμενους» κλάδους προφανώς «δικαιούται» να προστεθεί και το άγνωστο πλήθος του υπεραμειβόμενου, υποαπασχολούμενου και ελλειμματοφόρου προσωπικού διαφόρων ΔΕΚΟ, το οποίο διαθέτει εξαμβλωματική αλλά πλειοψηφική εκπροσώπηση στις κομματοεγκάθετες διοικήσεις της ΑΔΕΔΥ και την ΓΣΕΕ. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βγει κάποιο κόμμα ή έστω μια ομάδα βουλευτών για να καταγγείλει το συντεχνιακό και εξοργιστικά άδικο εγχείρημα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας των προνομιούχων συμπατριωτών μας, οι ελπίδες των λοιπών συνελλήνων εύλογα στρέφονται στην... τρόικα.

Στους επιτηρητές μας εναπόκειται να ανακαλύψουν τις «πονηρές» διατάξεις που μηχανεύονται οι αρμόδιοι υπουργοί για παρακάμψουν κατά περίπτωση τους όρους του Μνημονίου. Με άλλους λόγους, αφού εκχωρήσαμε την άσκηση της οικονομικής μας πολιτικής σε ξένα όργανα, τώρα προσβλέπουμε στην τρόικα να εποπτεύσει και για τη δίκαιη επιβολή των μέτρων του Μνημονίου στην ελληνική κοινωνία. Και μη χειρότερα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου