Γιατί ένα CD ήχου χωράει 74 λεπτά μουσικής, ήταν η ερώτηση που τέθηκε από έναν θεατή στη διάρκεια τηλεπαιχνιδιού την περασμένη εβδομάδα. Καλή ερώτηση και το πάνελ των ηθοποιών, οι οποίοι καλούνται να βρουν τη σωστή απάντηση στις ερωτήσεις που θέτουν οι τηλεθεατές, υποτίθεται πως τη βρήκε.
Τα 74 λεπτά είναι η διάρκεια της 9ης Συμφωνίας του Μπετόβεν και, έτσι, ο τηλεθεατής δεν κέρδισε το έπαθλο των 250 ευρώ.
Παράξενο να ορίζεται η χωρητικότητα ενός CD από ένα μουσικό έργο, όσο διάσημο και μοναδικό και αν είναι. Επισκεφθήκαμε ένα γνωστό μας, το Google για να δούμε αν είναι όντως έτσι.
Οδηγηθήκαμε στο κείμενο ενός μηχανικού που είχε συμμετάσχει στη δημιουργία του CD στα τέλη της δεκαετίας του '70. Πρόκειται για τον Kees Schouhamer Immink, που εκείνη την εποχή δούλευε για τη Philips. Η ολλανδική εταιρεία συνεργαζόταν τότε με τη Sony και, κατά κοινή ομολογία, απούσης της μιας, δεν θα υπήρχε το CD όπως το γνωρίζουμε.
Ο Schouhamer Immink λέει πως η ηγεσία της Philips επέβαλε τη διάσταση του CD (120 χιλιοστά) λαμβάνοντας υπ' όψιν το πλάτος της κασέτας ήχου (115 χιλιοστά).
«Υπάρχουν διάφορες ιστορίες που έχουν να κάνουν με τη διάρκεια της 9ης του Μπετόβεν, αλλά δεν πρέπει να τις πιστεύετε» λέει ο ίδιος. Είναι χαρακτηριστικό, πάντως, πως στη χρήση της 9ης ως... μέτρου για τη χωρητικότητα του CD αναφέρεται και η Wikipedia.
Τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Οι τεχνολογικής δυνατότητες εκείνης της εποχής και ο τρόπος αποτύπωσης των ψηφιακών πληροφοριών στο CD, σε συνδυασμό με τις φυσικές διαστάσεις του μέσου, καθόρισαν τη χωρητικότητα.
Μάλιστα, τα πρώτα CD players δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν την πλήρη ανάγνωση των δίσκων και σταματούσαν στα 72 λεπτά, άρα εάν ίσχυε ο μύθος της 9ης Συμφωνίας πολλά κεφάλια θα έπρεπε να είχαν πέσει τόσο στη Sony όσο και στη Philips.
Μάλλον, λοιπόν, ο τηλεθεατής πρέπει να διεκδικήσει το έπαθλό του, τα 250 ευρώ, αφού ο Μπετόβεν δεν φαίνεται να έχει καμιά σχέση με τα όρια της ψηφιακής τεχνολογίας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου