Προπαγάνδα και αλητεία

Γραφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος

bartzinopoulos@hotmail.com

Με ρωτούσε το Σάββατο ένας φίλος γιατί αυτές οι συχνές αναφορές μου σε, κατά τη γνώμη μου, απαράδεκτες συμπεριφορές δημοσιογράφων, τηλεοπτικών και μη. Είχα την εντύπωση ότι επανειλημμένα έχω εξηγήσει τους λόγους, αλλά δεν βλάπτει να το κάνω για ακόμη μία φορά. Είναι επειδή στη φάση που βρισκόμαστε και με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, όλοι έχουμε τις ευθύνες μας για ό,τι κάνουμε και για τον τρόπο που το κάνουμε.

Εχουμε πρόβλημα βίας στα γήπεδα. Θεωρητικά είναι υποχρέωση των αθλητικών συντακτών να την πολεμήσουν. Και οι περισσότεροι το κάνουν. Με τις δυνατότητές του ο καθένας και χωρίς να ξεστρατίσει από τις αναπόφευκτες οπαδικές προτιμήσεις του. Αλλά δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτοί.  

Είναι και οι άλλοι, εκείνοι που πουλάνε σωματειακή νομιμοφροσύνη και μετατρέπουν την πληροφόρηση σε φτηνή και τυφλή σωματειακή προπαγάνδα με στόχο την τσέπη ενός ετερόκλητου αναγνωστικού κοινού, αδιαφορώντας για τις παρενέργειες του φανατισμού τον οποίο άκριτα εμπορεύονται.

Μπείτε στον κόπο να ρίξετε μια ματιά σε τίτλους, σχόλια και αναλύσεις των σωματειακών εντύπων, ιδιαίτερα των λεγόμενων «αιωνίων αντιπάλων». Στην καλύτερη περίπτωση χυδαία υπονοούμενα σε βάρος του αντιπάλου για να ικανοποιηθεί ο αγοραστής. Και στη χειρότερη η συστηματική και μεθοδική καλλιέργεια του μίσους των μεν έναντι των δε, με βασικό οπλοστάσιο την επιχειρηματολογία για οργανωμένες διαιτητικές συνωμοσίες και την αυταπόδεικτα βλακώδη αντίληψη ότι οι εκλεκτοί τους έχουν αντίπαλη τη διαιτησία ακόμη κι όταν κερδίζουν, ενώ οι «άλλοι» την έχουν αλληλέγγυα ακόμη κι όταν χάνουν.

Θλιβερό παράδειγμα τα χθεσινά οπαδικά έντυπα με αφορμή το σαββατιάτικο ντέρμπι.Η νίκη γιορτάζεται με χυδαιότητες. Η ήττα αντιμετωπίζεται ακόμη και με ενυπόγραφες εμπρηστικές γελοιότητες, έτσι ώστε να μη μένει η παραμικρή αμφιβολία πως και η σοβαρότητα, όποια και αν υπάρχει, έχει το αντίτιμό της. Και την ίδια ώρα τέσσερις αληταράδες στήνουν ενέδρα σε διαιτητικό παράγοντα, έστω κι αν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του ιδιοκτήτη της ομάδας τους, και κάποιοι άλλοι επιτίθενται με εκρηκτικό μηχανισμό σε γραφεία αντίπαλου συνδέσμου.

Κι αυτοί μεν κάνουν τη δουλειά τους, όπως έμπρακτα αποδεικνύεται. Οι άλλοι, οι επενδυτές, οι δήθεν σοβαροί πότε θα καταλάβουν ή ποιοι θα τους δώσουν να καταλάβουν ότι είναι συνυπεύθυνοι;