Του ΠΑΝΑΓΗ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ
Είναι τόσοι πολλοί οι νόμοι και οι νομοθετικές διατάξεις που δεν εφαρμόζονται, ώστε εκ του συστάδην ακόμα και έγκριτοι νομικοί να μην έχουν ακριβή εικόνα. Η φράση του Ροΐδη που επιστρατεύεται - «εις νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων» - όμως δεν αρκεί, αφού δεν εφαρμόζονται ούτε συνταγματικές διατάξεις.
Π.χ. το άρθρο 14 αναφέρει ότι «νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τα προσόντα για την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος». Αυτός ο νόμος δεν εκδόθηκε ποτέ, όπως δεν εκδόθηκε και ο νόμος περι κόμμάτων, που ορίζει το άρθρο 29.
Αλλες διατάξεις δεν εφαρμόζονται εκεί που θα έπρεπε, όπως συνέβη στην περίπτωση του Μνημονίου με την παράγραφο 5 του άρθρου 78: «Κατ’ εξαίρεσιν επιτρέπεται να επιβληθούν με εξουσιοδότηση νόμων πλαισίων εξισωτικές η αντισταθμιστικές εισφορές και δασμοί και να ληφθούν οικονομικά μέτρα στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων της χώρας με οικονομικούς οργανισμούς ή μέτρα που αποβλέπουν στην εξασφάλιση της συνταγματικής θέσης της χώρας».
Νόμοι υπάρχουν σχεδόν για κάθε πρόβλημα που αναδύεται στην επικαιρότητα, αλλά είναι οι υπουργοί που προτιμούν να τους αγνοούν.
Με τις δαπάνες να έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο σε ΟΤΑ, νοσοκομεία, και ασφαλιστικά Ταμεία, είναι μάλλον παράδοξο ότι η διυπουργική επιτροπή με αυτό το αντικείμενο που προβλέπει ο 3697/2008 συνεδρίασε μόνο μια φορά τον Ιανουάριο του 2009 για να υπαινιχθεί παροχές και έκτοτε ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε.
Οπως και το ότι όλοι καταγγέλλουν τις υψηλές τιμές που ζητούν οι πολυεθνικές στη χώρα μας, όμως ο νόμος για τις ενδοομιλικές συναλλαγές (transfer pricing) που έφτιαξε ο κ. Χ. Φώλιας παραμένει ανενεργός επί δύο έτη.
Κάποιες καταστροφές θα μπορούσαν να είχαν μετριαστεί αν τηρούνταν οι νόμοι, όπως π. χ. αν είχε συσταθεί και χρηματοδοτηθεί όπως προβλεπόταν από τον νόμο 3208/2003 ο ειδικός φορέας δασών. Και αυτός όμως ήταν ένας νόμος που δεν εφαρμόστηκε.
Οπως πρόσφατα βουλευτής υπενθύμισε, με αφορμή την εκστρατεία των νοσοκομειακών γιατρών «όχι στο φακελάκι», το 2005 με τις απαραίτητες τυμπανοκρουσίες είχε ψηφιστεί από το κοινοβούλιο ο νόμος 3418/2005 που απαγόρευε στους γιατρούς να αποδέχονται από τον ασθενή «οποιοδήποτε οικονομικό αντάλλαγμα ή άλλο ωφέλημα οποιασδήποτε φύσης ή να δέχονται υπόσχεση τούτου πέρα από τη μηνιαία ή άλλη αποζημίωση ή αμοιβήτους» και προέβλεπε ως ποινή που επιβάλλεται με απόφαση υπουργού «προσωρινή ανάκληση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και παύση από θέση που τυχόν κατέχει στο Δημόσιο για τουλάχιστον δύο (2) έτη και πρόστιμο ποσού πενήντα χιλιάδων (50.000,00) έως και διακοσίων χιλιάδων (200.000,00) ευρώ». Η πρωτοβουλία «όχι στο φακελάκι» εύλογα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι και αυτός δεν εφαρμόστηκε...
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου