Τα γιουάν, το Νοµπέλ και το µετάλλιο της Βουλής


Αρθρο 19: Οι µορφές της δηµοκρατίας µπορούν φυσικά να ποικίλλουν. Οµως µπορούµε να µιλάµε για δηµοκρατία µόνο αν οι άνθρωποι έχουν δικαίωµα ελεύθερης επιλογής ανάµεσα σε διαφορετικά πολιτικά, εναλλακτικά συστήµατα στο πλαίσιο ελεύθερων εκλογών (…) Η πολιτική δηµοκρατία είναι αναπόσπαστο στοιχείο της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Αρθρο 20: Τα ατοµικά δικαιώµατα είναι θεµελιώδη για τις αξίες του σοσιαλισµού. (…) Χωρίς δηµοκρατία, οι κοινωνικές πολιτικές δεν µπορούν να κρύψουν τον δικτατορικό χαρακτήρα µιας κυβέρνησης.

Αρθρο 21. Δεν υπάρχει αµφιβολία ότι διαφορετικές κουλτούρες θα αναπτύξουν τις δικές τους θεσµικές µορφές δηµοκρατίας. Αλλά όποια µορφή κι αν πάρει η δηµοκρατία _ σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο _ πρέπει να παρέχει πλήρη δικαιώµατα στα άτοµα και στις οργανωµένες µειονότητες. Για τους σοσιαλιστές, η δηµοκρατία είναι από την ίδια τη φύση της πλουραλιστική (…).

Παραθέτουµε τα παραπάνω ως µικρή, πικρή υπόµνηση της απόστασης που χωρίζει τη θεωρία από την πράξη. Τα αλιεύσαµε στη Διακήρυξη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (Στοκχόλµη 1989) µε αφορµή την επίσκεψη στην Ελλάδα του κινέζου πρωθυπουργού, έπειτα από πρόσκληση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Ενώ εµείς απονέµαµε στον επίσηµο καλεσµένο µας το Χρυσό Μετάλλιο της Βουλής των Ελλήνων, η Σουηδική Ακαδηµία απένεµε στον κινέζο αντιφρονούντα Λιου Σιαοµπό το Νοµπέλ Ειρήνης «για τον µακροχρόνιο και µη βίαιο αγώνα του για τα θεµελιώδη ανθρώπινα δικαιώµατα στην Κίνα». 

 Φυλακίστηκε για 11 χρόνια τον περασµένο Δεκέµβριο για ένα µανιφέστο που έγραψε το 2008 µαζί µε άλλους κινέζους ακτιβιστές, µε το οποίο ζητούσε ελευθερία λόγου και πολυκοµµατικές εκλογές. Ασχηµα παιχνίδια παίζουν οι συγκυρίες µε τις αρχές µας...

Δεν υποστηρίζουµε βέβαια ότι η υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας πρέπει, ειδικά στη σηµερινή συγκυρία, να διακινδυνεύσει το εθνικό συµφέρον πετώντας κατάµουτρα στον κάθε επίσηµο καλεσµένο τα αµαρτήµατά του. Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος αντιλαµβάνεται ότι οι καιροί δεν επιτρέπουν επίδειξη θάρρους απέναντι στον «θείο µε τα γιουάν».

Αυτό το θάρρος άλλωστε δεν το επιδεικνύαµε ούτε στις εποχές των παχιών αγελάδων.

Οµως, ακόµα και στις δύσκολες ώρες που διανύουµε, ορισµένες πράξεις διατηρούν την ιδιαίτερη συµβολική τους σηµασία. Μια τέτοια πράξη είναι η παρουσία και η βράβευση του κινέζου πρωθυπουργού στη Βουλή των Ελλήνων. Εκεί πια τα πράγµατα ξεφεύγουν από τη συνήθη αβροφροσύνη της «επενδυτικής διπλωµατίας» και αποκτούν συµβολισµούς πολύ δύσπεπτους. 

Στο κάτω κάτω, αντιλαµβανόµαστε όλοι ότι µια πτωχή πλην τίµια κόρη δυσκολεύεται να κρατήσει ακέραιη την τιµιότητά της όταν πεινάει. Δεν είναι όµως ανάγκη να δείχνει ότι το απολαµβάνει κιόλας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου