Μνήμες από το 2004

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου έσπευσε προχθές να προκαταλάβει τον Δ. Δρούτσα δηλώνοντας ότι η Τουρκία δεν θα κάνει μονομερή κίνηση στο θέμα των 12 ν.μ. στο Αιγαίο, αλλά ότι οι δυο χώρες με αμοιβαία βήματα θα αλλάξουν στάση η μία απέναντι στην άλλη.

Ο ικανός κ. Νταβούτογλου έσπευσε, λοιπόν, να «ξανανοίξει την πόρτα» για διμερείς διαβουλεύσεις για το εύρος των χωρικών υδάτων των δύο χωρών στο Αιγαίο, χωρίς να υπάρχει καμία επίσημη και ουσιαστική αντίδραση από ελληνικής πλευράς.

ΥΠΑΡΧΕΙ ήδη μεγάλο υλικό διαπραγματεύσεων των δύο πλευρών, που έφτασε στα όρια της τελικής συμφωνίας μέχρι να υπαναχωρήσουν και οι δύο πλευρές κατά τη θητεία της προηγούμενης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

ΚΑΜΙΑ από τις δυο πλευρές μέχρι τώρα δεν έχει ανοίξει το στόμα της και δεν έχει κατονομάσει στοιχεία από εκείνην την παρ' ολίγον συμφωνία.

ΟΥΔΕΙΣ όμως διέψευσε ότι η παρ' ολίγον συμφωνία αφορούσε αμοιβαίες «μετακινήσεις» του εύρους των χωρικών υδάτων των δύο χωρών. Σύμφωνα με τις βάσιμες πληροφορίες του 2004, οι δυο χώρες είχαν καταρχήν αποδεχτεί από κοινού τα 9 ν.μ. για το εύρος των χωρικών υδάτων της κάθε μιας χώρας. Το πρώτο ουσιαστικό αλλά και πολιτικά αξιοποιήσιμο στοιχείο θα ήταν η μείωση της έντασης στο Αιγαίο, αφού δεν θα υπήρχε πλέον η διαφορά μεταξύ 6 ν.μ. και 10 ν.μ. για τις αναχαιτίσεις.

ΜΕ μια τέτοια κίνηση η Τουρκία θα κέρδιζε σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ποσοστό 11% περισσότερο, από την Κω μέχρι το Καστελόριζο.

ΟΜΩΣ, αν οι σημερινές μνήμες από τα τότε non paper παραμένουν ακριβείς, η Τουρκία διαπραγματευόταν ορισμένες νησίδες του Αιγαίου, μεταξύ των οποίων και τους Καλογήρους (8 ν.μ. βόρεια της Ανδρου), ώστε να παραχωρηθούν σ' αυτήν ως «ανάδοχο έθνος» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεδομένου ότι πλείστες νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο, κατά τον τουρκικό ισχυρισμό, δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με διμερείς ή διεθνείς συμφωνίες ή συνθήκες, δηλαδή, με άλλα λόγια, για την Τουρκία είναι «αδέσποτες».

ΣΤΗ συνέχεια η Αγκυρα θα ήταν σε θέση να δεχτεί την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, όπως επέμενε και εξακολουθεί να επιμένει η Αθήνα.

ΙΣΩΣ, η πιθανότερη εξέλιξη από μια τέτοια ενδεχόμενη συμφωνία να οδήγησε τότε την Αθήνα να οπισθοχωρήσει τελικώς.

ΚΑΙ τούτο διότι την επομένη της υπογραφής μιας τέτοιας συμφωνίας, με παραχώρηση οποιασδήποτε νησίδας ή βραχονησίδας στο Αιγαίο, η Αγκυρα θα μπορούσε κάλλιστα να εγκαταστήσει επάνω τους Τούρκους εποίκους, με αποτέλεσμα οι «άχρηστες» βραχονησίδες για την Τουρκία να αποκτήσουν και χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα, και με τη βούλα του Δικαστηρίου της Χάγης. 

πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ