Οι άνθρωποι με τα μαύρα πρόσωπα

Toυ ROBERT SOLE / Le Monde

Το μαρτύριο των 33 Χιλιανών μεταλλωρύχων που έχουν εγκλωβιστεί σε βάθος 700 μέτρων έχει και κάποιες απροσδόκητες πτυχές. Μόλις κατάφεραν να ανακτήσουν επαφή με την επιφάνεια, οι διασώστες άρχισαν να τους τροφοδοτούν με αναγκαία αγαθά. Και αυτοί, μεταξύ άλλων, ζήτησαν οδοντόβουρτσες. Μάλιστα, οδοντόβουρτσες! 

Σαν να γεννήθηκε μια ευκαιρία σ' αυτούς τους ανθρώπους με τα μαύρα πρόσωπα να εκμεταλλευτούν το δράμα τους για να δώσουν ένα μάθημα υγιεινής στους χαρτογιακάδες.  

Μια άλλη έκπληξη τώρα: όταν έμαθαν ότι οι άλλοι συνάδελφοί τους βγήκαν ακέραιοι μετά την καθίζηση, οι 33 εγκλωβισμένοι άρχισαν να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο. Μάλιστα, τον εθνικό ύμνο!  

Δεν θα φανταζόταν ποτέ κανείς Γάλλους εργάτες εγκλωβισμένους μέσα στη γη ή σε ανελκυστήρα να εκφράζουν την ανακούφισή τους άδοντας τη Μασσαλιώτιδα. Πρέπει να πούμε πάντως ότι οι στίχοι των δύο ύμνων διαφέρουν. Εγκλωβισμένοι μεταλλωρύχοι δεν έχουν λόγο να εύχονται το βρώμικο αίμα να ποτίσει τις ρυτίδες τους.  

Τραγουδούν όμως «Καθαρός, Χιλή, είναι ο γαλάζιος ουρανός σου». Ή ακόμα: «Και οι εξοχές σου οι ολάνθιστες καθρεφτίζουν χαρούμενα την Εδέμ».  

Αυτοί οι τραγουδιστάδες με τα λευκά δόντια αξίζουν πράγματι έναν γαλάζιο ουρανό.