Η υπερκυβέρνηση των «ανθυπάτων» διαφεντεύει σήμερα τη χώρα...

Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...

(...) Τα τελευταία 35 χρόνια η χώρα, και ειδικότερα μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1985, εισήλθε σε μια περίοδο «κοινοβουλευτικής μοναρχίας», όπου ο πρωθυπουργός ως primus solus αποφασίζει «τα πάντα και διά πάντα»… Κόμμα, Κοινοβουλευτική Ομάδα, πλειοψηφία Βουλής στοιχίζονται με τις θελήσεις του. Αποτελούν τη «Συμμαχία των Προθύμων»… Οι ανυπάκουοι γνωρίζουν τη διαγραφή, την απομόνωση, αν όχι την κατασυκοφάντηση από τα «εξαπτέρυγα» του primus solus στα ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η εξουσία και η νομή της δεν ασκούνται από το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά από μια στενή ομάδα «ανθρώπων» του πρωθυπουργού, οι οποίοι μάλιστα ουδεμία λαϊκή νομιμοποίηση διαθέτουν. Αλλά και οι τελευταίοι ουδεμία πρωτοβουλία αναλαμβάνουν πέραν των εντολών και των σχεδίων που εκπονεί το πολυπληθές σώμα των ξένων συμβούλων που επιλέγει να τον πλαισιώνουν ο πρωθυπουργός,

Μάλιστα το καινοφανές και διαστρεβλωτικό στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, την περίοδο της διακυβέρνησης του Νεο-ΠΑΣΟΚ, είναι ότι και οι υπουργοί της κυβέρνησης φοιτούν και δίνουν εξετάσεις στο «φροντιστήριο» στο οποίο διδάσκουν οι ξένοι… σύμβουλοι. Ήδη στο σμήνος αυτό των «εισαγόμενων» προστέθηκε τις τελευταίες ημέρες και ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Ιταλίας, Τομάζο Πάντσα Σκιόπα, στον οποίο μάλιστα ανατίθενται από τον πρωθυπουργό και υπερεξουσίες στον οικονομικό τομέα...

Ο «βίος και η πολιτεία» του σμήνους των ξένων… συμβούλων:

Ο Γιοζέπ Ασεμπίγιο, ήλθε στη «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας», εποιήθη τις πολυτελείς διακοπές του και απήλθε! Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς μάς έριξε στο έρεβος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτός, σύμφωνα με πληροφορίες, συμβούλευσε τον πρωθυπουργό να τελεί η χώρα υπό την κηδεμονία (κατοχή) του ΔΝΤ. Ο Ρόναλντ Χάιφετζ, αποδείχθηκε αναποτελεσματικός «φροντιστής» για τους υπουργούς, ενώ ο Γιοακίμ Πάλμε εισηγήθηκε την κατάλυση του κράτους κοινωνικής πρόνοιας. Μάλιστα για τον τελευταίο, που είναι γόνος του αείμνηστου Όλαφ Πάλμε, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ο δηκτικός χαρακτηρισμός του άγγλου διπλωμάτη Ρέτζιναλντ Λίπερ, για τον Σοφοκλή Βενιζέλο: «Ένα μεγάλο όνομα το μόνο προσόν που διαθέτει αυτός ο μικρός άνδρας…».

Στο Γραφείο του Πρωθυπουργού ο υπουργός Επικρατείας κ. Χάρης Παμπούκης αντιμετωπίζει δυσκολίες συντονισμού και κατανόησης των αποχρώσεων της αγγλικής που ομιλούν οι ξένοι… σύμβουλοι του κ. Παπανδρέου, που ασχολούνται με την αναμόρφωση λειτουργίας του Πρωθυπουργικού Γραφείου.

Ας αποτυπωθούν τα ονόματά τους για τον ιστορικό του μέλλοντος: Κέβιν Φέδερστοουν, Ρίτσαρντ Πάρκερ, Ρότζερ Γουόλκινς, Λέιφ Πογκρότσκι και Τζεφ Μάλγκαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου