Τι εστίν αλήθεια

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΤΕΤΡΑΔΗ

Την ώρα που στη χώρα επιχειρείται καλώς - κακώς, κακήν - κακώς η αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών έναντι του δημοσίου χρήματος, φαίνεται ότι δεν υπάρχει η παραμικρή διάθεση αλλαγής νοοτροπίας του δημοσίου χρήματος προς τους πολίτες.

Την ώρα, δηλαδή, που με το άγριο οι πολίτες καλούνται να συμβάλουν στα δημόσια έσοδα, οι διαχειριστές του δημόσιου χρήματος όχι μόνο ψάχνουν να βρουν (και βρίσκουν) τρόπους να υπεραμείβουν τα δικά τους παιδιά, αλλά εξακολουθούν και την πατροπαράδοτη τακτική του ταξίματος.

Χθες, ήδη, είδαν το φως της δημοσιότητας δύο ειδήσεις για το θέμα. 

Σύμφωνα με τη μία, του «Πρώτου Θέματος», ο πρωθυπουργός έχει υπογράψει υπερωρίες 1.071.000 ευρώ ως υπουργός Εξωτερικών για τους υπαλλήλους ευθύνης του, συμπεριλαμβανομένων των 47 του πολιτικού του γραφείου και των 7 αστυνομικών του.

Υπερωριακή αποζημίωση επίσης έχει εξασφαλίσει και ο υφυπουργός Δ. Δρούτσας για τους υπαλλήλους του πολιτικού του γραφείου, όπως και ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης και ο Δ. Ρέππας.

Σε τέτοιες περιόδους, όπου κόβονται ο 13ος και ο 14ος μισθός των συνταξιούχων, τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, 50 μέχρι 200 ευρώ από συντάξεις με άλλοθι το ΛΑΦΚΑ και παρακρατώνται κεφάλαια από τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, οι οποίοι τα δικαιούνται κιόλας, οι παραπάνω απλοχεριές της κυβέρνησης είναι μάλλον προκλητικές.

Οταν καλείς τους άλλους να σφίξουν το ζωνάρι, σφίγγεις πρώτα στο διπλάσιο το δικό σου. Και αυτές είναι λίγες από τις περιπτώσεις, που μπορεί να βρει κανείς με μια ματιά στα ΦΕΚ (Φύλλα Εφημερίδας Κυβερνήσεως) από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα.

Ενώ λοιπόν οι πολίτες, που φαίνονται, καλούνται να αιμορραγήσουν και αυτοί που δεν φαίνονται μένουν στο απυρόβλητο ακόμα, η κυβέρνηση πιστή στην πατροπαράδοτη συνταγή του ταξίματος ξοδεύει πολύτιμο χρόνο και εργατοώρες στελεχών της για να δει πώς θα μπερδέψει τη γλώσσα της οχτώ φορές στην Εκθεση Θεσσαλονίκης, τάζοντας χωρίς να έχει να δώσει!

Οχι τάζοντας στα ψέματα. Οχι δηλαδή υποσχόμενη αυξήσεις, μπόνους, επιδόματα και λοιπές απολαβές με στόχο να κοροϊδέψει τον κόσμο. Δεν έχει, άλλωστε, περιθώριο για άλλες κοροϊδίες, το ξέρει:

Τάζοντας λιγότερες αλυσίδες, αφού μόνο αλυσίδες έχει να προσφέρει.

Θα πει ο καλόπιστος αναγνώστης: Τι έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση: Εννέα μήνες σπέρνει την καταστροφή. Να μη δώσει μια ελπίδα φως στον κόσμο;

Η ζωή έχει δείξει ότι μοναδικό φως για τον κόσμο είναι η αλήθεια. Και επειδή υπάρχει πάντοτε το φιλοσοφικό ερώτημα «τι εστίν αλήθεια», αλήθεια είναι να πεις του κόσμου ότι πολιτική σου είναι να βάλει το κεφάλι κάτω από τα σκέλια και να δουλεύει με λιγότερα λεφτά και περισσότερους φόρους, τουλάχιστον για τα επόμενα 5 (πέντε) χρόνια. Κι αυτό, θα το κάνει θέλει-δεν θέλει (εκτός αν επαναστατήσει) γιατί εσύ κι οι άλλες κυβερνήσεις διορίζατε έναν σκασμό επιδοματίες, κατασπαταλούσατε τον ιδρώτα των έντιμων φορολογουμένων σε προμήθειες, έξοδα, βρώμικες συναλλαγές και δεν δώσατα δεκαράκι για ανάπτυξη οποιουδήποτε τομέα.

Κι αφού του τα πεις αυτά έτσι, χωρίς να εξαιρέσεις και τον εαυτό σου, να ξεκινήσεις το φοροκυνηγητό των μισών Ελλήνων που κοροϊδεύουν την κοινωνία, και το κυνηγητό του κυκλώματος των δημόσιων λειτουργών που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα από όποια υπηρεσία υπηρετούν. Αυτά, με πράξεις και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Και να τα κάνεις αυτά.

Ο κόσμος, άμα του πεις ότι έχεις κάνει πατάτα και δει πως ιδρώνεις για να τη διορθώσεις, καταλαβαίνει και βάζει και πλάτη. Αν δει ότι άλλα του λες και άλλα κάνεις, ή μπερδεύεις οχτώ φορές τη γλώσσα σου στο στόμα για να του πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες, εξαγριώνεται περισσότερο.

Κι ακόμα δεν έχει εξαγριωθεί όσο στο μέλλον.