Κανονισμός ανέκδοτο(ς)

Tου Γιωργου Σ. Μπουρδαρα

Υπάρχουν κάποια πράγματα που όσο κι αν προσπαθήσει κανείς, δεν πρόκειται να τα βρει ποτέ στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Ενα εξ αυτών, είναι και το «Β΄ μέρος του Κανονισμού» λειτουργίας του. Το γεγονός αιφνιδιάζει δυσάρεστα, καθώς πρόκειται για τον Κώδικα Οργανώσεως των Υπηρεσιών της Βουλής, δηλαδή, ουσιαστικά και τυπικά για το «Βιβλίο Οδηγιών», αναφορικά με τη λειτουργία της (υπηρεσίες, τμήματα, δικαιώματα και υποχρεώσεις υπαλλήλων κ.ά.). Τέτοιο βιβλίο, λοιπόν, δεν υπάρχει! Οποιος επιχειρήσει να το αναζητήσει, θα συναντήσει απαντήσεις «αρμοδίων» και αναρμοδίων, όπως «αναζήτησε στο Ιντερνετ τις κατά καιρούς αποφάσεις για τροποποιήσεις», «μόνο διάσπαρτα χαρτιά θα βρεις».

Το «αδερφάκι» του, που αφορά το «Κοινοβουλευτικό Μέρος», υπάρχει ως μικρός τόμος, ο οποίος κατά καιρούς ανατυπώνεται σε όμορφες εκδόσεις. Το επίμαχο, όμως, παραμένει στη σφαίρα του χάους, γεγονός το οποίο θεωρητικώς δίνει την ευχέρεια για πολλές αφανείς αλλαγές, που είναι αδύνατο να τις ελέγξει κάποιος!

Το αδιαφανές του πράγματος επιτείνεται, καθώς προστίθενται δύο ακόμη «χαώδεις» παράμετροι: η πρώτη έχει σχέση με την εξαιρετικής ασάφειας φρασεολογία, η οποία χρησιμοποιείται στις κατά καιρούς αναθεωρήσεις. Διαβάζουμε σε μια τέτοια απόπειρα: «Στο τέλος του δεύτερου εδαφίου της δεύτερης παραγράφου 4 του άρθρου 114Α του Κανονισμού, όπως προστέθηκε με την παράγραφο Δ4 του άρθρου 14 της απόφασης 6483/6-12-2001 της Ολομέλειας «για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής και αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 της απόφασης 6573/4060/18-6-2003 της Ολομέλειας, προστίθεται εδάφιο ως εξής...». Και αλλού: «Οι διατάξεις του ν. 2470/1997 που έχουν εφαρμογή και επί των υπαλλήλων της Βουλής σύμφωνα με την παρ. 1 του παρόντος άρθρου, ισχύουν και γι’ αυτούς από 1/1/97, εφόσον δεν ορίζεται άλλως στον παρόντα Κανονισμό».

Το στοιχείο της «εξαίρεσης» που κρύβεται πίσω από την τελευταία αυτή φράση, εντοπίζεται και στην δεύτερη παράμετρο, εκείνη που παραπέμπει σε αποφάσεις του εκάστοτε προέδρου: «Κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων επιτρέπεται με απόφαση του προέδρου της Βουλής...» (και ακολουθεί η αναφορά σε επιμέρους υπόθεση). Και αλλού: «Οι αποδοχές αποσπώμενων υπαλλήλων βαρύνουν την υπηρεσία απόσπασης, εκτός αν άλλως ορίζει η απόφαση του προέδρου»...

Οχι πως τηρούνται από τους βουλευτές χειροπιαστά κείμενα, όπως ο κανονισμός για τη νομοθετική λειτουργία. Είναι ακόμα χειρότερο, όμως, το να μην υπάρχει κωδικοποιημένος Κανονισμός και για τις «εσωτερικές υποθέσεις» του Κοινοβουλίου. Μπορεί να διατηρείται έτσι, διότι προφανώς «βολεύει». Σίγουρα, όμως, δεν περιποιεί τιμή για τον Ναό της Δημοκρατίας.