Ετοιμοι για δράση

Ο αρθρογράφος, Τζο Κλάιν, του «Time» προειδοποιεί: Οσοι πίστευαν πως το σενάριο αμερικανικής στρατιωτικής επίθεσης κατά του Ιράν έχει εγκαταλειφθεί, καλύτερα να το ξανασκεφτούν.

Κατά τον συγγραφέα, σε στρατιωτική σύσκεψη που είχε πραγματοποιηθεί στο Πεντάγωνο, στα τέλη του 2006, μεταξύ του τότε προέδρου Τζορτζ Μπους και των στρατιωτικών επιτελών του, με ερώτημα αν ήταν δυνατή η στρατιωτική δράση κατά του πυρηνικού προγράμματος στο Ιράκ, η απάντηση ήταν κατηγορηματικά «όχι».

Ο λόγος ήταν ότι οι αεροπορικές επιδρομές θα κατέστρεφαν μέρος μόνο των πυρηνικών εγκαταστάσεων, δεδομένου ότι οι υπόλοιπες ή βρίσκονταν ανάμεσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές ή ήταν βαθιά χωμένες στα έγκατα του ιρανικού εδάφους. Ακόμη, εκτιμούσαν ως ασύμφορο ρίσκο τη δυνατότητα των Ιρανών να προβούν σε αντίποινα, εκτός συμβατικού πλαισίου, όπως το να κινητοποιήσουν το τρομοκρατικό δίκτυο της Χεζμπολάχ.

Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Γκέιτς, έγραφε το 2008 ότι «ένας άλλος πόλεμος στη Μ. Ανατολή είναι το τελευταίο πράγμα που επιθυμούμε. Θα ήταν ολέθριος από πολλές απόψεις». Και όμως, ο ίδιος άνθρωπος δήλωνε τον περασμένο Ιούλιο, στο πρακτορείο FOX: «Βρίσκουμε εντελώς απαράδεκτο το ενδεχόμενο να αποκτήσει το Ιράν πυρηνικά όπλα».

«Τι έγινε και άλλαξε η αμερικανική στάση απέναντι στο Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα;», αναρωτιέται ο συντάκτης του περιοδικού. Γιατί το στρατιωτικό σενάριο παίζει πάλι επάνω στο τραπέζι;

Κατά τον Κλάιν, η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί τόσο στον χώρο της γεωπολιτικής, όσο και στον τομέα της στρατιωτικής τεχνολογίας. Πηγές από την Κεντρική Διοίκηση του αμερικανικού στρατού, επιφορτισμένης με τη διοργάνωση στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μ. Ανατολή, αποκαλύπτουν ότι ο σχεδιασμός αεροπορικών επιδρομών έχει βελτιωθεί σημαντικά τον τελευταίο χρόνο, κυρίως με τη συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών και των πληροφοριών που συγκεντρώνουν γύρω από τις επίμαχες ιρανικές εγκαταστάσεις. Ισραηλινός στρατιωτικός εκμυστηρεύθηκε στον συγγραφέα ότι «δεν υπήρχε θέμα στρατιωτικής επέμβασης πριν από έναν χρόνο. Τα πράγματα όμως έχουν πλέον αλλάξει και οι νέοι σχεδιασμοί καθιστούν το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης ρεαλιστική επιλογή».

Οι πολιτικοί λόγοι για τη σκλήρυνση της αμερικανικής θέσης απέναντι στο Ιράν, πάντα κατά τον αρθρογράφο, σχετίζονται με το γεωπολιτικό περιβάλλον και τα γειτονικά κράτη, τα οποία με ανησυχία παρακολουθούν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και την ενδεχόμενη απειλητική του κατάληξη. Πρώτο, πρώτο το Ισραήλ έχει μιλήσει ανοιχτά για βίαιη καταστολή, προκειμένου να αποτρέψει κάθε φιλοδοξία του Ιράν να καταστεί πυρηνική δύναμη. Το ίδιο κράτος μάλιστα δεν έχει αποκρύψει την πρόθεσή του να δράσει ακόμη και μονομερώς, αν θεωρήσει ότι απειλείται το πυρηνικό -αν και ανομολόγητο- μονοπώλιό του στην ευαίσθητη περιοχή.

Αλλά οι ανησυχίες των Αμερικανών δεν εξαντλούνται στην εν πολλοίς ανεξέλεγκτη και απρόβλεπτη συμπεριφορά της Δεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου. Η σύμμαχος Σ. Αραβία έχει εκφράσει τους φόβους της για τη γιγάντωση της πολεμικής μηχανής του Ιράν, απειλώντας μάλιστα ότι σε περίπτωση που το οπλοστάσιό του εμπλουτιστεί με πυρηνικά, θα ακολουθήσει και αυτή τον ίδιο δρόμο. Τις ίδιες απειλές φαίνεται ότι διατυπώνουν και άλλες χώρες της περιοχής, απρόθυμες να υποστούν τον αναπόφευκτα ηγετικό και κυριαρχικό ρόλο ενός Ιράν, που θα αποτελεί πλέον πυρηνική δύναμη. Λένε δηλαδή ότι ή όλοι θα έχουμε την πυρηνική βόμβα ή κανένας.

Βέβαια, το άρθρο του «Time» απηχεί περισσότερο τους φόβους και τους προβληματισμούς της αμερικανικής διπλωματίας, παρά την πραγματικότητα της εύφλεκτης περιοχής της Μ. Ανατολής και τους συσχετισμούς δυνάμεων που επικρατούν εκεί. Ετσι και αλλιώς, όπως έχει πολλές φορές αποδειχτεί, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σπανίως συμπίπτει με τη γεωστρατηγική δυναμική που κρύβουν πάμπολλα καυτά σημεία του πλανήτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα από τα επιχειρήματα του Κλάιν, με το οποίο προσπαθεί να εξηγήσει την ανάγκη να μην αποκτήσει το Ιράν πυρηνικά. Διότι, λέει, τότε μπορεί να πάρει σειρά και η Σ. Αραβία, με τον κίνδυνο, σε περίπτωση ανατροπής της μοναρχίας, να περιέλθει κάποια πυρηνική βόμβα στα χέρια ακραίων ισλαμιστών!

πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ