Ανυπότακτες µπλόγκερ

«Η επαρχία που ζω βρίσκεται νότια της Καµπούλ και είναι γεµάτη Ταλιµπάν. Εάν έβγαινα έξω από το σπίτι θα µε σκότωναν. Και κανείς δεν θα αναρωτιόταν γιατί».

Ο συντάκτης αυτού του µη νύµατος που ανέβηκε στο Διαδίκτυο είναι µια γυναίκα που είναι υποχρεωµένη να µεί νει ανώνυµη  η υπογραφή της θα ισοδυναµούσε µε θάνατο.

Η ίδια µαζί µε άλλες τριάντα γυναίκες συµµετέχουν σε ένα πείραµα χωρίς προηγούµενο: το Αfghan Women Writing Ρroject (ΑWWΡ) είναι ένα πρόγραµµα που άρχισε το 2009 µε πρωτο βουλία της αµερικανίδας συγγρα φέως Μάσα Χάµιλτον. Με τη βοήθεια κάποιων γνωστών της και την τεχνική υποστήριξη κάποιων άλλων, η Χάµιλτον κατάφερε να πείσει µια οµάδα γυναικών από το Αφγανιστάν να καταγράψουν τις σκέψεις τους και να τις προωθήσουν στο Ιντερνετ.

Στην ιστοσελίδα του ΑWWΡ δεν γράφουν οι ακτιβίστριες ή οι δηµοσιογράφοι που ζουν στην Καµπούλ και καταφέρνουν ( αν και µε δυσκολία ) να ακουστεί η φωνή τους. Το µπλογκ αυτό είναι για τις γυναίκες που ζουν στην επαρχία, τις µητέ ρες που ανησυχούν, τις δασκάλες που βλέπουν τα σχολεία να καίγο νται και τις µαθήτριές τους να τρέµουν και να υποχρεώνονται να διακόψουν τις σπουδές τους για να παντρευτούν κάποιον που έχει επιλέξει η οικογένειά τους.

Στο µπλογκ αυτό οι γυναίκες του Αφγανιστάν καταθέτουν τους φόβους και τις ελπίδες τους, τα όνειρά τους και τη δύσκολη καθηµερινότητά τους. Αλλά δεν ξεχνούν ότι για να γίνει καλύτερη η ζωή τους, µια ζωή αξιοπρεπής και χωρίς φόβο, πρέπει να αρχίσουν να διεκδικούν. Να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση της χώρας τους, να ελέγχουν, να ζητούν περισσότερα. Οπως επισηµαίνει η εφηµερίδα «La Repubblica», o λόγος τους δεν έχει µόνο πόνο αλλά και µαχητικότητα χωρίς ίχνος παραίτησης.

«Δεν εµπιστεύοµαι εκείνους που λένε ότι υποστηρίζουν τα δικαιώµα τα των γυναικών στο Αφγανιστάν», έγραφε πριν από µερικές ηµέρες µια γυναίκα που χρησιµο ποίησε το ψευδώνυµο «Ρόγια». «Πώς θα µπορούσα; Μπορεί όλα αυτά τα χρόνια να άφησαν να ανθίσει ένα µπουµπούκι αλλά δεν έφεραν την άνοιξη. Ας τους αφήσουµε κλεισµένους στα γραφεία τους να ανησυχούν για τους µισθούς τους. Αλλά µη µου πείτε ότι ανησυχούν για τα δικαιώµατά µας».

«Αυτοί που µας κυβερνούν πρέπει να σταµατήσουν να αγοράζουν βίλες στο Ντουµπάι και να αρχίσουν να σκέφτονται εµάς», γράφει από την πλευρά της η Ιλέι. «Πρέπει να σκεφτούν εκείνες τις κοπέλες που το σκάνε από το σπίτι τους διακινδυνεύοντας τη ζωή τους γιατί στην οικογένειά τους κανείς δεν τις µε ταχειρίζεται σαν ανθρώπινα όντα. Εάν συνέβαινε στις αδελφές σας, τις κόρες σας, τις µητέρες σας, τις γυναίκες σας τι θα κάνατε; Τα κορίτσια είναι το µέλλον αυτής της χώρας, πρέπει να τους δώσουµε δικαιώµατα και ευκαιρίες. Κάντε κάτι!».

πηγη ΤΑ ΝΕΑ